Książka, przy której płakaliście...

[Amand@]

"Kwiat Pustyni"... Już nigdy nie będę mówić, że okres jest nie do zniesienia. Inni mają gorzej.

 

[e_moll_ka]

olivier01
"zastanawialem sie jak to kobieca uroda moze zaslepic nawet najbardziej zacnego czlowieka. Przeciez one mialy potworny charakter. Dzis nikt nie bylby w stanie tak sie poswiecic dla nich."
Kiedyś przy innej okazji zastanawiałam się co pociąga mężczyzn do kobiet o duszy pitbula.Bardzo mądry człowiek powiedział,że zgodnie z poglądami pewnego filozofa jest osobowość pana i niewolnika.Dziś jest tak samo jak "wczoraj"tylko twarze aktorów są inne

 

[Alolka]

olivier01
"zastanawialem sie jak to kobieca uroda moze zaslepic nawet najbardziej zacnego czlowieka. Przeciez one mialy potworny charakter. Dzis nikt nie bylby w stanie tak sie poswiecic dla nich."
Kiedyś przy innej okazji zastanawiałam się co pociąga mężczyzn do kobiet o duszy pitbula.Bardzo mądry człowiek powiedział,że zgodnie z poglądami pewnego filozofa jest osobowość pana i niewolnika.Dziś jest tak samo jak "wczoraj"tylko twarze aktorów są inne

Dusza pitbulla nie pociąga. To raczej dusza "pazurek".
Ciekawie
Przyjemnie
Dziwnie
Ciężko
Tarapaty

 

[kermitka]

"Poczwarki" nie mogłam skończyć czytać, za bardzo mnie poruszyła-, co tu ukrywać wylałam morze łez-, więc musiałam przerwać. Obiecuję sobie, ze kiedyś do niej powrócę. Książką, która mnie wzrusza i jestem w stanie czytać ją od nowa to "Kapturek na Manhattanie" Gaite Carmen Martin. Uwielbiam takie baśniowo- realistyczny świat, szczególnie widziany oczami niewinnego dziecka. Niemniej, kiedy dochodzę do końca opowiadania zawsze chce mi się płakać- czuję, że dziewczynka umrze...To dziwne ale niektórzy znajomi odbierali to zupełnie inaczej- jako coś radosnego. Jak to jest, że można odbierać książkę w tak skrajnie różny sposób

 

[e_moll_ka]

"Kwiat Pustyni"... Już nigdy nie będę mówić, że okres jest nie do zniesienia. Inni mają gorzej.

fakt,
polecam "Biała Masajka' i "Tylko z moją córką"

 

[makfil]

Nie mam wprawdzie żadnych doświadczeń z płaczem przy czytaniu, ale polecam pozycję pt. "Łaskawe" - Jonathan Littel.
To książka wyzwalająca całą gamę reakcji od bólu i płaczu (u wrażliwych), aż po wstręt i zgrozę. Zdecydowanie polecam ją tylko osobom o silnych nerwach. Jednocześnie uważam ją za niezwykle wartościową.

 

[Lolaito]

Zielona Mila... Wzruszający jest tylko koniec, gdy Johna smażą na krześle i to, co mówił przedtem.

 

[aleks652]

A mnie "Anielka" jak karusek umierał. Rozpłakałam się na lekcji polskiego

 

[Miyoshi]

Przede wszystkim: "Oskar i Pani Róża" E.E Schmitta. Cholernie wzruszająca książka. (ryczałam niemal co stronę!)
"Działa Nawarony" Alistaira MacLeana (Andy Stevens, biedaku!). Wstyd przyznać, ale także "Cierpienia młodego Wertera" pana Wolfganga, ale to chyba dlatego, że przed okresem byłam, a wtedy łatwo mnie wzruszyć. Dodajmy jeszcze "Lalkę" Prusa. Książka wspaniała, ale godząca w me czułe punkty, a poza tym Wokulski... No szkoda mi go było.
Dziwne, że nikt nie wspomniał o "O psie, który jeździł koleją", nie uwierzę, że nie płakaliście!
Ponadto łezek parę uroniłam przy ostatniej części Pottera pióra Rowling.

Generalnie zawsze, jak mi się jakaś książka podoba i się doń przywiążę, ciężko znoszę zakończenia. Bo nie chcę się z danym światem rozstawać i tyle.

 

[aleks652]

Dziwne, że nikt nie wspomniał o "O psie, który jeździł koleją", nie uwierzę, że nie płakaliście!

A płakałam, pewnie, że płakałam...

 

[vanity]

Na pewno "Kamienie na szaniec", ostatni tom Sagi o Wiedźminie, "Pianista".

 

[aleks652]

Strasznie spać mi się chce, prawie do rana czytałam Marley i ja Johna Grogana. Koleżanka mi ją wcisnęła i totalnie się zdziwiłam bo spodziewałam się standardowej amerykańskiej komedii obyczajowej albo romantycznej(po okładce sądząc), a tu okazało się, że książka jest zabawna i cholernie wzruszająca pod koniec jak już tytułowy pies jest stary. Strasznie ryczałam Wszystkie moje świętej pamięci pieski mi się przypomniały. Dla kontrastu początek jest naprawdę zabawny bo pies miał charakterek jak mało kto i niszczył albo połykał wszystko co mu w pysk wpadło. Tak jak z dziećmi- najbardziej kochane są te, które sprawiają najwięcej kłopotów. Książka jest świetna. Polecam

 

[Anestia]

Na pewno Zielona mila i Pianista znajdą się wśród tych książek, ale oprócz tego polecam książkę Dwunasty z "Aniołów" Oga Mandino. Jest to opowieść o chłopcu który nigdy się nie poddał. Naprawdę wzruszająca i pouczająca. Płakałam przy niej dosyć długo, ale miło ją wspominam.

 

[nikola_1985]

Ja płakałam tylko przy "Samotność w sieci" . Jedyna książka przy której płakałam i jedyna którą przeczytałam 2 razy.

 

[Aulelia]

Chyba przy "Liście w butelce" - z powodu zakończenia {śmierć głównego bohatera}.

 

[compton_style]

Poczwarka Terakowskiej po prostu mnie trafiła w najczulszy punkt, nigdy nie sądziłem, że tekst wywoła we mnie takie uczucia, tak mocne i skrajne. Wzruszyłem się też przy książce "Droga" Cormaca McCarthy, piękna powieść o miłości ojca do syna.

 

[szalejowa]

Hm, nie pamiętam tytułu, ale czytałam kiedyś książkę o kobiecie zmagającej się z nowotworem, bodajże. Koniec jest opowiedziany już chyba nie przez nią, bo nie miała ku temu okazji... Na faktach.

 

[kocury]

Ja się przy PS. Kocham Cię popłakałam... :niepewny:

 

[e_moll_ka]

Hm, nie pamiętam tytułu, ale czytałam kiedyś książkę o kobiecie zmagającej się z nowotworem, bodajże. Koniec jest opowiedziany już chyba nie przez nią, bo nie miała ku temu okazji... Na faktach.

Czy to miałaś na uwadze???
Tamara Zwierzyńska-Matzke, Sven Matzke
Czasami wołam w niebo

to rzeczywiście piękna i bardzo, bardzo smutna historia.

 

[szalejowa]

e_moll_ka, o tak, to o to chodziło (wiedziałam, że ktoś z odwiedzających będzie znał)