Nowości wydawnicze

[czytacz4]

Odzyskane szczęście – wolność od bagażu z dzieciństwa

[SIZE=medium]Książka „Odzyskane szczęście – wolność od bagażu z dzieciństwa” autorstwa Wojciecha Gębury to interesująca i inspirująca pozycja, napisana w formie poradnika połączonego z pamiętnikiem.[/SIZE]
Człowiek dorosły zawsze wraca myślami do okresu swojego dzieciństwa, bo to w domu rodzinnym są najważniejsze dla niego osoby i zdarzenia, które w decydujący sposób wpływają na kształtowanie charakteru.
Nasza przyszłość jest zdeterminowana przez najwcześniejsze lata życia. Borykając się z różnymi problemami, najczęściej składamy je na karb trudnych doświadczeń wyniesionych z dzieciństwa.
Autor kieruje swoje porady i przemyślenia do ludzi młodych, nastolatków jak i również osób dorosłych. Czytelnik znajduje w niej porady i wskazówki, które są uniwersalne i naprawdę działają, gdyż autor wypracował je na własnych doświadczeniach. Otwarcie o nich wspomina, stąd wcześniejsze określenie , że jest to pamiętnik.
Zrozumienie oraz określenie wielu rzeczy zajęło autorowi nawet kilkanaście lat. Jest on żywym dowodem na to, że trudne doświadczenia wyniesione z dzieciństwa można pokonać i przekształcić w coś dobrego.
Autor za wszelką cenę, wspominając swoje ciężkie, niejednokrotnie bolesne przeżycia chce pokazać, że szczypta dobrych wskazówek i osób gwarantuje sukces. Mimo doświadczeń skrajnie niesprzyjających i bolesnych można osiągnąć wszystko.
Udowadnia na swoim przykładzie, że człowiek wychowany w rodzinie patologicznej ma szansę na szczęśliwe życie, musi on jednak pokonać znacznie więcej przeszkód niż pozostali.
Książka bardzo motywująca, napełniająca czytelnika nadzieją, chęcią dążenia do walki o wspaniałe, spokojne życie.
„Pamiętaj, że najistotniejsze nie jest to skąd pochodzisz, ale dokąd zmierzasz”

W poszukiwaniu źródła – korzenie cywilizacji na Ziemi

„W poszukiwaniu źródła- korzenie cywilizacji na Ziemi”, to książka opisująca zaginione, zaawansowane cywilizacje istniejące w prehistorii. Opierając się o materiały naukowe i przekazy wizjonerskie autor odtworzył zapomnianą historię imperiów, które osiągnęły dominację na Ziemi w czasach prehistorycznych. Chodzi przede wszystkim o królestwo Atlantydy, Mu, neolityczną kulturę pochodzącą z terenów obecnej Turcji oraz cywilizację starożytnego Egiptu rozwijającą się na długo przed szacowanym przez naukowców okresem.
Temat Atlantydy rozpatrywany jest na podstawie badań geologicznych, które jednoznacznie potwierdzających, że na Atlantyku istniał niegdyś ląd, gdzie było wystarczająco dużo miejsca ma rozwój ośrodka cywilizacyjnego. Co więcej, autor opisuje samą kulturę atlantydzką odwołując się do dialogów Platona- „Timajos” i „Krytias”- a także przekazów wizjonerskich E. Cayce’a i Michała Papierskiego. Co ciekawe, wiele z przesłań Amerykanina o Atlantydzie można potwierdzić w rzeczywistości, co zostało szeroko opisane w publikacji. Cayce opisał zaginioną Atlantydę, jako niezwykle rozwiniętą kulturę przekraczającą możliwościami technologicznymi naszą dzisiejszą cywilizację. Rzeczą niemożliwą jest, by człowiek żyjący w pierwszej połowie XX wieku był w stanie dokonać tak skrupulatnego opisu kultury, której postęp był zupełnie sprzeczny z ówcześnie panującym światopoglądem. Drugim ośrodkiem kulturowym- cywilizacja Mu, położona na Oceanie Spokojnym- scharakteryzowana została na podstawie licznych materialnych pozostałościach po znacznie bardziej rozwiniętej kulturze, niż tubylcy z wysp Pacyfiku, w postaci budowli, monumentów, systemów liczbowych i pisma. Autor oparł się także o pracę angielskiego badacza Jamesa Churchworda, który odczytał tablice zawierające historię Mu. Dodatkowo w publikacji bardzo wyczerpująco opisany został kompleks Gunung Padang z Indonezji. Oprócz zaginionych cywilizacji w książce przeczytać można o starożytnym Egipcie i cywilizacji istniejącej w prehistorii na terenach dzisiejszej Turcji. Wbrew powszechnie przyjętym teorią naukowym obie te kultury z powodzeniem rozwijały się w tym samym czasie ponad 12 000 lat temu. Jeżeli chodzi o kulturę wywodzącą się z obszaru zajmowanego obecnie przez Turcję autor skupił uwagę na kompleksie świątynnym Göbekli Tepe, natomiast w przypadku Egiptu zaprezentowane zostały badania naukowe, według których poszczególne budowle nie zostały zbudowane w czasach historycznych, ale znaczne wcześniej.

