w rok po ślubie...

[tunia]

ostatnie krople deszczu spływały po twarzy,
wiesz jak to jest kiedy człowiek przestaje marzyć?
i gdy w ulewie nie widać łez
czy potrafisz to zrozumieć? czy wiesz jak to jest?

mokra i zmarznięta- stałam na ulicy...
zdruzgotana i wstrząśnięta- w ubłoconej spódnicy...
i nie wierząc własnym oczom, i nie wierząc myślom swym,
zrozumiałam co się stało z krótkim małżeństwem mym...
na tą pannę i na Ciebie spoglądałam cały czas...
i pomyśleć, że w tym miejscu ktoś podglądał kiedyś NAS...
kupowałeś jej pierścionek- kupowałeś także mi...
a rok temu obiecałeś, że do końca Naszych dni...

czy zrozumiesz to co czuje, czy zrozumiesz jak to jest,
być zdradzoną w rok po ślubie, dusić się od własnych łez...

 

[Boy17]

Tresc wiersza jest tragiczna. Tak mi przykro, ze jakis :cenzura: Cie tak okropnie, bo chyba gorzej sie nie da - zranil. Wyrazy wspolczucia!!!

 

[ewelinka albe]

Wiersz bardzo mi sie podoba...
TResc jes bardzo smutna....

 

[Angel of Blood]

Treść bardzo, bardzo ujmująca.
Tragiczna, ale w pewnym stopniu piękna.

rzytul:
An.

 

[burzliwa]

wyje *b*ana w kosmos szmira.
jak dla mnie-wybaccie.
ale nic,a nic mi sie tu nie podoba.

 

[~CzArNa~]

Podoba mi się...
Bardzo ładny...

Twoje przeżycia?

Burzliwa <_<

 

[tunia]

nie moje moja fantazja nie daje mi spokoju aczkolwiek można by to przyrównać do moich przeżyc troszkę metaforycznie pozdrawiam