Uzależniona od Autoagresji...
- Thread starter Emonovika
- Rozpoczęty
-
- Tags
- emo żyletki
Biernat
Nowicjusz
a czym jest to spowodowane ?
mała*czarna
Nowicjusz
- Dołączył
- 28 Luty 2006
- Posty
- 5 681
- Punkty reakcji
- 6
Dlaczego? Nie wiesz jak sobie poradzić z emocjami?
Napisz w czym rzecz, wtedy będziemy mogli udzielić Ci konkretnej rady .
Napisz w czym rzecz, wtedy będziemy mogli udzielić Ci konkretnej rady .
Rok temu zaczęłam sie samookaleczać ... Teraz mam juz 16 lat .Na początku mówiłam sobie ze to tylko raz , potem drugi , dziesiąty setny . Moje problemy zaczęły się od tego ze zerwał ze mną chłopak z którym byłam rok . Zabolało mnie to . Złapałam za nową żyletkę . I wszystko przez tą chwile kiedy czułam ból po prostu znikneło ... kiedy ból przestał mi pomagać , zaczełam brać tabletki . . mianowicie Acodin . Najpierw 15 potem 20 , 30 , 40 . Prosze pomóżcie mi nie chce powiedziec tego rodzicom ... boje sie , wszystkiego . Boje sie chodzić do szkoły . ze ktoś ze znajomych złapie mnie za rękę . i to zobaczy , czuje lęk przed wszystkim najlepiej zamknęła bym sie w pokoju , i nigdy nie wychodziła . Niedawno poznałam kogoś kto jest dla mnie wszystkim . Niestety , nie odważyłam sie mu o tym wszytskim powiedziec , chce z tym wszystkim skończyć normalnie żyć . boje sie iść do psychologa , bo moze rodzicą powiedzieć , nie chce tego ...
poprostukarol
Nowicjusz
- Dołączył
- 3 Listopad 2011
- Posty
- 5
- Punkty reakcji
- 0
Zdaję sobie sprawę, że rodzicom ciężko zaufać, ale może warto. Może udałoby Ci się znaleźć w necie jakieś fora tematyczne. A przyjaciele? Myślę, że dobrze byłoby znaleźć kogoś z kim mogłabyś pogadać, a komu byś ufała. Nie powinnaś się tego wstydzić. Ktoś, kto Cię naprawdę lubi, zrozumie i zaakceptuje. Pozdrawiam
witaj ,to raczej nie jest kwestia psychologa a psychiatry ,chociaz nie wiem ile trzeba miec lat by skorzystac z jego uslug ,z tego co mi wiadomo w swietle prawa psycholog nie ma prawa mowic o tym co uslyszal od pacjenta wiec na poczatek wypadałoby sie dowiedziec jak to jest ,przyjsc i spytac czy napewno to wszystko zostane zachowane dla psychologa bo nie chcesz o tym mowic rodzicom ,mozesz tez skłamac ze np tata pije i jakby sie dowiedzial to by Cie zabil wiec prosisz o anonimowosc bo sie go boisz.
Tego pana powyzej radze nie sluchac ,bo chyba nie jest do konca swiadomy swoich słow i nie wie ze w zyciu jest wielu samotnych ludzi ,ktorzy znacznie roznią sie od innych tak ,ze nie mają nawet jednej osoby ktorej mogą zaufac w Twoim wieku (tymbardziej)
ale nawet gdyby była w Twoim srodowisku jakas przyjazn to mogłabys o tym z nia porozmawiac ,
z drugiej strony? jesli masz kogos kto jest dla Ciebie wszystkim ,to chyba nie tak do konca z tym jest ,tak wiec po pierwsze przestań kłamac ,bo ludzie mało kiedy odpisują ludziom ktorzy juz na wejsciu kłamią mimo ze sami to robią cały czas.
Nie zamierzam Cie slepo prowadzic tak wiec odsyłam do osoby zaufanej ,a jestem pewny ze psycholog zachowa wszystko dla siebie ,i wiedz ze osoba ktora jest dla Ciebie wszystkim nie tyle co chce ale musi wiedziec o Tobie wszystko ,o Twoich problemach ,a Ty nie powinnas sie przejmowac ze tego nie zaakceptuje ,bo gdybysmy wybierali w zyciu osoby ktore są dla Nas wszystkim a nie wszystko mozna byłoby im powiedziec ,to dziewczyny w Twoim wieku rodziłyby wiecej dzieci niz teraz ,a to niezbyt prognozuje na przyszłosc.
Sory psychologiem nie jestem wiec nie moge inaczej pomóc ,moge jeszcze tylko dodac ze moja siostra tez sie cieła jak była w Twoim wieku a nawet młodsza i chodziła do psychologa i wyrosła na człowieka bo dzis ma chłopaka 24 lata i konczy drugą szkołe wyzszą ,wiec to co robisz nie jest nienormalne w dzisiejszych czasach ,ale nawet gdyby ktos chciał Ci pomoc to sama go odrzucasz ,warto sie nad tym zastanowic bo dobrze wiesz co mam na mysli.
Po pierwsze, to bezwzględnie pozbądź się żyletek i tabletek (żyletki złam, tabletki niestety wyrzuć).
To na pewno nie był Twój ostatni chłopak - znajdziesz sobie jeszcze kogoś, na pewno.
Masz przyjaciół - każdy na pewno jakiegoś ma, bądź zaufaną koleżankę / kolegę. Zerwanie to nie powód do zabijania się od razu z powodu kilku sekund "grozy". Musisz się z tym pogodzić - jestem pewien, że przejdzie Ci to po jakimś ciut dłuuższym czasie.
To na pewno nie był Twój ostatni chłopak - znajdziesz sobie jeszcze kogoś, na pewno.
Masz przyjaciół - każdy na pewno jakiegoś ma, bądź zaufaną koleżankę / kolegę. Zerwanie to nie powód do zabijania się od razu z powodu kilku sekund "grozy". Musisz się z tym pogodzić - jestem pewien, że przejdzie Ci to po jakimś ciut dłuuższym czasie.
Pierwszą sprawą jest fakt że zdajesz sobie sprawę z istniejącego problemu a to już jest sukcesz, ale bowiem wiele osób nie zdaje sobie z niego sprawy < np. ja długo nie umiałam się przyznac że mam problem z autoagresją>
Kolejną rzeczą jest to że wielu osobą pomaga rozładowanie emocji np. przez sport- moja dziewszyna, która też miała z tym problem do tej pory jak ma natłok myśli i emocji to idzie powalic w worek treningowy. > Ja osobście dopiero zaczełam walkę z tym.
Radek, chciałabym sprostowac twoją wypowiedź na temat psychologów i inych tego typu lekarzy. Oni owszem są zobowiązani tajemnicą lekarstą i nic nie poiedzą twoim rodzicą <więc nie muszisz kłamac- bo takie klamstwo jakie kolego proponował może tylko sprowokowa wizyte kuratora w domu> . Ale musi by wyrażona zgoda prawnego opiekuna na leczenie/terapię. Więc musisz sobie załatwic z rodzicami że chcesz chodzic do psychologa i nie koniechnie muszą wiedziec dlaczego...wyjdzie w praniu że tak powiem- powiesz im jak będziesz gotowa.
Emonovika, ciągle powtarzasz że lekarze ci nie pomagają, a próbowałaś pomóc sobie w ten sposób ?
Kolejną rzeczą jest to że wielu osobą pomaga rozładowanie emocji np. przez sport- moja dziewszyna, która też miała z tym problem do tej pory jak ma natłok myśli i emocji to idzie powalic w worek treningowy. > Ja osobście dopiero zaczełam walkę z tym.
Radek, chciałabym sprostowac twoją wypowiedź na temat psychologów i inych tego typu lekarzy. Oni owszem są zobowiązani tajemnicą lekarstą i nic nie poiedzą twoim rodzicą <więc nie muszisz kłamac- bo takie klamstwo jakie kolego proponował może tylko sprowokowa wizyte kuratora w domu> . Ale musi by wyrażona zgoda prawnego opiekuna na leczenie/terapię. Więc musisz sobie załatwic z rodzicami że chcesz chodzic do psychologa i nie koniechnie muszą wiedziec dlaczego...wyjdzie w praniu że tak powiem- powiesz im jak będziesz gotowa.
Emonovika, ciągle powtarzasz że lekarze ci nie pomagają, a próbowałaś pomóc sobie w ten sposób ?
- Dołączył
- 3 Maj 2007
- Posty
- 8 989
- Punkty reakcji
- 206
Co do psychiatry, dobrze rozejrzeć się za prywatną kilniką. W państwówkach pacjenci są nieraz traktowani, aby ich przetrzymać, nie żeby leczyć. Czasem nawet obchodu nie chce im się robić. Na polu psychologii opinię psuje wiele osób, które więcej mówią niż się znają, z psychiatrami jest chyba lepiej, ale tu obowiązuje stara śpiewka - też zależy na kogo się trafi. Do autorki tematu mogę powiedzieć tyle, że przechodzisz okres znany prawie wszystkim i mocniej go doświadczasz, ale nie jesteś pierwsza, ani ostatnia. Jeśli masz konkretny problem, to może pomóc leczenie, ale trzeba poszukać specjalisty; a jeśli ze ,,wszystkim", to zwyczajnie dorastasz. Samo przejdzie.
Irytuje mnie takie podejście jak prezentujesz. Dziewczyna ma problem i nie umie sobie z nim poradzic, a ty jedyne co umiesz powiedziec to to że nik jej nie będzie chciał. Gówno prawda.
Nikt nie wątpi w to że masz spore problemy, ale żeby ktoś Ci umiał pomóc musisz się trochę otworzyc bo w ciemno nikt nic nie pomoże. Najlepszym wyjściem jest leczenie u specjalisty i jeszcze raz pytam : Czy kiedyś już szukałaś pomocy u psychiatry czy psychologa ?