Problemy z ustaleniem istnienia Chrystusa wynikają stąd,że sposób pisania historii w starożytności był odmienny od współczesnego.Wówczas nie zwracano należytej uwagi na gromadzenie ścisłych danych i ustalanie faktów.
Historyk rzymski Tacyt,jest autorem istotnego źródła wiadomości o pierwszych chrześcijanach z połowy I wieku.W swoich Annales podał w księdze XV,rozdziale 44 następującą relacje:,,(...)Neron podstawił winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych,których znienawidzono dla ich sromot,a których gmin chrześcijanami nazywał.Początek tej nazwie dał Chrystus,który za panowania Tyberiusza skazany był na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata,a przytłumiony na razie zgubny zabobon znowu wybuchnął nie tylko w Judei,gdzie sie to zło wylęgło,lecz także w stolicy,dokąd wszystko,co potworne,albo sromotne zewsząd napływa i licznych znajduje zwolenników(...),,.
Najpoważniejszym niechrześcijańskim źródłem o Chrystusie,Janie Chrzcicielu i Jakubie-bracie Chrystusa są Antikuitates Józefa Flawiusza.Księga XVIII 3.3o Jezusie;XVIII 5.2wzmianka o Janie Chrzcicielu;XX9.1 o śmierci brata Jezusa.
Biorąc pod uwage niechęć i pogarde z jaką w tych dokumentach pisano o chrześcijanach,można przyjąć,że nie są to wstawki późniejszych chrześcijańskich kopistów.