Judaizm nie zajmuje się rozważaniami o istocie B-ga,ponieważ takie rozważania mogą odciągać od wypełniania i praktykowania Micwot (przykazań).Przyjmuje się,że B-g jest poza czasem i materią,choć jest ich Stwórcą,sam jednak nie podlega prawom fizyki i przyrody,które ustanowił.To chyba logiczne?
I w rezultacie jak pokazuje historia, zapomniano o micwach,choć w Chrzescijaństwie jest ich tak niewiele.Według judaizmu sam Stwórca – absolutna Istota, znajduje się poza granicami jakiegokolwiek zrozumienia. Aby wyrazić ten niepoznawalny aspekt Stwórcy, kabaliści Prowansji i Hiszpanii wprowadzili pojęcie Ejn Sof ( אין סוף – "Nieskończony"). Tego wyrażenia nie da się prześledzić w przekładzie łacińskich albo arabskich filozoficznych terminów.Pojawia się w kontekście, rozpatrującym nieskończoność Stwórcy albo Jego myśli, która "rozciąga się bez końca" (Le Ein Sof albo Ad Le Ein Sof).Źródłem duszy jest Najwyższy.Dusza jest nieśmiertelna i odradza się w nowych ciałach do tej pory, dopóki nie przejdzie przez wszystkie duchowe stopnie do samego Źródła "światła",Najwyższego,który jest Święty i Błogosławiony.
To jest wypowiedź kabalistów żydowskich,która faktycznie może być niezrozumiała dla laika.Kabała i Chasydyzm są częścią Judaizmu,ale poznanie ich oraz zrozumienie nie należy do łatwych.Nie ma też możliwości wyjaśnienia ich w formie przystępnej,"popularnej" na forum,gdyż studiowanie Kabały zajmuje dziesiątki lat.W jednym zdaniu można dodać,że kabaliści zajmują się głębszymi poziomami zrozumienia Tory.Ważną sferą ich zainteresowań jest B-g,światy duchowe i duchowość człowieka.
To znaczy którego greckiego filozofa,jaki znany rabin się na nim wzorował? Przyznaję się z góry do niewiedzy w temacie "wklejania"przez rabinów nauczania czy tez jakichś fragmentów dzieł filozofów greckich.
Istotnie,istnieją wspólne ogólne punkty w tych ideach,ponieważ koncepcja preegzystencji dusz pojawiała się w różnych religiach i cywilizacjach w postaci niepisanej jako mity,legendy,podania ludowe,ale koncepcja kabalistyczna posiada o wiele bardziej rozbudowaną szczegółową sferę pojęciową,posługuje się specyficznym,hermetycznym językiem,tzw.językiem gałęzi i oryginalną symboliką,w rezultacie poza ogólnymi podobnymi założeniami wspólne treści pomiędzy dziełami Platona a np.Księgą Zohar w zasadzie nie istnieją.Isaac Newton pisał o Platonie: "Platon podróżując po Egipcie, w którym mieszkało wielu Żydów, przestudiował u nich metafizyczne poglądy o przyczynach wszystkiego odbywającego się, które nazywał ideami,a kabaliści nazywają sefirot".
Kiedy zanikły? Czy Platon współpracował z rabinami i używał takich pojęć jak
lam acilut,sfirot ,cimcum,EinSof,dwekut? To raczej nurt chciejstwa pisarzy chrześcijańskich celowego dyskredytowania i przemilczania judaizmu i jego nurtów,zwłaszcza w krajach katolickich.Tu jakiś błąd się wcisnął,prawidłowe zdanie powinno być:"B-g jest poza czasem i materią, choć jest ich Stwórcą, sam jednak nie podlega prawom fizyki i przyrody, które ustanowił."
Dotknęła sympatyczna pani interesującego dla mnie do niedawna tematu:Otóż w Biblii hebrajskiej nie ma takiej możliwości,ale w Chrześcijańskich Pismach greckich-i owszem.I jak to rozumieć?
W Biblii hebrajskiej nie ma jak pani pisze "oblekania się B-ga w materię",ale w "Nowym Testamencie"-jest.Dlatego ta niezgodność jest dla mnie zastanawiająca..
