Wmawianie sobie, że się wierzy to jeszcze nie wiara.
Tak samo to posiadanie wątpliwości jeszcze nie oznacza niewiary.
Z resztą nie słyszałem w życiu o podejściu na zasadzie:
chcę przestać wierzyć > szukam argumentów przeciw
chcę zacząć > szukam za
Oczywiście zgadzam się z tym co mówisz. Jednak zadając sobie pytania:
Czy Bóg istnieje czy nie?
Czy sytuacje opisane w Biblii są zbiorem faktów czy jedynie legend, opowieści wyssanych z palca?
Czy ksiądz z mocy bożej potrafi przegnać złego ducha czy po prostu ludzie ci są niezrównoważeni psychicznie?
Tak więc uważasz,że obierając stanowisko , w którejś z tych kwestii nie dokonujesz wyboru?
Nie da rady "zdecydować się na stwierdzenie" wbrew sobie, bo mam takie widzimisię. Musi to mieć w czymś źródło.
Z tym również się zgadzam. U podstaw wiary leży Pismo Święte. Jak już mówiłam wcześniej liczne niezwykłe uzdrowienia i objawienia mogą być tym co nas skłoni ku wierze. Jednak nie mamy pewności, dlatego od Ciebie zależy jak się do tego ustosunkujesz.
Jak byśmy posiadali dowód na istnienie Boga wiara była by zbędna, to chyba jasne.
Chyba się nie zrozumieliśmy. Użyłeś wcześniej stwierdzenia:
Ale faktem jest, że fakty/dowody wykluczają wiarę.
Więc się pytam w jakie fakty i w jaki sposób wykluczają wiarę?
Załóżmy że od dziś chcę zmienić swój światopogląd i uznać np. gwałt za coś moralnie poprawnego. Uważasz że to możliwe ?
Oczywiście mogło by coś wpłynąć na to, że zaczął bym tak myśleć, ale dokonanie tego jedynie za pomocą autonomicznej decyzji jest niewykonalne, bo występuje automatycznie wewnętrzny konflikt w kwestii tego co uważam za dobre a co za złe i dlaczego tak uważam
Tak samo jest z każdym elementem naszego światopoglądu, bo wewnętrzne konflikty automatycznie wykluczają przyjęcie czegoś za prawdę.
Rzeczywiście nasze autonomiczne konflikty wykluczają pełne porozumienie między nami
Na przykład ja nie wierzę w Boga głównie dla tego, że byty oderwane od zasady przyczynowości zwyczajnie nie istnieją, a teorie tworzące takie byty są zazwyczaj uznawane z góry za błędne (poza tym jednym wyjątkiem).
Jak już mówiłam wcześniej: to,że nie udowodniono ich istniania nie jest wystarczającym dowodem na to,że nie istnieją. Teorie nie tworzą bytów to po pierwsze, a nawet jeśli obiorę Twoje stanowisko, to zadaję pytanie:
Kto uważa teorie istnienia dajmy na to Boga za błedne?
Bo ja na przykład mam inne zdanie i myślę ,że znajdą się i tacy, którzy przyjmą postawę podobną do mojej.
Uważasz, że mógł bym nagle uważać coś odwrotnego, bo taką podjąłem decyzję ?
Myślę, że nagle nikt nie zmieni swojego światopoglądu, ale otwierając się na pewne sprawy, możesz dojść do wniosków, które wpłyną na zmianę Twoich poglądów. A już same "otwieranie się" jest swego rodzaju wyborem, a każdy wybór ściśle wiąże się z podjęciem decyzji.
W jakim sensie zanegować ? To że istnieje coś takiego jak wiara jest chyba oczywiste podobnie jak to, że miliony ludzi wierzą w Boga.
W odpowiedzi na Twoje zapytanie przytoczę Twoje słowa jeszcze raz:
Ale faktem jest, że fakty/dowody wykluczają wiarę.
Poza tym uważam,że bycie wierzącym nie wyklucza naukowego spojrzenia na świat. Wierzę w to, że Bóg stworzył świat w taki sposób, by fakty, które znajdują swe odzwierciedlenie w tezach naukowych przenikają się ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, zachodzącymi poprzez ingerencję bożą. Siła grawitacji? Ok, kłania się tu prawo powszechnego ciążenia, ale skąd bierze się źródło tej siły?A Wielki Wybuch?Jakiś gęsty i gorący twór, który pewnego dnia rozleciał się na kwałki tworzac wszechświat? A skąd wziął się ten twór?
Może się mylę, a może mam rację. Tu gdzie zaczyna się niewiedza pozostają już tylko kwestie wiary. Bez wiary na tym etapie kończy się Twój światopogląd.
