nika, licz się z tym, że po ślubie będzie inaczej... wiesz facet będzie wiedział, że Cię ma, to może się trochę mniej starać... no i nagle okaże się, że jego przyzwyczajenia Cię drażnią. ja już staram się reformować mojego ukochanego w niektórych kwestiach ale wiem, że po ślubie jeszcze pewnie nie raz pokłócimy się o nieumyte naczynia albo rzuconą gdzieś koszulkę. no, ale cóż- takie życie, trzeba się dotrzeć. przy odrobinie dobrej woli i dużym zapasie miłości na pewno się da
)moim zdaniem nie wiek to odgrywa największą rolę. jak euphoria zauważyła można wyjść młodo za mąż i być szczęśliwym, ale to nie reguła. najważniejsza jest miłość i dojrzałość partnerów. mi się nie wydaje, że 22 lata to za wcześnie... korzystać z życia można także z mężem
ale to juz zalezy od Ciebie .. przemyśl to dobrze, żebyś czasem nie żałowała
więc może - nie ma obaw?no własnie tak to jest z kumpelami... :/ W moim przypadku ślub sam nie zepsuł, ale wady, które były przez niego ukrywane przed slubem... Ale mimo to warto ryzykować
moim zdaniem 21 lat, to jeszcze młoda osoba jeżeli chodzi o ślub.
bo jeszcze wszystko przed dnią. Zabawa, dyskoetki ..
a kiedy się zabawi? majac męża? dzieci, dom rodzine?
jednak jezeli czujesz sie naprawde dobrze ze swoim parneterem i go naprawde kochasz i myślisz ze
po ślubie będzie tak samo jak teraz. to nie ma nad czym sie zastanwiac tylko sie pobrać
nika, ja myślę, że warto
to nie jest tak, że ślub coś psuje, to ludzie psują, jak im się jusz nie chce starać
miłość to taki kwiat- trzeba ją ciągle pielęgnować, nie można po ślubie powiedzieć sobie: mam go, zdobyłam, to nie muszę dbać o siebie ani troszczyć się o niego, czy mówić mu miłych rzeczy.
ja na dłuższą metę nie chciałabym żyć z facetem beż ślubu. chociaż z takich banalnych powodów, że np kredyt łatwiej wziąć małżeństwu i też nie chciałabym, żeby dzieci dziwiły się czemu mamusia ma inne nazwisko
życzę jak najlepiej