Problem...nieśmiałość (?)

[ałri]

Siemacie. Problem, który może się niektórym wydać śmieszny, jednak przerasta mnie to w pewnym sensie :/.
Otoz kiedys bylem "normalny" tzn. miałem dużo znajomych tylko, że tak powiem nie szanowałem ich...W tej chwili sytuacja stała się odwrotna i to ja jestem takim "śmieciem" troszke :/. Wszystko zaczęło się od zmiany szkoły. Wiadomo stres itd. nie potrafiłem się odezwać do nikogo, nie wiedzialem o czym mam rozmawiać zachowywałem się po prostu jak ooostry idiota. Mozna powiedziec, że "bałem" się ludzi :/ Jak sobie z tym poradzic ? w tej chwili nie mam tak naprawde żadnych znajomych...w szkole wiadomo jak na mnie patrzą :/

 

[Monia ^^]

Spróbuj się zakumplować z jakimś cichym kolesiem, albo jedną osobą z jakiejś paczki. W końcu też w niej może będziesz
Na pewno nie wszyscy tak na Ciebie patrzą. A tych, którzy uważają Cię za normalnego, Ty nie dostrzegasz. Próbuj! :]

 

[wika141]

Oj ciężko... na mnie krzywo patrzyła moje klasa z gimnazjum bo jestem rok młodsza i w sumie miałam tylko jedną koleżankę, a teraz? Pół klasy mnie bardzo lubi Jak to się zmieniło? Zmieniłam siebie, w pierwszej klasie byłam zawsze cicha, a jak już się odezwałam to palnęłam głupotę, a po wakacjach wróciłam inna, uśmiechałam się do innych, zagadywałam... Spróbuj zagadać do kolegi z ławki lub tego co jest za Tobą lub przed i zapytaj się choćby o godzinę, lub ponabijaj się z nauczyciela/nauczycielki, postaraj się sprawiać wrażenie ciekawego gościa, a nie dzikusa

 

[szedar1]

początki w pobcym mieście są zawsze trudne i ciężkie mam narazie tylko taką radę trzymaj głowę do góry i poddawaj się i próbuj nie nasiłę poznawać nowych ludzi i jakoś się samo ułoży

 

[Ribana]

To początki. Zawsze tak jest w nowym miejscu, z nowymi ludźmi. Nie mówię tylko o szkole, mówię równiez o dorosłym zyciu. Pojdziesz do pracy, to będzie to samo. Staraj się zagadywać, byc miłym i usmiechnioetym, a zobaczysz, że ludzie sie do ciebie przekonają.
Pospolity usmiech potrafi zdziałać cuda. sama się o tym przekonałam. Gdy nie wiesz, co powiedziec, wystarczy sie usmiechnąć. gdy druga osoba odpowie usmiechem, to już jest miedzy wami nić, która was łączy.

 

[DEHNEO]

Wystarczy sie usmiechnąć. gdy druga osoba odpowie usmiechem, to już jest miedzy wami nić, która was łączy.

Działa, tylko z tym nie przesadź bo w tym kraju łatwo zdobyć sobie miano pedała :lol:

Postaraj się spojrzeć na ludzi trochę inaczej, na pewno dostrzezesz choć jedną w miarę normalną osobę... Łatwo przyklejamy ludziom etykietki wiem to z autopsji Oczywiście nie zawsze znajdziemy ,,przyjaciela swoich marzeń", życie to jest sztuka kompromisów. Szukaj ludzi, którzy najbardziej Ci odpowiadają albo inaczej - tych, których wady możesz zaakceptować

 

[KkAaSsIiAa]

Oj tak, to z czymś mi się kojarzy. Miałam podobną sytuację w pierwszej klasie LO. Ale teraz, kiedy wybieram się już na studia, jestem poprostu nie do poznania Już nie jestem tak jak wtedy nieśmiała, ale pewna siebie, znam swoją wartość, nie boję się mówić, lubię żartować, a to przyciąga do mnie ludzi

Przede wszystkim postaraj się w siebie uwierzyć, bądź uśmiechnięty, sympatyczny, nie stroń od ludzi, staraj się rozmawiać o wszystkim i o niczym, na dobry początek. Przede wszystkim: NIE MYŚL CO MIAŁBYŚ POWIEDZIEĆ, poprostu mów Nie trzeba zawsze zarzucać mądrościami, ważne, żeby poprostu rozmawiać Nie siadaj gdzieś w koncie, siadaj z grupką chłopaków. Na pewno znajdzie się w tym gronie ktoś mniej śmiały, gdy już z nim nawiążesz jakiś kontakt, razem będzie wam raźniej i łatwiej, potem możecie już wspólnie dołączyć do reszty. Pamiętaj, aby trzymać z chłopakami, mieć przede wszystkim kumpli, bo tacy co tylko z dziewczynami trzymają, nie są zbyt dobrze odbierani Spróbuj zarzucić czasem jakimś żartem, zabawną uwagą, to też zjednuje ludzi Pokaż innym, że z Ciebie również jest równy gość

 

[Theak]

Też kiedyś byłem nieśmiały, miałem mało znajomych, jakoś tak dziwnie żyłem (dawne czasy pierwszej klasy technikum ;p), ale naszczęście nietrwało to długo, zdobyłem przyjaciół/przyjaciółki, już niebyłem niewidoczny a wręcz stałem zawsze na pierwszym miejscu, poprostu świetnie sie czułem otoczony gronem znajomych.
A tobie radze żebyś się niezamartwiał, głowa do góry i bądz szczęśliwy, przyjaciele sami się znajdą, zobaczysz. Ważne żeby w siebie wierzyć i iśc przez świat z uśmiechem na twarzy, bo ludzie garną do ludzi szczęśliwych a nie smutasów ;p

 

[PanDora:))]

na początek myśle, że warto zacząć więcej sie uśmiechać, czasami wtrącić "swoje trzy grosze" (ale nie chamsko i złośliwie ^^ ) do rozmowy paru ludzi. Hmm... na spr. daj zwalić, spróbuj coś pożyczyć od jakiejś osoby z kl. (ołówek, linijka) takie zwykłe ludzkie zachowania... niech inni zobaczą, że mimo tego co pokazałeś na początku jesteś sympatyczny i warto mieć takeigo kumpla jak Ty, powodzenia

 

[Ribana]

Działa, tylko z tym nie przesadź bo w tym kraju łatwo zdobyć sobie miano pedała :lol:

raczej komika. <lol> <rotfl>
Pare razy zdarzylo sie (chociazby wczoraj),ze ktos sie durnowato spytal,czemu sie smieje.Ludzie juz nie potrafia odrozniać usmiechu od smiechu.Tylko ponuraki w tym kraju,nic wiecej.

 

[ufolek385]

przypomnij sobie jak się zachowywałeś wśród starych znajomych... postaraj się zachowywać podobnie teraz tyle że bądź milszy dla ludzi a nie traktuj ich jak śmieci...
ale do ciebie w 100% pasuje powiedzenie "Każdy kij ma dwa końce"... widzisz nie warto być beszczelnym do ludzi bo to się na tobie może zemścić...

 

[kumka14]

Mam to samo.Chodziłam do 1 gim i byłam cicha się bałam odezwać bo w 6 kl wszyscy z klasy sie na mnie uwzięli a ten kto wszystkich namawiał była moją najlepszą przyjaciółką z podwórka ;( i dobrze że się wyprowadziła bo by na podwórku mnie męczyła Teraz są wakacje a ja codziennie wychodzę na dwór a tam mam dużo kumpelek i być może do drugiej gim. wrócę lepsza :skrzywiony: