Fobie - cierpicie na jakieś ? Leczycie je ?
- Thread starter Gressil
- Rozpoczęty
W
wiki9969
Guest
Dokładnie. Obawiam się, że uznaliby mnie wtedy za maniaczke. 
Ostatnio byłam na pogrzebie. Towarzyszyli mi znajomi, a w trakcie mszy (choć to trochę dziwnie zabrzmi) stałam poza kościołem. Do trumny też za bardzo nie podchodziłam, a kwiaty za mnie złożyła koleżanka. Wiem, że może to niewiele jednak od czegoś trzeba zacząć. Może w końcu strach minie.
Ostatnio byłam na pogrzebie. Towarzyszyli mi znajomi, a w trakcie mszy (choć to trochę dziwnie zabrzmi) stałam poza kościołem. Do trumny też za bardzo nie podchodziłam, a kwiaty za mnie złożyła koleżanka. Wiem, że może to niewiele jednak od czegoś trzeba zacząć. Może w końcu strach minie.
Y
Yellow Jester
Guest
Ja bardzo niechętnie wchodzę na statki, a do samolotu to już w ogóle.
I
Ika112
Guest
Czuję że to ponad moje siły :ninja2: , próbowałam sobie kiedyś wmawiać że to tylko malutki pajączek kiedy byliśmy na działce ze znajomymi, wstyd mi było ale jednak wpadałam w panikę budząc radochę pozostałych, miałam pozamiatane kiedy wieczorem siedzieliśmy przy ognisku czy grillu. Myślałam tylko o tym co po mnie łazi i czy zaraz nie wlezie.wiki9969 napisał:Ostatnio trochę czytałam o sposobach leczenia fobii. Jedną z nich jest (tak jak napisała Sewanna) stopniowe przyzwyczajanie się do obiektu strachu. Począwszy od rozmowy a skończywszy na obecności w jednym pomieszczeniu z danym obiektem. I muszę przyznać, że w moim przypadku byłoby to trochę trudne. Ale z pająkami można jak najbardziej spróbować.
W
wiki9969
Guest
To nie jesteś sama. Ale nie wiem czy to można zaliczyć do fobii. :niepewny:
Ale nie wiem czy to można zaliczyć do fobii. :niepewny:
A
alfabeta11
Guest
Ja cierpię na arachnofobię. Znaczy się nie była diagnozowana ale jeszcze jakiś czas temu na widok pająka miałem ochotę brać nogi za pas i uciekać. Najlepiej na drugi koniec świata. Byle daleko od tego świństwa. Sprawiało mi to straszne problemy bo lubię zbierać grzyby w lesie a tam pająków na masę jest Dzięki "kochającej" rodzinie już nie jest tak źle. To rzucili na mnie pajączka jakiegoś, to zagrodzili drogę kiedy chciałem się ewakuować Dalej boję się tego świństwa ale już nie wariuję jak je widzę. Tylko jak zacznie po mnie łazić to zaczynają się dziwne ruchy rękoma itp ;>
Jest też moja kochana dentofobia. Tego nie potrafię wyleczyć ani nic. Jak mam iść do dentysty to muszę wziąć dużo czegoś na uspokojenie, żebym najlepiej zasypiał na tym fotelu i nie kontaktował praktycznie. Wtedy jeszcze mogę to jakoś przetrwać. Inaczej nie jestem w stanie nawet ust otworzyć. Zamykają się cholery i nic na to nie poradzę ;/
Dzięki "kochającej" rodzinie już nie jest tak źle. To rzucili na mnie pajączka jakiegoś, to zagrodzili drogę kiedy chciałem się ewakuować Dalej boję się tego świństwa ale już nie wariuję jak je widzę. Tylko jak zacznie po mnie łazić to zaczynają się dziwne ruchy rękoma itp ;>Jest też moja kochana dentofobia. Tego nie potrafię wyleczyć ani nic. Jak mam iść do dentysty to muszę wziąć dużo czegoś na uspokojenie, żebym najlepiej zasypiał na tym fotelu i nie kontaktował praktycznie. Wtedy jeszcze mogę to jakoś przetrwać. Inaczej nie jestem w stanie nawet ust otworzyć. Zamykają się cholery i nic na to nie poradzę ;/