@Tiwaz & @michal89krk Panowie, nie przyszliśmy się tutaj kłócić, ponad połowa forum twierdzi, że Tiwaza nie należy słuchać i że gada głupoty. Po części jestem za i przeciw, czemu? Temu, że jeśli chodzi o "przeciw" to chce on nam pomóc udzielając się na forum, lecz dając rady ciągle wspomina o Bogu czy wierze (wiarze?) i to też jest trochę denerwujące, bo powinien dawać przykłady z życia, z serca a nie tak jak zwykle - żebyśmy się modlili, bo problemy same się nie rozwiążą. Mam rację?
To dla Ciebie wyluzowanie się oznacza, że nie jesteś sobą?
Powinieneś wyluzować się i tu, i tu. Spotykać się i kolegować i z tymi, i z tymi. Ja nie widzę sensu w tym, aby zakładać, że kumple z klasy to tylko szkoła, a kumple z osiedla to chill out. To bez sensu.
Powiem tak. Staram się wyluzować, ale skoro mam się zakolegować i z tymi, i z tamtymi to z ludźmi z klasy (może z 4-6 chłopaków, bo to oni zazwyczaj się spotykają razem, gadają, piją, grają itp.) musiałbym się zupełnie odmienić w jakiegoś narkomana, wnioskując po Twojej odpowiedzi. Nie jest tak? Chyba że chodziło Ci raczej o spokojne i "wyluzowane" pogadanie sobie z nimi w szkole, bez spotykania - bo nie spotykałem się nigdy z nimi na imprezach ani nic, dlatego ciężko byłoby im mnie przyjąć. Oni mają znajomości a to tu, a to tam a ja nie mam ... I w tym problem, mogę się wyluzować. Tylko wcześniej pisaliście mi, że nie ma sensu (chyba Greeg pisał) bliżej zaznajamiać się z nimi, bo to nie ma celu jak to chyba było powiedziane. Nie wiem, co sądzicie?
To normalne. Garnitur znajomych co jakiś czas ulega zmianie - ma na to wpływ to, że ludzie dojrzewają, zmieniają się, poznają nowych ludzi, nabywają nowych zainteresowań, idą innymi drogami życia, etc.
Nie myśl, że to jakiś problem z Tobą - praktycznie każdy kiedyś tak ma. Jedynym rozwiązaniem tego problemu jest poznanie nowych ludzi
Mam nadzieję, że moje przyszłe nowe znajomości będą długie i ciekawe
Jak bardzo chcesz być liderem to próbuj, choć mi wydaje się, ze spokojnie wystarczyłoby Ci na początek zostanie pełnoprawnym członkiem grupy, a nie od razu przywódcą/idolem.
Tutaj to jest tak: w liceum po prostu jestem, byłem i może będę cały czas niezauważany i brakowało mi rozmów z ludźmi, dlatego izolacja przy komputerze była dla mnie tymczasowo dobra. Jednak na dłuższą metę bym tak nie pociągnął...
Może nie chcę być liderem, ale chcę być bardzo zauważalny (nie rzucający się w oczy czy specyficzny, to nie o to chodzi
) w grupie, żeby ludzie ze mną gadali, żebym był w cetrum uwagi i zainteresowania, żeby ludzie mnie po prostu szanowali i lubili. Nie wymagam wiele, ale to trzeba pracy nad sobą, żeby tak się stało. Tak mi się wydaje.
A za co ci inni są nielubiani? Wiesz, ja nie mówię, abyś kumplował się z tymi, którzy są tacy jak ta koleżanka, ale z tymi nielubianymi, bo się dobrze uczą, bo nie są rozrywkowi, bo noszą długie włosy, etc.
Z tą "koleżanką" to w życiu się nie będę kumplował, może zamienię kilka zdań, gdyby ze mną rozmawiała bo przecież nie można "zdziczeć" i się nie odzywać. Po prostu nie będę pomagał i tyle. Inni są nielubiani za swoje jakieś zachowanie, ale myślę, że bardziej część klasy (ta najgorsza) jest uczulona na pewne osoby. Chcesz przykład krzyków, które padają w klasie? Ok, "Do gazu żydy, ssij, dziwki, ch**" i tym podobne zwroty. U nas to codzienność, ja nie mówię, że bardzo mi to przeszkadza bo sam przeklinam czasami (podobno działa to przeciwbólowo gdy nie jest używane nałogowo
) ale trochę kultury chyba należy mieć i godności, a nie nauczycieli od dziwek wyzywać czy żeby ludzi z klasy zagazować, bo się nie zaaklimatyzowali... Sporo jest takich osób, ale myślę, że jak wyżej ktoś napisał może coś dobrego zrobię dla liderów i się odwdzięczą. Ludzie na ogół mnie nie wyzywają w twarz, nie ma czegoś takiego jak w filmie "Nasza klasa" (polecam gorąco obejrzeć!) ale wiem o tym, jak się na mnie patrzą niektóre osoby gdy coś mówię, robię itp. Tak to jest, nic chyba nie zrobię i wydaje mi się, że pomóc jakiemuś liderowi to będzie coś dobrego (nadmienię, że czasami daję któremuś się napić, spisać pracę domową, coś pogadam i nie jest tak źle, ale to zależy od ludzi i humoru...).
Masz to rozumieć tak, że nigdy nie wolno Ci jej nic dać/pożyczyć. Zażądaj zwrotu książki, a jak nie odda to do tego, że Cię wkurza swoją postawą dodaj, że nie oddaje tego, co pożycza, więc Ty jej niczego nigdy więcej nie pożyczysz, bo nie chcesz tracić rzeczy.
Tę książkę w razie czego odżałuj - szkoda nerwów.
Ok, wiem co zrobić następnym razem. Książkę odżałuję bo może ludzie którym kserowałem kiedyś coś mi pożyczą i sam odkseruję. Tylko teraz jest mały problem - wczoraj ta "koleżanka" zadzwoniła, że chce pożyczyć zeszyty (najpierw powiedziała to, bo nie odpowiedziałem na smsa że nie mam kumpli: "i co? czemu na sms nie odpowiedziałeś?"). Zdenerwowało mnie to ale nie wiedziałem co powiedzieć i wspomniałem, że może jak zrobię wszystko to może jej pożyczę zeszyty. Lecz zeszytów pożyczać jej nie zamierzam i chcę jakoś jej to powiedzieć, gdy zadzwoni lub napisze. Mam po prostu olać tego smsa/nie odbierać tel. czy co skoro jej nie pożyczę? Znowu co zabierze i będzie...
Dzięki i zapraszam do odp. na kolejne posty
