dagusia
Nowicjusz
Płakałam przy "Wszystko co wiem o miłości" i przy "Psie, który..." również. A czytając "Oskar i pani Róża" wzruszyć, się wzruszyłam, ale nie popłakałam.
Książka, przy której płakaliście...
- Thread starter pamela a
- Rozpoczęty
Blackthorn
Nowicjusz
Może "płakałem" to za dużo powiedziane 
, ale wzruszałem się przy fragmentach sagi Sapkowskiego(tak, tak ), poza tym wielu wzruszeń dostarczyły mi też:
"Prawiek i inne czasy"
"Szafa"
"Podróż Ludzi Księgi" Olgi Tokarczuk
"Sto lat samotności" G.G.Marqueza
"Śmieszne miłości" Kundery
"Mag" Johna Fowlesa
i jeszcze pewnie sporo by się znalazło...
, ale wzruszałem się przy fragmentach sagi Sapkowskiego(tak, tak ), poza tym wielu wzruszeń dostarczyły mi też:"Prawiek i inne czasy"
"Szafa"
"Podróż Ludzi Księgi" Olgi Tokarczuk
"Sto lat samotności" G.G.Marqueza
"Śmieszne miłości" Kundery
"Mag" Johna Fowlesa
i jeszcze pewnie sporo by się znalazło...
Ja ostatnio przy książkach nie płaczę, ale bardzo dużo płakałam w liceum. Wielokrotnie podczas całej Trylogii i oczywiście przy Lalce. Przy Mistrzu i Małgorzacie i przy sadze o Wiedźminie. No i przy moich najukochańszych Chłopach wielokrotnie, najbardziej przy słowach "Chodź do domu, żono". Właśnie się dziś tak rozczuliłam nad Chłopami, że muszę znów przeczytać, bo znalazłam fragment na moim ulubionych blogu - http://www.klub.dilmah.pl/blog/entry/lektura-obowiazkowa/ Cieszę się, że ludzie cały czas piszą o tej książce, bo dla mnie była najważniejsza w życiu.
acidation
Nowicjusz
- Dołączył
- 27 Listopad 2010
- Posty
- 65
- Punkty reakcji
- 1
Ja ostatnio przeczytałem "Stokrotki na śniegu" Evansa Richarda Paula i muszę powiedzieć, że bardzo wzruszająca jest ta książka. Zresztą na mnie zawsze mocno działają wszelkie kwestie związane z miłością i stosunkami międzyludzkimi. W jednym momencie pociągnąłem nosem. Polecam tą książkę...
- Dołączył
- 17 Kwiecień 2009
- Posty
- 6 075
- Punkty reakcji
- 561
Osobiście uważam, że trzeba być "lekko" niezrównoważonym, żeby płakać po przeczytaniu książki lub obejrzeniu filmu. Oczywiści są filmy które mogą skłonić do głębszych refleksji, zadumy albo wzruszyć, ale żeby płakać ? Nie zdarzyło mi się.
Miyoshi
Nowicjusz
- Dołączył
- 3 Marzec 2007
- Posty
- 453
- Punkty reakcji
- 0
Ooo, ile niezrównoważonych ludzi mamy na forum.
Nie ma to jak mierzenie wszystkich swoją miarą... Są ludzie mniej i bardziej wrażliwi, dziwne, że tego nie rozumiesz i oceniasz tych 'bardziej wrażliwych' jako zaburzonych.
