Boicie się śmierci???

[cairath]

Prawda jest taka że człowiek w ciągu dnia prowadząc swoje normalne życie nie myśli o śmierci. Tak samo jak zdrowy człowiek nie myśli o chorobie. Dopiero jak choroba przychodzi człowiek docenia jak to jest być zdrowym. Co do śmierci to jest tak samo że zaczynamy o niej myśleć jak jesteśmy jej blisko. Jak jesteśmy starzy lub chorzy albo grozi nam jakieś śmiertelne niebezpieczestwo. Dopiero wtedy zaczynamy się jej bać i doceniać życie

 

[Caleb]

Przy czym można doceniać życie bez myślenia o śmierci. Myślę nawet, że zmiana poglądów życiowych spowodowanych strachem przed swoim końcem jest irracjonalna i oparta na obawach. Bo jeśli zniknąłby strach przed śmiercią, człowiek znów przestałby doceniać swój byt. Dziwne to fundamenty.

 

[DizzyDevil]

tak tak... brawo. Nie ma to jak pisać w imieniu wszystkich osób, zwłaszcza że się ich w ogóle nie zna. Genialne...

nie trzeba się bać, żeby coś docenić...

 

[Caleb]

Jeśli wypowiadasz się a propo mojego posta: piszę o zasadzie jaką obserwuję. Nie twierdzę, że tak jest w przypadku wszystkich.

 

[Confusion]

Ja się nie boje.. Przecież to wszystkich czeka.
A tak odbiegając troszeczkę od tematu: Dzisiaj bym się o mały włos nie zabiła..;D [na schodach] ;p

 

[Demon3300]

Jeśli chodzi o mnie, to ja się śmierci trochę boję ... :]

 

[motyx]

Myślę nawet, że zmiana poglądów życiowych spowodowanych strachem przed swoim końcem jest irracjonalna i oparta na obawach

Tutaj flagowym przykładem są tzw. "mochery" ,tudzież inne starsze panie, które maniakalnie wręcz chodzą do kościoła.

Takie przysłowie się nasuwa:
"Klęczy pod figurą, a diabła ma za skórą". Takich ludzi szczególnie nie trawię. Pozerów. Robią wszystko na pokaz.

 

[limak2008]

Chyba każdy się boi śmierci... Przecież to moment w którym przestajemy egzystować... Człowiek nie wyobraża sobie i nie może sobie wyobrazić co będzie po śmierci, a co obce to budzi lęk i obawy. Gdzieś kiedyś czytałem że najlepsze w śmierci jest to że człowiek nie dowie się czy już umarł czy nie, bo wraz ze śmiercią mózg przestaje działać. A co za tym idzie? Nic nie czujemy i o niczym nie myślimy, więc nie wiemy czy już umarliśmy;D Ja osobiście co do tematu to boje się śmierci... nieraz jak o tym pomyślę wieczorem to aż puls przyśpiesza.

 

[DizzyDevil]

Jeśli wypowiadasz się a propo mojego posta: piszę o zasadzie jaką obserwuję. Nie twierdzę, że tak jest w przypadku wszystkich.

nie... wcześniej był pewien post, który był no... hmmm śmieszny.

Są ludzie, którzy na śmierć czekają... tak jak kobieta czekając na swego męża, który ma wrócić z wojny. Różnica jest w tym... że ta kobieta może męża więcej nie zobaczyć, i czekanie jest daremne.

Śmierć przyjdzie zawsze... nawet wtedy, gdy się o niej nie myśli i gdy się na nią nie czeka...

 

[Ros.]

Jak już niektórzy wspominali ja też bardziej boję się śmierci bliskich niż swojej. Czasem potrafię sobie wyobrazić ich śmierć co mnie przeraża. Ta realistyczność... Jestem ciekawa co jest po śmierci, ale jakoś nie śpieszy mi się do niej.

 

[iwans]

Ja o tym nie myślę bo to doprowadzi do nikąd. Boję się jedynie bólu który mógłby towarzyszyć śmierci, ale samej śmierci się nie boję. Mam tylko nadzieję, że reinkarnacja to bzdura, bo się wkurzę jak będę miał od nowa męczyć się na tym świecie...

 

[Ros.]

haha dokładnie. ; )

 

[cairath]

W sumie już bardziej od śmierci można bać się starości lub choroby. Co z tego że bedziesz długo żył jak znaczą cześć swojego życia bedzie przykuty do łóżka i cierpiał lub bedac starym pojawi się mnóstwo ograniczeń w życiu. Starość nie radość. A śmierć? Coś nieuchronnego i tyle.

 

[Łucjusz]

Ja się bardzo boję niestety

 

[Loczekzmc]

Bardziej to się boje przyszłości niż śmierci...

 

[limak2008]

Jeszcze jedno dodam Ja myślę że nie ma co o śmierci myśleć bo to nic nie zmieni a może prowadzić do depresji itp. Trzeba żyć tym co jest tu i teraz a nie przyszłością i przeszłością... Jedynym pocieszeniem na temat śmierci jest to że każdy będzie musiał umrzeć więc nie jesteśmy sami A co do śmierci bliskich... hmm... nie rozumie ludzi co rozpaczają po śmierci kogoś bliskiego... przecież to nic nie zmieni a życie płynie dalej. Trochę zamotałem ale mam nadzieje że każdy wie o co mi biega

 

[Nieprzenikniona]

Ja się nie boję, bo po prostu o tym nie myślę! Szkoda mi zaprzątać sobie tym głowy.

 

[GreenCat]

Jak większość - staram się o tym nie myśleć ;-) A bać się można śmierci bliskich.

 

[basia141110]

Jedyne czego sie boje to smierc bliskich mi osob,bez ktorych zycie byloby ciezkie i inne...

 

[krwawa_mery]

również się boję...boję się tego że po etapie życia nic nie ma,jest pustka-człowieka nie ma...to o co starał się całe życie przepadło...i że nie ma żadnego raju, który jest nam obiecywany za uwielbianie Boga...

Ostatnio rozmawiałam z moim kumplem na temat śmierci...niby temat dziwny ale usłyszałam dość ciekawą teorie na temat śmierci jakiej trzyma się mój kumpel a mianowicie twierdzi, że życie się nigdy nie kończy-człowiek rodzi się,żyje,umiera i od nowa...i wszystko dzieje się tak samo dlatego czasami mamy tzw. deja vi(jak coś źle napisałam to wybaczcie ale chyba wiadomo o co chodzi) Poprostu niektóre części wcześniejszego życia utkwiły w naszej głowie...

I chyba z taką teorią naprawdę żyje się łatwiej...
:niepewny: