Proszę w takim razie podać werset,który o tym mówi,bo jakoś nie przypominam sobie..Z tego co wiem,miały ustać gdy nastanie doskonałość.1Kor 13:8-10 Bw „Miłość nigdy nie ustaje; bo jeśli są proroctwa, przeminą; jeśli języki, ustaną, jeśli wiedza, wniwecz się obróci.(9) Bo cząstkowa jest nasza wiedza i cząstkowe nasze prorokowanie;(10) lecz gdy nastanie doskonałość, to, co cząstkowe, przeminie.”1Kor 13:8-10 WH „η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται(9) εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν(10) οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται”
witaj,miło mi.
W I w. n.e. cudowne dary towarzyszyły chrzczeniu duchem świętym. Stanowiły świadectwo, że Bóg nie posługuje się już zborem żydowskim, lecz darzy uznaniem zbór chrześcijański, założony przez Jego Syna (Heb 2:2-4). Te cudowne dary pojawiły się wraz z wylaniem ducha świętego w dniu Pięćdziesiątnicy 33 r.,
a ich przekazywanie za każdym razem następowało w obecności przynajmniej jednego z 12 apostołów lub Pawła, którego także osobiście wybrał Jezus . Aby uwierzytelnić swe świadectwo, apostołowie dalej korzystali z otrzymanej od Jezusa mocy czynienia cudów, a także z innych darów ducha udostępnionych im w dniu Pięćdziesiątnicy
(Dz 5:12; 9:36-40). Co prawda ich współwyznawcy również otrzymywali takie cudowne dary, ale z Biblii wynika,
że odbywało się to wyłącznie w obecności przynajmniej jednego apostoła lub w wyniku włożenia rąk przez apostołów. (Dz 8:14-18; 10:44; 19:6). A zatem zdolność przekazywania
darów ducha posiadali tylko owi apostołowie. Toteż dary te musiały zaniknąć, gdy umarli oni sami oraz ci, którzy za ich pośrednictwem je otrzymali
(1Ko 13:2, 8-11),( tu jest twoj werset),cuda stanowiły charakterystyczną cechę zboru w początkach jego istnienia i zgodnie z zapowiedzią miały z czasem ustać.
Nawet Jezus podkreślił, że jego naśladowców będzie można rozpoznać nie po potężnych dziełach, lecz po wzajemnej miłości (Jn 13:35; 1Ko 12:29, 30; 13:2, 8-13).W wersecie z Dz 9:36-40 czytamy że uczniowie poslali po Pawła,aby wskrzesił Dorkas,sami nie mieli takiej mocy aby czynić cuda, również
Dz 5:12 wyjaśnia że przez włożenie rąk apostołów dokonywane były cuda,więc kiedy pomarli Moc Boża zanikła
,ta doskonałość lub zupełność to jest dokończenie,wypełnienie,spełnienie proroctwa Bożego co do Mesjasza.My mamy z Biblii czerpać nauki.