Z płaczem jest tak,że niekiedy potrzebujemy wypłakać swoje emocje, a w książkach odnajdujemy podobieństwa i analogie, które uwalniają skojarzenia.Niekiedy utożsamiamy sie z którymś z bohaterów, albo najnormalniej na świecie komuś współczujemy.Żółw chowa wszystko pod skorupą, a stokrotka chwieje sie na wietrze.Tak jest i to jest normalne, bo taka jest natura tych stworzeń.
soulleader
Nowicjusz
"Dziennik dla Jordana" Dany Canedy
Naprawdę wszystkim polecam
Naprawdę wszystkim polecam
Miyoshi
Nowicjusz
- Dołączył
- 3 Marzec 2007
- Posty
- 453
- Punkty reakcji
- 0
'Przewrażliwiony' to również złe słowo. Ma wydźwięk negatywny, a powinno mieć neutralny. Ja mogę powiedzieć o Tobie, że jesteś gruboskórny, a Ty uznasz, że to nieprawda, czyż nie? Dlatego, że wrażliwość to cecha indywidualna. A stwierdzać nadwrażliwość dlatego, że ktoś zapłakał nad losami fikcyjnych bohaterów to gruba przesada.
- Dołączył
- 17 Kwiecień 2009
- Posty
- 6 075
- Punkty reakcji
- 561
Według mnie nie jest to przesada.
Może i jestem gruboskórny. Jeżeli tak uważasz to takie jest twoje zdanie i nie będę starał się go zmienić. Ja uważam osoby które płaczą nad losami książkowych bohaterów za przewrażliwione.
lubczasopisma
Nowicjusz
- Dołączył
- 24 Styczeń 2011
- Posty
- 50
- Punkty reakcji
- 1
Chłopcy z placu broni.
Lektura z podstawówki przy której wyłam jak bóbr.
Lektura z podstawówki przy której wyłam jak bóbr.
Wzruszajace było opowiadanie Teda Kosmatki "Boza maszyneria". Troche onityczne opowiadanie opisuje naukowca, ktory bierze udzial w nietypowym eksperymencie, w ktorym geniusz jest klonowany po kazdym samobojstwie aby dokonczyc pewien skomplikowany projekt, ktory za kazdym razem do prowadza go do szalenstwa. Finalowy zwrot akcji naprawde wyciska lzy. rzeczytac mozna w "Krokach w nieznane"
Ja z kolei zawsze, ilekroć sięgam po tę książkę - płaczę przy "Kamieniach na szaniec"... Wzruszają mnie w ogóle historie walki o wolność, w których niestety - giną ludzie, i w których prawdziwa miłość zostaje brutalnie przerwana, śmiercią na przykład... Poza tym, bardzo wzruszyłam się czytając "Sto lat samotności" Marqueza" - tu z kolei akcja osadzona jest w czasie zupełnie odległym historycznie ale jest tak opowiedziana, że nie można odłożyć książki z rąk i czyta się ją zupełnie jednym tchem.
matrioszka
Nowicjusz
Płakałam przy "Bracia Lwie Serce", "Moje drzewko pomarańczowe", "świat według Garpa" (jak umarł Walt), "Chłopcy z Placu Broni", "Małże na kolację" i tyle, chyba, że o czymś zapomniałam.
Jumping_Bean
Nowicjusz
- Dołączył
- 21 Czerwiec 2011
- Posty
- 352
- Punkty reakcji
- 7
Co prawda nie płaczę po książkach, ale są takie, które mocno na mnie podziałały. Najbardziej chyba wbiły mnie w fotel 'Biesy' Dostojewskiego. Finał jest przerewelacyny, bohaterowie cudownie skonstruowani, depresyjny nastrój- no po prostu perełka. To utwór, po którym czytelnik gapi się pięć minut w martwy punkt na ścianie, przynajmniej we mnie uruchomił takie odczucia. Ktoś wcześniej wymieniał 'Idiotę', też sądzę, że to bardzo smutna księga. A zwłaszcza to, że tytuł opisuje jedynego kompletnie bezinteresownego i obdarzonego wręcz idyllicznym charakterem człowieka na Ziemi. No i potem to zakończenie, człowiek zdążył polubić księcia Myszkina,a tu koniec sielanki i brutalna prawda o tym, jak kończą persony wprowadzające w życie swoje utopijne wizje. Ostatnio przeczytałam 'Lot nad kukułczym gniazdem' z książek wywołujących melancholijne nastroje i warte to jest zarekomendowania. Z innych to bym jeszcze poleciła 'Mistrza i Małgorzatę' Bułhakowa.