Beznadziejność :(

[kundzia_14]

Jak często dotyka Was uczucie beznadziejności?
Czy to ma coś wspólnego z jakimiś wydarzeniami, czy ot tak?

Ja często czuje się beznadziejna i niepotrzebna, i niekoniecznie musi być tego jakoś przyczyna.
Po prostu czasem mam takie dni, że stwierdzam, ze całe moje życie jest do niczego...
Może faktycznie użalam się nad sobą, ale brakuje mi czasem takiej potrzeby bycia, i chciałabym stąd zniknąć...

P.S. Jeśli był już podobny temat to przepraszam, ale szukałam i nie znalazłam...

 

[maciej293]

może nie beznadziejność ale jakaś taka nijakość
nie czuje sie dobrze ani zle, mam tak po prostu wy(yeah)bane na wszystko, nikim się nie przejmuje(oni zresztą mną też) chyba wiem o jakie uczucie Ci chodzi

 

[olciar89]

czasem sie zdarzy,ale "trza byc twadym, nie mietkim" [zachowalam pisownie oryginalna ] , bo inaczej swiat Cie zgnoi

 

[Leone]

kudzia, gdy jesteś w takim stanie, po prostu zacznij coś robić. najlepiej coś nowego.
powtarzaj za każdym razem gdy się źle czujesz, a w końcu to uczucie nie będzie problemem.

 

[blackcoffee90]

W każde wakacje, w ciągu roku zdarza się. Nie ma to związku z wydarzeniami, lub ich brakiem(nudą).

 

[klaudiakp]

może nie beznadziejność ale jakaś taka nijakość
nie czuje sie dobrze ani zle, mam tak po prostu wy(yeah)bane na wszystko, nikim się nie przejmuje(oni zresztą mną też) chyba wiem o jakie uczucie Ci chodzi

To jest uczucie obojętności..
Najlepiej przeczekać ten okres,stan

 

[kundzia_14]

kudzia, gdy jesteś w takim stanie, po prostu zacznij coś robić. najlepiej coś nowego.
powtarzaj za każdym razem gdy się źle czujesz, a w końcu to uczucie nie będzie problemem.

Myślisz że to naprawdę działa? Już próbowałam, i na mnie niestety nie. Ale przyzwyczaiłam się, tylko wydaje mi się, że innym moja zmienność humorów przeszkadza... Ale nieważne :]

 

[lolita16]

Tez czasami czuje sie taka nijaka, obojetna, niepotrzebna, ale wtedy mowie sobie, ze tak nie moze byc, poniewaz kazda/y z nas jest wyjatkowa/y, niepowtarzalna/y i najlepsza/y i tego trzeba sie trzymac, mi zawsze pomaga, bo w to wierze .
Ty takze uwierz i nie poddawaj sie

 

[aga-byczek]

czasem sie zdarzy,ale "trza byc twadym, nie mietkim" [zachowalam pisownie oryginalna ] , bo inaczej swiat Cie zgnoi

Popieram.

Tez czasami czuje sie taka nijaka, obojetna, niepotrzebna, ale wtedy mowie sobie, ze tak nie moze byc, poniewaz kazda/y z nas jest wyjatkowa/y, niepowtarzalna/y i najlepsza/y i tego trzeba sie trzymac, mi zawsze pomaga, bo w to wierze .
Ty takze uwierz i nie poddawaj sie

Bullshit. Tylko ja jestem wyjątkowa, niepowtarzalna i najlepsza.

Chyba każdemu się zdarza popaść w taką beznadziejność. Tyle że jedni wychodzą z niej bardzo szybko, a inni wręcz przeciwnie.

Jak odkryję, dlaczego niektórzy nie potrafią być takimi optymistami jak ja, to dam znać. xD

 

[1699850]

A co jest złego w byciu beznadziejnym? Ja jestem beznadziejny, nikomu nie potrzeby, niejeden by stwierdził że moje życie jest do niczego ale mam to w nosie i cieszę się każdą chwilą

Pokochaj swoją beznadziejność i ciesz się życiem

Jestem beznadziejny? I co z tego? Poco mi nadziejność

 

[Kryska13]

U mnie dzieje sie tak z konkretnych powodow, kiedy cos mi sie nie udaje, ta bezradnosc doprowadza mnie do placzu

 

[Lillian]

Często dopada mnie takie uczucie. Przeważnie jak siedzę sama i wiem, że w najbliższym czasie nic ciekawego się nie wydarzy, gdy nie mam planów na kolejne dni....
Ale gdy tylko zaczyna dziać się coś ciekawego (czasami wystarczy wyjście z przyjaciółmi ), gdy tylko mam na co czekać to ono od razu mija.

Pozytywne myślenie - dużo pomaga : )

 

[Leone]

Myślisz że to naprawdę działa? Już próbowałam, i na mnie niestety nie. Ale przyzwyczaiłam się, tylko wydaje mi się, że innym moja zmienność humorów przeszkadza... Ale nieważne

Działa. Ale nie od razu. Sprawdzone.