 

[czytacz4]

Reminiscencje – wspomnienia i refleksje


„Reminiscencje – wspomnienia i refleksje” Zdzisława Moczyńskiego to po prostu wiersze.
Autorem tomiku jest „starszy pan”, miłośnik poezji, który jak mówi pisanie wierszy czynił od młodych lat, aż po te – sięgające jego dojrzałości życiowej. Pasjonował się twórczością następujących pisarzy: K.I. Gałczyńskiego, J. Tuwima,I. Staffa, D. Leśmiana, W. Broniewskiego i wielu innych z tamtej epoki. Został im wierny w formie rytmów, rymów i formy, nie bacząc na krytykę współczesnych pisarzy.

Wspomnienia i refleksje to główny przekaz wierszy. Podzielone one zostały na cztery działy: „Z polany życia”; „Moje wędrowanie”; „Utracona miłość” i „Zima, Święta i Nowy rok”. Opowiadają o życiu autora, na którego byt składają się miłość, smutek, tęsknota, wszechobecna radość. Szczęście, przeżywanie i doznawanie podczas pisania o swoich pragnieniach i spełnianiu marzeń to nieodzowny element książki.

Erasmus – Bóg seksu i miłości

„Erasmus” jest debiutem literackim Anny Forestern. Tytuł może sugerować, że książka zawiera nudny opis studenckiego trudu w zdobywaniu wiedzy na międzynarodowej wymianie. Tymczasem autorka skupia się na zupełnie innej stronie Erasmusa – obyczajowości.
Każdy, kto choć trochę studiował wie, że życie akademickie (jeśli nie studiuje się medycyny lub prawa) bywa czasem niezwykle barwnych doświadczeń. Jeśli do tego dołożymy obcy kraj, w którym jesteśmy nieznani, intensywność tych barw mocno się wzmaga.
Anna Forestern opisuje dziesięć miesięcy studenckiego życia w hiszpańskiej La Coruni. Znad książki unoszą się opary alkoholu, czasami narkotyków i odgłosy nieskrępowanych aktów seksualnych.
Na bardziej pogłębione refleksje czytelnik raczej nie ma co liczyć, mimo że autorka podejmuje takie próby:
…powiem ci, że nasza wolność tutaj polega też na tym, jak nasze doświadczenia, będące dość często wykraczaniem poza wszelkie granice kultury, rozsądku, nie wspominając o dobrym zachowaniu, ukształtują nas i jak dzięki nim będziemy funkcjonować w przyszłości. Niektórzy nie wyniosą z Erasmusa żadnej lekcji na przyszłość, ale nie zapominajmy, że ten program uczy samodzielności, mieszkania z innymi ludźmi, umiejętności poradzenia sobie w sytuacji, gdzie rodzina jest bardzo daleko, ale przede wszystkim pokory. Tutaj na wydziale nikt cię nie zna, pani z dziekanatu nie załatwi ci czegoś od ręki, a wykładający nie wiedzą, jakie miałeś oceny w szkole, więc musisz sam sobie na wszystko zapracować.
„Erasmus” jest swego rodzaju fotografią. Co na niej widać? Przede wszystkim dysonans między bardzo szeroką wolnością a młodymi ludźmi, którzy jej doświadczają, lecz najczęściej do niej nie dojrzali…

Pani Nela z Saskiej Kępy

Książka „Pani Nela z Saskiej Kępy” autorstwa Małgorzaty Mossakowskiej-Górnikowskiej została objęta patronatem przez jeden z najbardziej wyjątkowych portali – Kuźnię Literacką.

„Pani Nela z Saskiej Kępy” to poruszająca, fabularyzowana opowieść, ukazująca losy Anieli Bińkowskiej, która w roku 1928 przyjechała z Łodzi do Warszawy, by rozpocząć nowe, lepsze życie. Historia opisana w książce oparta została na prawdziwym życiorysie, a większość bohaterów to postacie autentyczne. W tle powieści rozpościera się dawna Warszawa: od czasów przedwojennych, poprzez okres okupacji i lata powojenne ze szczególnym uwzględnieniem jej peryferyjnej wówczas dzielnicy - Saskiej Kępy.

Niezwykle przyjemna jest świadomość, że ta wyjątkowa książka została objęta patronatem przez jeden z najbardziej wyjątkowych portali – Kuźnię Literacką.

Kuźnia Literacka istnieje w dwóch przestrzeniach. Pierwsza ta całkiem realna i namacalna mieści się w Gnieźnie. Właśnie tutaj od dziesięciu lat kilkanaście osób cyklicznie spotyka się, by godzinami analizować i interpretować wybrane dzieła. Oczywiście wspólne spotkania z literaturą bywają trudne, ale ostatecznie ewentualne spory i słowne batalie zakańcza zebranie refleksji w spójną całość, która w postaci luźnych notatek lub recenzji zostaje udostępniona wszystkim zainteresowanym na łamach portalu, czyli w wirtualnej przestrzeni.

Członkowie Kuźni Literackiej nie są przypadkowymi osobami, lecz pasjonatami posiadającymi wykształcenie humanistyczne. Zdaje się, że można powiedzieć, iż są to pracujący charytatywnie wolontariusze, którzy wspomagając „wykuwanie literackich talentów” dają upust swej pasji, która sprawia, że pomimo natłoku codziennych obowiązków całkiem za darmo otwierają się na potrzeby innych.


Chwała im za to, ponieważ Kuźnia Literacka - w przeciwności do wielu innych blogów literackich - umożliwia ludziom z całej Polski publikowanie najróżniejszych treści, jak: recenzje książek, własne utwory, eseje, czy wiersze itp. Co więcej: każdego roku Kuźnia w Gnieźnie otwiera swe wrota, by w celu promowania swej twórczości przybyli do niej zaproszeni goście.

W minionym roku gościem honorowym był Lech M. Jakób - redaktor naczelny portalu literacko-artystycznego Latarnia Morska.

Odwiedzając „Panią Nelę z Saskiej Kępy” w Kuźni Literackiej warto się rozejrzeć, by dostrzec sporą dawkę recenzji, nowości wydawniczych, czy wydarzeń kulturalnych. Możemy także na moment wniknąć w przestrzeń zatraceń, a ostatecznie prawdopodobnie okaże się, że zostaniemy na dłużej…

 

[czytacz4]

Tagi


Boska seksualność czyli sztuka kochania sercem



"Boska seksualność czyli sztuka kochania sercem" Grzegorza Kaźmierczaka to wydanie II – uzupełnione. Książka jest esencją świadomości - kondensacją prawdy o niej, spisanej w przeciągu kilku dni, jako dar dla każdego. Dar kochania Sercem jest nieuchronny dla każdego, kto zechce doświadczać w Nowej Ziemi. Podniosła się twoja świadomość, a biorąc do ręki tę książkę dajesz szansę przebudzenia w sobie Daru Boskiej Seksualności i odkrycia największej tajemnicy człowieka.
Dla tych wszystkich, którzy odczują potrzebę dalszej pracy nad sobą, przypominam o poprzednich książkach będących pomocą w budzeniu świadomości Świata Ziemi.

"Przeniknijcie się świadomością boską, płynącą z kart tej książki, a ona pomoże wam wznieść się w niecodzienność, w nowy boski świat, poprzez poznanie, pokochanie prawdy o waszym Darze Seksualności, w każdym człowieku. Dar tego poznania da wam wyjście z zagubienia stojącego niżej zwierzęcego doświadczania człowieka na Ziemi. Płynące tu słowa to słowa mego syna, który poprzez jedność z JAM JEST, dar wam księgi tej czyni."

 

[czytacz4]

Bankiet wysuszonych kasztanów

„Bankiet wysuszonych kasztanów” to krótki utwór literacki Joanny Stańdy, autorki, która znana jest już z innych swoich wydanych nowel i opowiadań. Wyróżnikiem tej pisarki jest głęboka empatia, świadomość psychologiczna i wrażliwość na ludzkie doświadczenia, a w połączeniu z umiejętnością doboru właściwych słów i literacką plastycznością czytelnik czuje się zaproszony w głąb serca i duszy. Tym razem pani Stańda lokuje fabułę w sali szpitalnej, gdzie spotyka się pięć przypadkowych kobiet o przeróżnych profilach osobowościowych i doświadczeniach życiowych. Tytuły rozdziałów są chronologicznym zaprezentowaniem kim i kiedy ta szpitalna sala się wypełniała. A więc pierwsza była gruba pani Kuruc, która z racji pierwszeństwa została wodzirejem, przyjęta we wtorek rano. Następne to żywotna pani Kobel (środa po południu), babcia – pani Mirela (środa, wczesny wieczór), pani Anastazja, zwana przez pozostałe pacjentki arystokratką, przyjęta w czwartek rano oraz Oliwia, młoda i dynamiczna jeszcze menedżerka z dużej korporacji, która wydaje się nie rozumieć problemów i trudności podeszłego wieku. Spójrzmy na krótki fragment opisu, aby docenić kunszt opowieści.

„Pani Mirela nie mogła wyjść z podziwu, ta kobieta myślała zupełnie jak ona. Dobierała wprawdzie eleganckie słowa i jej wypowiedź była zawsze wielowątkowa, ale ogólny sens był bliski jej własnemu przeświadczeniu. Ponownie poczuła to niewidzialne, metafizyczne porozumienie dusz. Zaczęła się zastanawiać, czy istnieje „życie przed życiem”, jeśli tak, to one musiały być wcześniej bliźniaczkami albo embrionami z tej samej próbówki. Z satysfakcją kiwnęła potakująco głową w stronę byłej wykładowczyni matematyki. Pani Anastazja odwzajemniła się ciepłym, promiennym spojrzeniem niebieskich oczu.”

