Wasze Związki :)

[Megan]

witam was wszystkich

ten temat powstał abyście mogli opisać swoje związki, tj w jakich okolicznościach powstal -poznaliscie swoich partnerów, jak się razem rozwijacie, jak się ze sobą czujecie, co najbardziej razem lubicie robić... no piszcie wszystko co wam wpadnie do głowy w tej tematyce B)

ps. ja się rozpiszę jak będę miała wiecej czasu na rozwinięcie mysli.

pozdroowka

 

[Martyna;)]

ehhh... czasami sie zastanaweiam jak to bedzie z tym, za którego wyjdę, prawdziwie pokocham. Teraz jest tylko ktoś, do którego uczuc nawet pewna nie jestem, to trudne.Kiedys chciałam założyc ten temat, bo to w sumie się wydaje- ot głupia 14 latka, cyz anwet jescze 13nasto , ale ja dopiero terazczuję,ze dorastam :/ jak wszystkie kłopoty zwaliły się na głowe, i jak w śietnej telenoweli :/ chłopak jest głównym powodem...

 

[Paulincia]

Ja aktualnie nie jestem już w związku, ale niedawno byłam. Poznałam moego chłopaka w wakacje lubiłam go wtedy pożniej zazał mi sie trochę podobać, ale zaczął chodzić z moją kumpelą później jak zerwali przychodził z kolegami do mnie na osiedle i w sumie tak się zaczęło. Było fajnie widywaliśmy się prawie codziennie, ale niestety rozsypało się to wszystko przez kłamstwa. I teraz nawet ze sobą nie rozmawiamy;/ Ale tak to już jest. Najbardziel lubiliśmy chodzić do parku było tam bardzo fajnie Teraz zostały mi tylko wspomnienia. Pozdrawiam wszystkich i życzę udanych związków apa:

 

[jelonek]

14 latka, cyz anwet jescze 13nasto

Martyna, nie podciagaj sobie tego Twojego wieku tak zachlannie Dopiero co przez 13stymi urodzinami twierdzilas, ze masz 13 lat, dopiero co skonczyles te upragnione 13, juz sie uwazasz za 14stolatke Duzo osob tak postepuje, w moim wieku takze, a nawet juz moi pelnoletni znajomi...A mnie to troche dziwi. Wczoraj stwierdzilam ze w katalogu publicznym, ktory liczy rocznikowo, mam juz zapisane 17 lat, a przeciez dopiero co skonczylam 16 Nie mowiac juz o tym, ze czuje sie 15stolatka I tyle bym mogla miec do konca zycia

 

[Dominika D.]

zaczelismy byc ze soba ponad 2 lata temu, znalam go z widzenia, ale nigdy nie mowil mi nawet czesc, zaczelam dostawac jakies dwuznaczne smsy- wierszyki, nie wiedzialam za bardzo jak to odbierac, pozniej wszystko ucichlo, napisalam mu sms o takim spotkaniu mlodziezowym, czy bedzie na nim, okazalo sie, ze jest w Holandii, przez ten sms sie wszystko zaczelo, po jakims tygodniu zacelam dostawac smsy- wierszyki ale juz raczej jednoznaczne, bylam zdziwiona, no i czekalam do spotkania, przyjechal i przyszedl na to spotkanie mlodziezy, porozmawialismy i postanowilismy sprobowac byc razem i jestesmy az do teraz i jestem bardzo szczesliwa

 

[saseta]

Ja mojego Kubusia poznałam hmmm jak byłam w 1kl gim on wtedy chodził do 3 kl (2001r) ale wtedy to była bliskie koleżeństwo. On wyszedł i przez 2 lata nie mieliśmy kontaktu. Aż tu nagle 21.02.2004 spotkałam go w... autobusie ale nie podeszłam zagadać on zreztą tez nie. Jednak tego samego dnia odnalazł mnie przez gg i umówiliśmy się na następny dzień. Spędziliśmy razem ok 5h rozmawiając o wszystkim i nieoficjalnie wtedy się zaczęło 22.02 ehhh no i już prawie 2 latka jesteśmy razem

były wzloty i upadki.. troszq razm przeszliśmy problemy z rodzicami (moimi), troszke większych i mniejszych kłótni.. (głównie przez kłamstwa i strach) .. ale to chyba one nas tak bardzo do siebie zblizyły!! sytuacje które wydawały się nie do przejścia.. wytrwaliśmy!! Bo świat bez niego dla mnie jest niczym!! wiem brzmi to jak z serialu ale tak jest Oboje jesteśmy uparci i mamy swoje zdanie a nauczyliśmy się kompromisów ogólnie ten chłopczyk zmienił moje życie oczywiście pozytywnie, wiele mnie nauczył
Pierwsze co robie nim połoze się spać bądz rano to mysle jakby to zrobić żeby sie z nim spotkać.. a widujemy się raczej często ok 4-6 razy w tyg.. po ok 4h trzeba się uczyć.. rodzice krzyczą.. ale zawsze musi znaleść się sposób

a co najbardziej lubie.. BYĆ Z NIM.. zawsze śmiać się.. płakać.. tulać (itp).. wygłupia.. bić.. uwielbiam jak mamy takie dni ze kompletnie nam odbija.. nasze rozmowy bez sensu, śpiewanie piosenek, bicie sie na maskotki przy nim jest mi dobrze.. przy nim nie mam ograniczeń.. nie czuje wstydu.. jest poprostu mój


