Te całe sensy życia zależą od psychiki człowieka. Każdy jest zaprogramowany inaczej, każdy postrzega swój sens życia inaczej. Tego się nie da wytłumaczyć na forum. Po prostu trzeba odnaleźć swoje miejsce na tym świecie i nic po za tym.
Sens życia
- Thread starter nmati
- Rozpoczęty
To takie proste i takie trudne zarazem...
marta..
(...)
zwłaszcza jak tego miejsca w ogole nie ma
Zależy, co kto rozumie pod słowem 'miejsce'. Bo jak dla mnie cztery sciany i dach oraz kawałek ziemi pod tym i kawałek nieba nad tym - to za mało i nie wystarczy, by nadać mojemy życiu sens. Owe miejsce, to udane życie, ukute tak, jak tego chcemy. Czy nie tylko wtedy czujemy, ze życie ma sens, kiedy jesteśmy szczęśliwi, spełnieni, zdrowi, kochani, bezpieczni?
Cały czas trzeba do tęgo dążyć...
To miejsce nie znajduje się w konkretnych współrzędnych geograficznych. Ono BYWA. To tu, to tam. W przestrzeni, gdzie odnajdujemy siebie takimi, jakimi chcemy być.
marta..
(...)
Oj uwierz, że takiej „przestrzeni” też nigdy dla niektórych nie będzie, lub będzie.. ale tylko i wyłącznie w przestrzeni ich marzeń.
Jeśleli o czymś marzymy, a nie jest to marzenie nierealne niczym lot w kosmos, to nie ma powodu, aby pozostało jedynie w tej wydumanej przestrzeni. A tym bardziej, jeśli uwierzymy, że owe marzenie jest możliwe do spełnienia.
Człowiek, który chce odnaleźć swoje szczęście, musi najpierw uwierzyć, że zdoła do niego dotrzeć.
makfil
Bywalec
Myślę, że utożsamianie stawianych sobie celów życiowych z sensem życia jest nieporozumieniem, gdyż nasze cele życiowe, jakie by nie były, mogą zostać lub nie zostać osiągnięte, mogą też być zmienione lub zaniechane a życie toczy się dalej i jakiś jego sens pozostaje nadal.
Sensem życia (z naszego ludzkiego punktu widzenia) wydaje mi się ciągłe i nieustanne oczekiwanie.
Czekamy na rzeczy, których sobie życzymy, które są naszą nadzieją, jak też te, których się obawiamy i takie, które są nam obojętne.
W ten sposób, czekając, spędzamy całe życie włączając w to oczywiście wszystkie nasze życiowe działania, bo one także mieszczą się w oczekiwaniu. Czekamy więc na zakończenie szkoły, na miłość, na uzyskanie pracy, powrót do zdrowia, na urlop, koniec tygodnia, lepszą pogodę, przelew pieniędzy na konto itd, itp.
Ogólnym horyzontem czasowym naszego czekania będzie naturalnie koniec życia, którego sens spełni się w tym momencie, uwalniając nas od dalszych oczekiwań i rozterek życiowych.
Sensem życia (z naszego ludzkiego punktu widzenia) wydaje mi się ciągłe i nieustanne oczekiwanie.
Czekamy na rzeczy, których sobie życzymy, które są naszą nadzieją, jak też te, których się obawiamy i takie, które są nam obojętne.
W ten sposób, czekając, spędzamy całe życie włączając w to oczywiście wszystkie nasze życiowe działania, bo one także mieszczą się w oczekiwaniu. Czekamy więc na zakończenie szkoły, na miłość, na uzyskanie pracy, powrót do zdrowia, na urlop, koniec tygodnia, lepszą pogodę, przelew pieniędzy na konto itd, itp.
Ogólnym horyzontem czasowym naszego czekania będzie naturalnie koniec życia, którego sens spełni się w tym momencie, uwalniając nas od dalszych oczekiwań i rozterek życiowych.
chaos_n
Deep in the darkest jungle of the Amazon
- Dołączył
- 2 Listopad 2008
- Posty
- 1 599
- Punkty reakcji
- 44
- Wiek
- 37
Sens życia? Bawić się. Życie to zabawa. Nie chodzi tu o żaden hedonizm, tylko o podejście do wszelkich napotkanych sytuacji.
Zbierać doświadczenia, bo jesteśmy tylko workiem doświadczeń zebranych po drodze. Nic nie musieć, ale móc wszystko.
Zbierać doświadczenia, bo jesteśmy tylko workiem doświadczeń zebranych po drodze. Nic nie musieć, ale móc wszystko.
kika868686
Master
- Dołączył
- 21 Czerwiec 2009
- Posty
- 2 568
- Punkty reakcji
- 130
makfil poruszył ciekawą kwestię, w pewnym momencie naszego życia, naszym celem życia może okazać się jego koniec
makfil
Bywalec
Też bym tak chciał. To pewnie jakaś nowa koncepcja nieba na ziemi :sexy:.
Jesteśmy tym, kogo z nas te doświadczenia uczynią.
Nie możemy WSZYSTKIEGO. Czasem właśnie MUSIMY coś zrobić. W życiu, uważam, bardziej chodzi o wybór drogi zgodnej z własnymi przekonaniami, niż o robienie tylko tego, co nam sprawia przyjemność.
muzgojad
Nowicjusz
- Dołączył
- 21 Sierpień 2010
- Posty
- 5
- Punkty reakcji
- 1
Trochę sama sobie przeczysz, ale... dobra, już nic nie mówię.
chaos_n
Deep in the darkest jungle of the Amazon
- Dołączył
- 2 Listopad 2008
- Posty
- 1 599
- Punkty reakcji
- 44
- Wiek
- 37
A czy ja coś pisałem o przyjemności? Chodzi o świadomość pewnych rzeczy, nic więcej.
Ja przylaczam sie do slow tego, co powiedzial, ze sensem zycia jest znalezienie swojego miejsca na Ziemi. Ale to "miejsce" interpretuje roznorako. Z jednej strony jest to swoj staly kat, chocby te cztery sciany kawalerki, do ktorych zawsze bedziesz mogl wrocic, niezaleznie gdzie los cie rzuci. Z drugiej strony jest to osoba, z ktora w tym miejscu osiadziesz, a ktora bedzie ci towarzyszyc w zyciu; przy ktorej chetnie bedziesz sie budzic codzien. Jeszcze z innej strony bedzie to zajecie - praca, chocby najbardziej skromna praca dozorcy, ale taka, ktora da Ci pewien komfort psychiczny, cel, do ktorego bedziesz co ranka wstawal i ktora sprawi, ze nastepny dzien nie bedzie wielka niewiadoma, a bedziesz wiedzial, co bedziesz robil. W niestalosci zycia trzeba miec te pare rzeczy, ktore dadza pewne bezpieczenstwo; ktorych bedzie mozna sie chwycic i sa nimi dom, rodzina, praca. Niezaleznie jak duzy jest to dom, jak ciezko nieraz porozumiec sie z ta rodzina, jak skromna to praca by nie byla - to dotyczy kazdego z nas, by miec ta namiastke pewnosci w zyciu; ten spokoj w kazdym dniu i harmonie zycia. Sensem moze byc milosc do dziecka i poswiecenie swego zycia, by spelnic jego marzenia, bo wlasnych nie byles w stanie. Czyli wlasne spelnienie poprzez poswiecenie.
Ale sensem zycia jest przede wszystkim milosc - milosc do kobiety/ mezczyzny. Nic tak bardzo nie pobudza do zycia, nie motywuje do zmian, co czyjas milosc. A jesli ktos wybiera ciebie i zgadza sie przejsc wspolnie przez zycie, w czasach lepszych i gorszych; jesli poklada w tobie wszystkie nadzieje, to znaczy, ze jest sie czegos wartym, a sensem zycia staje sie spelnianie tych nadziei i udowadnianie, ze jest sie godnym tego zaufania.
Ale sensem zycia jest przede wszystkim milosc - milosc do kobiety/ mezczyzny. Nic tak bardzo nie pobudza do zycia, nie motywuje do zmian, co czyjas milosc. A jesli ktos wybiera ciebie i zgadza sie przejsc wspolnie przez zycie, w czasach lepszych i gorszych; jesli poklada w tobie wszystkie nadzieje, to znaczy, ze jest sie czegos wartym, a sensem zycia staje sie spelnianie tych nadziei i udowadnianie, ze jest sie godnym tego zaufania.