 

[czytacz4]

Coaching drogi

Celem książki Roberta Kozłowskiego jest, by w sposób prosty i bardzo przystępny wytłumaczyć, czym jest coaching. W swoje autorskiej metodzie Coachingu Drogi autor próbuje przekazać to dzięki obrazowi drogi, jaką podąża klient wraz z towarzyszącym mu coachem aż do jej końca, którym oczywiście jest założony przez klienta cel.
Jeżeli wybrałeś ścieżkę coacha, mam nadzieję, że lektura tej książki będzie dla Ciebie ogromną zachętą, by podążać tą drogą. Dzięki książce Coaching drogi zdobędziesz podstawową wiedzę, zrozumiesz, jakie zasady i umiejętności powinieneś nabyć, by zostać skutecznym coachem. Książka ta jest tak skonstruowana, by można było przećwiczyć zdobytą wiedzę. Dlatego w trakcie lektury pojawi się kilka zadań, do wykonania których gorąco Cię zachęcam.
Ostatni rozdział tej książki to kilka wywiadów z coachami, którzy osiągnęli już kolejny etap swojego rozwoju i skutecznie prowadzą praktykę coachingową. To ogromna dawka inspiracji, zachęty i wiele przykładów do naśladowania.

Ze wstępu:
Nazywam się Robert Kozłowski, od kilku lat prowadzę praktykę coachingową oraz uczę coachingu. W ciągu tych kilku lat wypracowałem swoją własną metodę, którą nazwałem Coachingiem Drogi. Moim celem jest, by w sposób prosty i bardzo przystępny wytłumaczyć, czym jest coaching. W swojej autorskiej metodzie spróbuję przekazać to dzięki obrazowi drogi, jaką podąża klient wraz z towarzyszącym mu coachem aż do jej końca, którym oczywiście jest założony przez klienta cel.
Jeżeli wybrałeś ścieżkę coacha, mam nadzieję, że lektura tej książki będzie dla Ciebie ogromną zachętą, by podążać tą drogą. Ufam, że zdobędziesz podstawową wiedzę, zrozumiesz, jakie zasady i umiejętności powinieneś nabyć, by zostać skutecznym coachem. Książka ta jest tak skonstruowana, byś mógł przećwiczyć zdobytą wiedzę. Dlatego w trakcie lektury pojawi się kilka zadań, do wykonania których gorąco Cię zachęcam.
Przeprowadziłem setki godzin szkoleń z coachingu. Dzisiaj coachami są ci, którzy od samego początku postawili na praktykę, a zdobytą wiedzę od razu wprowadzali w życie, ćwicząc coaching wszędzie i z kim tylko mogli.
Ostatni rozdział tej książki to kilka wywiadów z coachami, którzy osiągnęli już kolejny etap swojego rozwoju i skutecznie prowadzą praktykę coachingową. To ogromna dawka inspiracji, zachęty i wiele przykładów do naśladowania.
Jeżeli zastanawiasz się nad skorzystaniem z coachingu jako klient, mam nadzieję, że materiał ten zainspiruje Cię do skorzystania z pomocy coacha i dzięki temu zrealizujesz swoje plany.

 

[czytacz4]

(Nie)święci

„(NIE)ŚWIĘCI” Doroty Żywczak to dramat czasów współczesnych z punktu widzenia chrześcijańskiej moralności i zwykłego ludzkiego dążenia do szczęścia w imię cywilizacyjnej wolności. Jednak dramat ten wraz z rozwojem wydarzeń i scenicznego dialogu staje się orędziem miłości i zwycięstwa nad grzechem. Autorka zaproponowała czytelnikowi kompletny scenariusz sztuki teatralnej, w której ścierają się wartości i cnoty udoskonalone do poziomu heroicznej świętości z ludzką nędzą psychiczną i moralną zgnilizną. W treści dramatu napotykamy młodzież zagubioną w alkoholizmie, homoseksualizmie, aborcji, degrengolady w sztuce. Święci w utworze reprezentowani są przez Mateusza Talbota, sługę Bożego, Prudencjusza Klemensa, świętą Małgorzatę z Kortony, błogosławionego Piotra Jerzego Frassati, błogosławioną Anielę Salawę, świętą Joannę Berettę Molla oraz świętego Ambrożego z Mediolanu. Młodzież reprezentują natomiast Tomasz, Sara i Filip. Święci podejmują dialog z dzisiejszą młodzieżą. Początkowo wyśmiewani i wyszydzani przez młodych ludzi odnajdują pomost zrozumienia i ścieżkę zdrowienia społecznego, rodzinnego, psychicznego i duchowego. Stają się im pomocą na drodze samoświadomości i samoakceptacji, a przede wszystkim wydeptują im ślady do Bożego przebaczenia i drzwi nowego życia, w zgodzie z Bogiem, ze sobą i innymi ludźmi.

 

[czytacz4]

Tajemniczy zapach szczęścia

Według statystyk, w Polsce jednym z najpopularniejszych gatunków literackich jest współczesny romans. Książki tego gatunku nieustannie okupują wysokie miejsca na listach sprzedaży. Dlaczego tak się dzieje? Trudno o trafną diagnozę, powodów jest zapewne wiele, ale chyba najistotniejszym z nich może być uczuciowa pustka pojawiająca się w wielu długoletnich związkach. Tymczasem bohaterki romansów są obdarzane uczuciem, adoracją, akceptacją… Słowem, to co w codzienności długoletnich związków nie pojawia się zbyt często, na stronach romansów nie tylko jest możliwe, ale jest czymś jak najbardziej naturalnym. Zatem, być może właśnie z tęsknoty za miłością romantyczną tego typu książki są tak często wybierane przez czytelniczki?
„Tajemniczy zapach szczęścia” Anety Jaroszczak jest dość typowym pod względem konstrukcyjnym romansem. Opowiada o niespodziewanej miłości, która połączyła Aldonę – czterdziestoletnią rozwódkę i młodszego od niej, niezwykle bogatego i nie mniej niezwykle przystojnego Mikołaja. Mimo dzielących tych dwoje różnic: wieku i statusu materialnego, mimo tajemniczej i niebezpiecznej pracy Mikołaja, parze uda się stworzyć szczęśliwy i pełen namiętności związek. Namiętność podkreślają pojawiające się w narracji sceny erotyczne, są one jednak podane w delikatny sposób.
Przesłanie autorki jest takie, że na miłość i szczęście nigdy nie jest za późno. I tego się trzymajmy.

 

[czytacz4]

Zagubiona nieśmiertelność

„Zagubiona nieśmiertelność” Maksymiliana Brona to krótka powieść obyczajowo – psychologiczna przedstawiająca losy człowieka, który przeżył mrok II wojny światowej.
Sam autor powiada, że jego książka jest opowieścią o zwierzęcości, alkoholizmie, kłamstwie, o wypieraniu rzeczywistości z II Rzecząpospolitą, II wojną światową, PRL-em i III Rzeczpospolitą w tle. Ale w tej historii jest jeszcze coś. Maksymilian Bron chce nam powiedzieć, że człowiek bez miłości staje się zwierzęciem, istotą odhumanizowaną, która niszczy nie tylko swoje życie, ale i życie najbliższych oraz ich miłość. Traumatyczne doświadczenia z czasów wojny, życie naznaczone tragedią i złem, powoli zaczynają zmieniać głównego bohatera - Alberta w potwora, wkońcu godnego pożałowania, chorego starszego człowieka.

„Zagubiona nieśmiertelność” jest książką o upadku człowieczeństwa wywołanym złem otaczającego nas świata. Upadku zaczynającym się w miejscu, gdzie człowiek zostaje pozbawiony największego daru – miłości.

 

[czytacz4]

I obiecuję ci miłość...

Czy życie potoczyłoby się inaczej gdybyśmy dokonali innych wyborów? Może mniej pochopnych, może bardziej zuchwałych, może mniej asekuracyjnych w swej istocie? „I obiecuję ci miłość…” to odpowiedź na pytanie: co by było gdyby…? Poznaj historię Izabelli i Wincenta i daj się porwać namiętności która w nich drzemie.

Czasem trudno odróżnić miłość od pożądania. Trudno również znaleźć ten subtelny balans pomiędzy życiem realnym, a marzeniem. A co gdy życie przemienia się w bajkę? Co, gdy w tej bajce na rycerza i księżniczkę czyha gdzieś zły smok i, na ich nieszczęście, nie wiedzą gdzie i kiedy zaatakuje, ale wciąż czują jego palący oddech na swojej skórze? Porywająca, emocjonująca, rozpalająca zmysły historia dwóch zagubionych serc, które dostaną tylko jedną szansę, aby się ponownie odnaleźć. Czy ją dostrzegą i czy wystarczy im odwagi, aby ją wykorzystać?
„I obiecuję ci miłość…” Marta W. Staniszewska. Premiera 15 wrzesień 2016 roku.

 

[czytacz4]

Służąca

[SIZE=medium]Panuje przekonanie, że dzień ślubu to najszczęśliwszy dzień w życiu każdej kobiety. Tym razem było inaczej, ponieważ to właśnie od tego dnia życie głównej bohaterki zmieniło się w pasmo nieszczęśliwych wydarzeń. Świeżo upieczona mężatka nie zdawała sobie sprawy z tego, że jej mąż odkryje swoją drugą twarz i okaże się nieobliczalnym sadystą. Bardzo trudna sytuacja finansowa i ciągła zazdrość męża bohaterki doprowadziły do tego, że przeżywał załamanie nerwowe a w końcu trafił do szpitala psychiatrycznego. Bita i krzywdzona przez męża bohaterka wiele lat próbowała znaleźć rozwiązanie z sytuacji bez wyjścia. Początkowo nie wierzyła we własne siły, przyjmując opinię męża, że jest tylko i wyłącznie jego „służącą”. Na szczęście kolejne wydarzenia, których doświadczyła w swoim życiu sprawiły, że stała się dzielną, twardo stąpającą po ziemi kobietą. Nie zrażały jej liczne utraty pracy, ponieważ wiedziała, że musi z czegoś żyć. Do dobrych ludzi, dobro powraca. Dla głównej bohaterki również skończyły się burze, ale czy w jej dalszym życiu słońce zaświeciło na stałe?[/SIZE]

[SIZE=medium]

[/SIZE]

 

[czytacz4]