Życze wszystkim by mogli poczuć to co ja teraz czuje.. i zaznać tego szczęścia co ja zaznaje każdego dnia z nim mam nadzieje że tak już będzie zawsze

 

[Megan]

otóż jak zadałam do LO to szybko zmieniłam szkółkę - po pierwszym semestrze - poszłam do szkoły prywatnej, mimo wielu opinii o szkołach prywatnych bardzo fajnej i sympatycznej.
zawsze byłam osobą, która nie miała szczęscia w miłosci, zawsze coś musiałam rozwalić (a przynajmniej zwalałam to na siebie). po tym jak znalazłam sie w nowej szkole zmieniłam się, moje nastawienie także zmieniło swoja postać, to był właściwie przełom w moim życiu (mocne słowo, ale tak chyba było). tak nawijam o tej szkole, bo to właśnie dzieki niej poznałam mojego Milusia, na samym początku był moim kolegą , a właściwie dealerem płytek z mp3, kompletnie neutralnie się traktowalismy, ja na samym poczatku nie wiedziałam czy on kogos ma czy nie (taka niepewność we mnie była). po wakacjach sie okazało, że jest inaczej i niepewność była niepotrzebna.
już we wrześniu (2003r.) zaczęliśmy spędzać ze sobą wiecej czasu (niestety był wtedy ktoś - facet (kolega Milusia) - który usiłował mnie poderwać, ale tym co robił sprawił, że go znienawidziliśmy). i pewnego dnia w parku koło szkoły przytuliłam sie w końcu do Milusia i nie mogłam puścić. :zakochany:
to nie była miłość od pierwszego wejrzenia, ale raczej od przyjaźni.

wydawałoby sie, że ta historyjka jest kolorowa, ale schody pojawiły sie po drodze...

jakies pol roku pozniej zaczeło sie cos z nami dziać, jakieś doły , brak czasu, przygnębienie (nie było żadnych kłótnii) itp. rozeszlismy sie... ten okres był okropny, kolejne popełniane błędy... płacz po nocach, trudne rozmowy w szkole, podejrzenia (nawet o ćpanie). masakra.
2 tyg pozniej juz nie wytrzymałam...
umówilismy sie na spacer - taki przyjacielski, no nie ma że boli - tęskniliśmy za sobą jak nie wiem co (a przynajmniej ja). po tym spacerze ponownie jesteśmy razem, nie ma dnia żebyśmy nie byli razem.
i wiecie takie rozstanie bylo dla nas dobre choc wiemy już , że rozstania nam nie służą.
teraz jest o wiele milej, jesteśmy baaaardzo szczęśliwi. :zakochani:

Podsumowując:
jesteśmy ze sobą 2,5 roku
już w stanie narzeczeńskim od 24.12.2005 r. :heart:
jesteśmy w sobie baaadzo zakochani, a przede wszystkim szczęśliwi
i planujemy wspólną przyszłość :zakochany:

:aniol:

 

[Dominika D.]

Megan mysmy sie tez zareczyli 24.12, ale 2004 roku

 

[beatkass]

siemka!!!ze mna i moim związkiem to całkiem dziwna sprawa...Chłopaka mojego(dziaiaj mija 5 miesiąc)poznałam w te wakacje!!!Byłam u cioci i spotykalismy się co wieczorek ze znajomymi...on był w stałej grupce a ja byłam tam nowa!!!po tygodniu zaprosił mnie na rundkę motorkiem a ja kocham szybka jazdę!!!i za drugim razem się zaczeło cos dziać...Maciek był lekiem na moje złamane serduszko bo kilka dni wcześniej muj koleś(były)wykrecił mi swiństwo i teraz nie chcę go znać...ale dzięki niemu jestem teaz bardzo szczęśliwa pozdrawiam papatki apa:

 

[Carmen]

Widzę, że okres świąteczny, a zwłaszcza Wigilia to popularny termin

Może napiszecie coś o oświadczynach jak wyglądały, czy było tak jak sobie wymarzyłyście?
Moja jedna koleżanka zaręczyła się 24.12.2005 również, a druga zaręczyła sie na wieży Eiffla

 

[nns]

Ja już o moim związku gdzieś pisałam.
Trwał ponad 2 lata..
Poznaliśmy sie na wspólnych wakacjach na mazurach..
Tzn, znaliśmy się wcześniej, ale wtedy jakos się do siebie zblizylismy.
Pamiętam jak napisał w tajemnicy przed innymi na swojej nodze "Kocham Cię Aniu"
Pamiętam jak chciał, żebym spełniła jego marzenie..

Później były wieczorne spacery.
Jedzenie miętusów przy murku szpitalnym..
Spędzone ciepłe lata na 'naszej' ławce w parku.
Jeszcze wtedy miałam dwa psy - Milke i Foxika..
Chodzilismy z nimi na dlugie spacery

Pamiętam niektóre wieczory spędzone w lozku
Słuchaliśmy WW..
Hehe a teraz jesteśmy przyjaciółmi.
może jeszcze kiedyś między nami coś będzie..

 

[Dominika D.]

Carmen najlepsze jest to, ze to bylo ponad rok temu i malo kto o tym wie, to bylo tylko dla nas, wiesz stwierdzilam, ze jak ktos sie dowie to stwierdzi ze zaraz slub itd w sumie to bylo bardzo zwyczajnie pytanie- odpowiedz i bardzo milo bo od tamtego czasu wiem ze chcemy byc razem do konca