Dieta odchudzająca powinna być bogata w błonnik z wielu powodów. Oba rodzaje błonnika – rozpuszczalny i nierozpuszczalny – to naturalne substancje włóknikowe znajdujące się w pełnych ziarnach zbóż (razowym pieczywie, grubych kaszach, brązowym ryżu), warzywach i owocach (brokułach, marchwi, cytrusach, jabłkach). Produkty pełnoziarniste i otręby są bogate w błonnik nierozpuszczalny, zaś w warzywach i owocach jest więcej rozpuszczalnego. Błonnik nie dostarcza witamin ani mikroelementów, przyśpiesza gubienie kilogramów. Błonnik nierozpuszczalny (celuloza, ligniny), z którego zbudowane są ściany komórkowe roślin, działa jak wypełniacz. Wchłania wodę, lecz się w niej nie rozpuszcza. Dzięki temu zmiękcza stolec, zwiększa jego objętość, przyśpiesza perystaltykę jelit, regulując wypróżnienia. Nierozpuszczalne frakcje błonnika działają jak miotła. Wędrują przez cały przewód pokarmowy w stanie praktycznie niezmienionym, eliminując zalegające resztki. Są niezastąpione w zwalczaniu przewlekłych zaparć, które często występują podczas odchudzania.