Noc jest dniem

„Noc jest dniem” to powieść w formie dyskusji i reportażu z życia. Utwór napisany przez Leszka Mieszczaka to dialog dwojga, nowo poznanych ludzi, to próba psychologicznego interpretowania istotnych wydarzeń swojej biografii i dzielenie się własną historią. To także swoiste studium rozwoju percepcji i duchowości chrześcijanina, od etapu poprawnej, wyuczonej religijności, po pełne zaufanie Najwyższemu, zwłaszcza w sytuacji własnego cierpienia i postępującej utraty wszystkiego, co dawało radość i bezpieczeństwo. Bohaterami są Bronisław i Marta, ludzie z pozoru bardzo różniący się od siebie i nie posiadający wspólnych płaszczyzn i doświadczeń, lecz jak się okaże, nie wszystko można zaplanować. Jak sam autor podkreśla w przesłaniu „Życie jest niesamowitym darem otrzymanym od Boga, bez specjalnych zasług, ot tak, rozpoczyna się i nigdy już nie ustaje, nawet jeśli ciało rozpadnie się. Powieść jest próbą ukazania, jak wielka jest siła ducha i ile może dokonać człowiek, który przekracza swe fizyczne i psychologiczne uwarunkowania.” Pomysł na tą piękną beletrystyczną historię pojawił się podczas podróży autora do pracy, w pociągu kursującym codziennie z Łodygowic Górnych do stacji Bielsko-Biała Północ.

 

[czytacz4]

Kapitel

Trafia w Wasze dłonie mój kolejny tomik, zdaje się, że trzeci. Serdecznie polecam tę rzecz Czytelniczej uwadze i wrażliwości, świadom okoliczności jej powstawania. Prezentowany zbiór tekstów rodził się przy okazji realizacji z dawna planowanego projektu, do którego w finale miał być odrębnie dołączony, jak to bywało u mnie dotąd. Ale się rozrósł! Musiałem KAPITEL opublikować osobno, pracując nadal nad wspomnianym projektem. Oczywiście, objawił się problem z określeniem tego co piszę i dla jakiej przyczyny. Powodu nie znam. Być może istotne znaczenie miał tu epizod – spotkanie i konwersacja z poetką Ludmiłą Janusewicz z Koszalina. Kimś istotnym na kulturalnej mapie Pomorza Zachodniego.
Prezentowany zbiór tekstów rodził się przy okazji realizacji z dawna planowanego projektu, jednak tomik rozrósł się tak bardzo, że powstał osobno. O czym autor pisze i dla jakiej przyczyny? Nie potrafi odpowiedzieć na te pytania. Być może istotne znaczenie miał tu epizod – spotkanie i konwersacja z poetką Ludmiłą Janusewicz z Koszalina. Pisał od zawsze, głównie szufladkowo. Publikował w lokalnej prasie środkowopomorskiej, w " Profilach Kultury ", w „Literach " gdańskich, w Polskim Radio Koszalin, w młodości w "Radarze". Łączy elementy liryki z zacięciem społeczno - politycznym. Gdy wypowiada się o konkretach... Ceni sobie filozofię umiaru, więc - stonowany stoicyzm. Zauroczony poezją angielską XX stulecia.

 

[czytacz4]

Nowy Castro, stara Kuba


Kuba, ta mała karaibska wyspa od zawsze budziła wiele kontrowersji, jednak możemy zaobserwować, że w ostatnim czasie stała się tematem jeszcze częstszych rozmów. Przekazanie władzy przez Fidela Castro jego młodszemu bratu wywołała ogrom pytań i spekulacji na temat przyszłości Kuby. Od roku 2008, czyli od momentu, w którym Raul Castro przejął władzę na wyspie aż do dnia dzisiejszego, rzeczywiście nastąpiło kilka zmian oraz zaobserwowano, że reżim kubański otworzył się częściowo na świat. Stopniowa normalizacja stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi sprawiła, że wyspę zaczęło odwiedzać więcej turystów. Mało kto patrzy jednak na te zmiany z perspektywy przeciętnego mieszkańca wyspy i zastanawia się, co zmienia się w materii praw człowieka. Warto pamiętać, że Kuba w dalszym ciągu jest państwem o ustroju komunistycznym i systemie monopartyjnym, gdzie jedyną legalnie działającą partią polityczną jest Komunistyczna Partia Kuby. Kodeks karny wciąż przewiduje kary dla wszystkich, którzy walczą w obronie elementarnych praw człowieka zapisanych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Wolność słowa, swoboda przemieszczania się, aresztowania, kodeks karny oraz zmiany w sektorze prywatnym to tylko niektóre z poruszonych tematów w książce.

 

[czytacz4]

Amfetamina -
[SIZE=16pt]thriller psychologiczny z zaskakującym zakończeniem[/SIZE]

Trzymający w napięciu thriller psychologiczny z zaskakującym zakończeniem. Główna bohaterka Iza pozornie zdaje się spełnioną diwą operową, która nie dostrzega niczego poza swą karierą. Do tej pory z łatwością rezygnowała przecież z zakładania rodziny i łamała serca uwielbiających ją mężczyzn. Widmo starości i nieubłagany czas nakazuje jej zmienić dotychczasowe życie, ale będzie trudniej niż mogła przewidzieć…

​

Natura obdarzyła Izę urodą, talentem, wielkim sercem i wybujałym temperamentem. Cechy te powinny ułatwiać nawiązywanie satysfakcjonujących pod każdym względem relacji, niestety aktualny kochanek odnajduje szczęście w ramionach młodszej śpiewaczki, a ta namawia go do zatrucia Izy amfetaminą.

Działania kochanki, która zamierza zastąpić Izę w łóżku i na scenie sprawią, że straci ona głos i zacznie halucynować diabła z opery „Faust”, w której gra rolę Małgorzaty. Wizje mogą być jedynie podszeptami wyrzutów sumienia, ale może zło w najczystszej formie postanowiło zaoferować jej odzyskanie głosu w zamian za wyzbycie się hamulców moralnych tkwiących w głębi jej duszy?

Nad Izą wisi miecz Damoklesa, to znaczy koniec kariery, ale będzie walczyć o nią do upadłego, wszelkimi sposobami.

 

[czytacz4]

CHWILE. Część pierwsza. Kurza pamięć

Obiegowe powiedzenie głosi, że z rodziną dobrze wychodzi się tylko na zdjęciu. Najogólniej oznacza to, że na rodzinie nie można polegać. Jednak książka Wiesława Trawy „CHWILE. Część pierwsza. Kurza pamięć” zdaje się temu powiedzeniu zaprzeczać. Jest to bowiem opowieść o rodzinie, w które więzy krwi są bardzo ważne, od której nie chce się uciekać nawet wtedy, gdy nie wszystko pomyślnie się układa.
Wolność i swoboda? A co to jest niby i dla kogo? Ja ich nie potrzebuję. Bardzo dobrze mi w życiu, gdy jestem w domu, gdy zawsze mam obok siebie tych, których kocham, którzy mnie kochają, na których zawsze mogę liczyć.
To słowa głównego bohatera i jednocześnie autora książki. Opisuje w niej, z perspektywy własnych przeżyć, swoją najbliższą rodzinę: Mamunię, Tatunia, braci, siostry i ciocie oraz wujków. Poznajemy ich poprzez różne wydarzenia, na podstawie których możemy poznać każdego z nich z osobna, ich charaktery, poglądy, wrażliwość… Budowa tej opowieści przypomina malarstwo impresjonistyczne. Obrazy są zlepione z plamek, „fleszy”, które układają się w pełen ciepła obraz familii Wiesława Trawy.
Opowieść jest umiejscowiona na Ziemiach Odzyskanych w okresie od końca II wojny światowej do lat 70. W tle bardzo rzadko, ale pojawiają się aluzje polityczne, komentarze nie tylko do panującego wówczas systemu politycznego, ale i postaw ludzi, czasami oportunistycznych, czasami zbuntowanych, jednak najczęściej próbujących się z tą rzeczywistością jakoś ułożyć.
Rodzina bohatera „Chwil…” jest dość zamożna. Prowadzona przez Tatunia działalność ogrodnicza pozwala jego najbliższym żyć na – jak na tamte czasy- przyzwoitym poziomie. To powoduje, że nie dostajemy od autora opisu życia przeciętnej rodziny w PRL-u. Ale przecież nie o to w tej książce chodzi. „Chwile…” są bardzo osobistym wyznaniem wiary autora w wartość rodziny i składanym jej hołdem.

 

[czytacz4]

Podróż na Operiona

„Podróż na Operiona” Anety Skarżyński to książka nader oryginalna, przezabawna, będąca do tego unikatowym przewodnikiem po świecie muzyki poważnej, po świecie opery. Adresowana jest nie tylko do melomanów, czy młodzieży szkolnej, ale do wszystkich zainteresowanych taką tematyką od lat -nastu do lat stu.
Przedstawiciel świata o znaczącej nazwie Operion, niejaki Eustachy, co w świecie słuchu nie tylko muzycznego kojarzy się właściwie jednoznacznie, zabiera Annę, córkę artystów operowych, Ziemiankę, w przepiękną podróż, pełną muzycznych światów i muzycznych „planet”, na których poznajemy największych twórców całkowicie ziemskiej (chociaż w wymiarze muzycznym czasami wręcz nieziemskiej) muzyki klasycznej, twórców najsłynniejszych dzieł, najwspanialszych oper. Kogo? Długo by wymieniać, ale może Haendel, Bach, Mozart – jako przykłady – wystarczą… Wszystko apetycznie doprawione anegdotkami, smaczkami wszelakimi, plotkami nawet… i na solidnym podkładzie wiedzy historyczno-muzycznej.

 

[czytacz4]

Jerozolima. Miasto Boga

„Jerozolima. Miasto Boga", to jedyny w swoim rodzaju przewodnik z elementami reportażu i dokumentu. Ewelina Rubinstein zaprasza czytelników do Jerozolimy. Miasta Bogów, w którym świat arabski miesza się z żydowskim, a żydowski z chrześcijańskim.
Odwiedzając Izrael, nie wypada pominąć w swych turystycznych planach Jerozolimy, nie dlatego, że jest to stolica tego pięknego państwa, ale dlatego, że jest to miejsce pod każdym względem niezwykłe. To właśnie w Jerozolimie świat arabski miesza się z żydowskim, a żydowski z chrześcijańskim, więc właśnie tutaj zdołamy odnaleźć odpowiedzi na pytania: dlaczego Żydzi przestrzegają koszerności, dlaczego religijne Żydówki golą głowy, jakimi samochodami jeżdżą Izraelczycy, jak przyrządzić smaczną szakszukę, czym jest mezuza, po czym poznać żonatego Żyda, ile wydamy na żywności, jeśli przez jakiś czas zamieszkamy w Jerozolimie?
Autorka, Ewelina Rubinstein oddaje w ręce czytelników poradnik niezwykły. Połączenie elementów reportażu, wywiadu, dokumentu oraz opatrzenie całości doskonałymi zdjęciami, pozwoliło stworzyć unikalną całość.
Książka „Jerozolima. Miasto Boga" pozwoli nam zwiedzić Jerozolimę, i dostrzec jej architektoniczne piękno, ale przede wszystkim poczuć unikalny klimat i atmosferę naznaczonego różnicami miasta. Autorka poruszyła wiele kontrowersyjnych tematów jak: homoseksualizm czy prostytucja. „Jerozolima. Miasto Boga" obala również stereotypy i pokazuje, jak różne i nieprzewidywalne potrafi być życie w Izraelu.

