Autyzm jest zaburzeniem umiejętności komunikowania, umiejętności społecznych. Autiki nie potrafią np wczuć się w drugiego człowieka, zrozumieć jego wyrazu twarzy czy gestów, mowę rozumieją literalnie, nie rozumieją podtekstów, żartów, nie potrafią czytać między wierszami i odczytać intencji mówiącego. Do Autika trzeba mówić konkretnie, logicznie, bez abstrakcji, kawę na ławę. Dla tych ludzi czarne jest czarne, a białe jest białe. Zasada jest zasadą, reguła jest prawem. Są do bólu uczciwi i szczerzy, prawdomówni i otwarci. To nie prawda, że są zimni i nie mają uczuć. Czują, ale nie potrafią często tego wyrazić. Pragną przyjaźni, zainteresowania, wejścia w ich świat. Mają swoje "koniki", w których nierzadko są specjalistami do granic wyczerpania tematu
O swoich pasjach potrafią opowiadać godzinami, i nie czują tego, że inni wcale nie są tym zainteresowani, a wręcz poirytowani potokiem słów. Ich mowa często jest hiperpoprawna, używają trudnych, wysublimowanych słów i bogate struktury gramatyczne. Mowa u nich bowiem nie służy do komunikacji: słowo jest obrazem. Często myślą obrazami, a rzeczywistość postrzegają jako rozsypane puzzle, które dopiero po złożeniu w całość stają się czytelne. Potrzebują dużo więcej czasu, by przetworzyć bodźce, i bardziej ich to męczy. Ich mózg pracuje po prostu inaczej.