S
Spamerski
Guest
Bez względu na skutek tych błędów chodzi mi o pewną zasadę, zgodnie z którą błędy powinno się nazywać błędami. Kiedy przedefiniujemy błąd, to zacznie zacierać się granica co jeszcze jest błedem, a co już nie. W przypadku dzieciobójcy to nie błąd, o ile ktoś nie zabił pod wpływem błędu, a po prostu zabójstwo. Z błędem mamy do czynienia w sytuacji, kiedy ktoś ma niezgodne z rzeczywistością mniemanie o czymś, a niewątpliwie kiedy ktoś daje klapsa, to takie mniemanie posiada. Trzeba wówczas jasno nazwać rzecz po imieniu: to błędne zachowanie, a nie głaskać po główce. Jeśli ktoś nadal będzie postępował błędnie, to wówczas karać, odbierając chociażby dziecko. Jak widać, chcę tak działać, aby uniknąć tragicznych skutków. Piszesz o pomaganiu i edukowaniu, ale co, jeśli ani pomoc, ani edukacja nie sprawi, że dana jednostka nie będzie popełniać błędów? Co wówczas zrobić? Wydaje się, że pozostaje wyłącznie kara lub odizolowanie od dziecka i czasami reszty społeczeństwa.
Proponuję zapoznać się z rzymskim Patria potestas. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że jest tak, jak piszesz, ale po dokładniejszym przeanalizowaniu można dojść do ciekawych wniosków, jeśli uwzględni się to, co ograniczało prawo życia i śmierci. Samo upodmiotowienie dziecka jako człowieka miało miejsce już w prawie rzymskim, tak na marginesie. Co do przemocy, również odsyłam do tego, jak prawo rzymskie regulowało małżeństwo, co więcej, nawet polskie prawo średniowieczne, w porównaniu do innych ówczesnych, było w pewnym okresie bardzo liberalne dla kobiety (często pomijana kwestia, warto poczytać). Ponadto warto wspomnieć o tzw. etosie rycerskim.
Świadomość swoich słabości to pierwszy krok do walki z nimi. Natomiast ten proces nie może zatrzymywać się jedynie na świadomości, lecz musi dążyć do pozbycia się słabości, bo w przeciwnym wypadku świadomość przekształci się w usprawiedliwianie - "już taki/taka jestem".
PS. Chciałem poinformować, że z powodu braku czasu dla forum na tym etapie zakończę dyskusję. Nie mnie oceniać, kto z nas ma rację, niech czytający temat to ocenią. Wydaje się również, że to dobry moment na zakończenie dyskusji, bo poza kilkoma rzeczami, z którymi się zgadzamy, w innych zmierzamy w innych kierunkach. Dzięki za dyskusję.