 

[lilith6]

Ja uczucie beznadziejności miewam w zasadzie tylko w szkole lub kiedy ktoś mnie ochrzani za coś. W szkole, bo wiem że już w domu sama bym się więcej nauczyła, bo nie znoszę niektórych nauczycieli, uczniów, nie podoba mi się że muszę się uczyć tych przedmiotów które w ch.uj mi się do niczego nie przydadzą itp itd. Szczególnie na 2 lekcjach polskiego ogarnia mnie taka fala bezsensu życia i wszystkiego dookoła, chyba bierze się to z nudów. A jak ktoś mnie zjedzie to obniża mi się samoocena na krótki lub dłuższy czas. W innych przypadkach raczej staram się cieszyc życiem

 

[Ajkiorka]

To, co opisujesz mam mniej więcej od marca tego roku... Jakimś dziwnym trafem przestałam być optymistka, a niedawno dowiedziałam się, że mogę być postrzegana jako pesymistka... Jest powód, bo zawsze jakiś jest.
Co nas może wyleczyć? Cel... aby mieć za co żyć, dla kogo żyć....

 

[extasia_extasia]

Często dopada mnie takie uczucie. Przeważnie jak siedzę sama i wiem, że w najbliższym czasie nic ciekawego się nie wydarzy, gdy nie mam planów na kolejne dni....
Ale gdy tylko zaczyna dziać się coś ciekawego (czasami wystarczy wyjście z przyjaciółmi ), gdy tylko mam na co czekać to ono od razu mija.

Pozytywne myślenie - dużo pomaga : )

mam dokładnie tak samo

 

[06081a]

Mnie właśnie teraz to dopadło. Mam wrażenie, że wszystko co robię nie ma głębszego sensu i że nie daję z siebie tyle na ile mnie stać. Ostatnio zaczęłam zaniedbywać przedmioty ścisłe. W tamtym roku miałam z nich 5 a teraz na półrocze jest 4. Najgorsze jest to, że nie mam ochoty tego poprawić.
A tak na marginesie to czasem brak mi osoby, z którą mogłabym szczerze pogadać.
raczej w moim otoczeniu nie mam przyjaciół tylko koleżanki, którym wole nie mówić o swoich problemach.

 

[Szklista]

Może nie 'beznadziejność' - jak to nazwałaś, a bezmyślność trwania. Takie czasowe odcięcie od świata, ludzi, otoczenia. Niby jestem, a jednak mnie nie ma. Stoję między tymi ludźmi, rozmawiam, a po 5ciu minutach zastanawiam się o czym z nimi gadałam. Stoję bezmyślnie, zaryzykuję nawet stwierdzenie - tępawo. A jeśli juz zbierze się na refleksje, to zazwyczaj jest to użalanie się, że nic nie zdziałałam w życiu, że jakbym teraz miała wypadek i zmarła, to przecież nie zrobiłam nic za co mogliby mnie ludzie pamiętać, doceniać. Nie mogłabym czuć spełnienia. Tak, miewam i to dość często.
Zazwyczaj pojawia się bez zapowiedzi. Taki cichy okres. Czasem jest to kilka godzin, czasem kilka dni, a nawet tygodni. Ale przechodzi samo. Nie wiem pod jakim wpływem. Coś musi wprowadzić mnie w jakiś dobry nastrój i póxniej jest już po staremu.

 

[Zamyślona]

Zależy.
Aczkolwiek teraz analizując to u mnie jest spowodowane raczej konkretnymi wydarzeniami.
Zdarza się to chyba każdemu, no może slowo beznadziejność jest za mocne, ale coś w rozdzaju powątpiewania w siebie...
Jak mnie juz dopadnie to raczej bardzo szybko przechodzi, naszczście..
zresztą, nie wyobrażam sobie siebie w roli wiecznie narzekającej na życie.

 

[lilith6]

Mnie właśnie teraz to dopadło. Mam wrażenie, że wszystko co robię nie ma głębszego sensu i że nie daję z siebie tyle na ile mnie stać. Ostatnio zaczęłam zaniedbywać przedmioty ścisłe. W tamtym roku miałam z nich 5 a teraz na półrocze jest 4. Najgorsze jest to, że nie mam ochoty tego poprawić.
A tak na marginesie to czasem brak mi osoby, z którą mogłabym szczerze pogadać.
raczej w moim otoczeniu nie mam przyjaciół tylko koleżanki, którym wole nie mówić o swoich problemach.

O rany spaść z 5 na 4 to rzeczywiście straszna rzecz ja bym waliła głową o ścianę z rozpaczy :sciana: chyba za bardzo szkołą i ocenami się emocjonujesz jak na mój gust. Trochę dystansu