 

[czytacz4]

Zagubiona dusza

[SIZE=medium]Ada i Igor to nastolatkowie spędzający ze sobą każdą wolną chwilę. Okres wakacyjny sprzyja wspólnym spacerom i wyprawom rowerowym. Są z sobą bardzo zżyci, lecz żadne z nich nie chce dopuścić do siebie myśli, że pomiędzy nimi może zrodzić się uczucie. Nieszczęśliwe wydarzenie powoduje, że Ada zostaje uwięziona pomiędzy światem realny a duchowym. Nie może wrócić do swojego ciała, ale także nie może odejść. Ada domyśla się, co trzyma ją pomiędzy światami, jednak nie potrafi sobie z tym problemem poradzić. Wie, że rozwiązaniem jest przełamanie lęku i zawalczenie o własne życie. Jedyną osobą, która może jej pomóc przezwyciężyć strach przed miłością jest opiekuńczy Igor. Jego czekoladowe oczy i wnikliwe spojrzenie od dawna zdradzają uczucie, którym darzy Adę. Książka niesie ze sobą wiele egzystencjalnych pytań o śmierć i życie, o to jak zachowują się ludzie w obliczu tragedii bliskiej im osoby. Ada nie chce być ciężarem dla swoich bliskich, dlatego chce rozwiązać wszystkie niedokończone sprawy sprzed wypadku, choć nawet wtedy nie jest do końca pewna tego, co wtedy nastąpi.[/SIZE]
Czy śmierć to koniec wszystkiego? Czy faktycznie pojawia się wtedy światełko w tunelu, za którym należy podążać? Autorka świetnie potrafi stopniować emocje, których kulminacja nadchodzi w ostatnim rozdziale. Jest to jej pierwsza książka, jednak zapewne nie ostatnia.

 

[czytacz4]

Gwiezdna Twierdza

Raiana, jako władczyni swego klanu, ma sporo obowiązków na głowie, ale szeroki świat nie pozwoli jej na długo o sobie zapomnieć. Jest zmuszona ponownie wziąć udział w doniosłych wydarzeniach, mających wpływ na losy Krain Jasnego Słońca.

To już druga wielka wyprawa młodej i zaradnej czarownicy Raiany po szerokim świecie – i znów bez jej zgody. Zawierucha wojenna dociera do jej kraju, Cormaen, i wiedźma zostaje przez nią rozdzielona od swego męża. Kierowana radami zjaw z Zaświatów oraz ścigana przez potężnych nieprzyjaciół, powoli odkrywa otchłanną, ponurą tajemnicę, kryjącą się za działaniami ich wrogów. Oto, bez cienia przesady, ponownie ważą się losy wszystkich wolnych krajów.

Może warto wspomnieć, że książki: Mądrość Wiedźmy oraz Gwiezdna Twierdza, doczekały się rozszerzenia w postaci darmowej gry planszowo-karcianej, twórcą gry jest sam autor książek.

 

[czytacz4]

Uciec od siebie czyli Oni i Dżej

To ja. Emma Dżej Blum. Emma po babci. Dżej? Właściwie trudno wyjaśnić. Rodziców poniosła fantazja. Fani agenta 007 nadali mi takie oto drugie imię…
Przeszłam długą drogę, szukając szczęścia. Już wydawałoby się, że je mam, ale rozprysło się na milion kawałków. Rozprysło i zraniło jak mój pierwszy partner – przedstawia się na pierwszej stronie bohaterka książki „Uciec od siebie, czyli Oni i Dżej”.
Po pierwszym nieudanym związku przyszedł drugi i trzeci. W końcu Emma znajduje szczęście w ramionach Normana. Jednak i on oszuka ją i porzuci. Ból kolejnej uczuciowej porażki spowoduje, że Emma przeistoczy się w Dżej, kobietę wampa, korzystającą maksymalnie z życia, co w jej przypadku oznacza duże ilości alkoholu i ryzykowny seks. Bo Emma szuka miłości, a kiedy jej nie znajduje, ucieka od siebie i zamienia się w hedonistyczną Dżej.
„Uciec od siebie, czyli Oni i Dżej” to powieść obyczajowa, która przedstawia świat powierzchownych wartości, w którym zaburzona osobowościowo, niedowartościowana współczesna kobieta, marzy i szuka prawdziwej, głębokiej miłości. Ale czy można znaleźć jakąkolwiek głębię w kałuży?