Nie kocham go ..

[_Anesia_13]

Hey ;* Jestem tu pierwszy raz i nie wiem czy odpowiednio umieściłam ten temat

Od razu przepraszam, że będę pisać tak chaotycznie, ale sama tego nie oganiam ..

a więc ... Jets pewna osoba w moim życiu, jest to Marcin. Poznałam go w marcu na początku tylko do mnie pisał i w ogóle wydawała się fajny .. pisaliśmy tak z miesiąc potem spotkaliśmy się ( Gdy ściął włosy, bo wcześniej mi się nie podobał) . No i się zaczęło.. ogólnie te "zapoznawanie" trwało 4 miesiące.. ja się w nim wtedy zauroczyłam a On się zakochał .. wtedy to był początek wakacji, ogółem było bardzo fajnie.. zaczęła się szkoła i dalej leciał fajnie czas .. ale teraz z miesiąc temu zaczęłam się tak męczyć .. to się stało akie monotonne, postanowiłam zerwać .. zrobiłam to kilki dni temu ( wcześniej go na to przygotowałam ) i mi jest teraz lepiej ale Marcin przezywa to tragicznie .. coś mu na psyche siadło :/ cały czas patrzy się w ścinę lub sufit .. płacze lub leży skręcony na łóżku, nie chodzi do szkoły śnie mu się po nocy i tez dlatego nie może spać . Boję się o Niego, ja mu pisałam że jest dla mnie ważny i w ogole ale to nic nie działa.. rozmawia o tym z połową szkoły i się pyta co ma zrobić .. wynajduje jakieś głupoty, ostatnio próbował mi wmówić że ja niby go kocham bo przez 9 miesięcy naszej znajomości to musiałam się zakochać .. jest mi go szkoda jak cholera .. sama przez Niego wczoraj płakałam, bo mi tak szkoda .. Co ja mam zrobić ? wrócić do Niego i się męczyć żeby tylko mu było lepiej ? .. bo ja sobie popłacze tylko czasem wieczorem a nie tak jak On to przezywa .. czy coś innego ? proszę pomóżcie

Dodam że ja mam 14 lat a On 16 chodzimy do tej samej szkoły (przepraszam, że tak długo, ale chciałam wam to opisać )

 

[marco9512]

Gość jest dziwny. Powiedz mu, żeby dał sobie spokój

 

[Mistic...]

Widać jak bardzo Cię kocha, nie wyobraża sobie życia bez Ciebie. Jak go nie kochasz to nie ma sensu wracać... bo po co? Zakochasz się w kimś innym i znów będziesz musiała zerwać. Nic na siłę. Porozmawiaj z nim spokojnie, zostańcie przyjaciółmi.

 

[Ronin20]

Hey ;* Jestem tu pierwszy raz i nie wiem czy odpowiednio umieściłam ten temat

Od razu przepraszam, że będę pisać tak chaotycznie, ale sama tego nie oganiam ..

a więc ... Jets pewna osoba w moim życiu, jest to Marcin. Poznałam go w marcu na początku tylko do mnie pisał i w ogóle wydawała się fajny .. pisaliśmy tak z miesiąc potem spotkaliśmy się ( Gdy ściął włosy, bo wcześniej mi się nie podobał) . No i się zaczęło.. ogólnie te "zapoznawanie" trwało 4 miesiące.. ja się w nim wtedy zauroczyłam a On się zakochał .. wtedy to był początek wakacji, ogółem było bardzo fajnie.. zaczęła się szkoła i dalej leciał fajnie czas .. ale teraz z miesiąc temu zaczęłam się tak męczyć .. to się stało akie monotonne, postanowiłam zerwać .. zrobiłam to kilki dni temu ( wcześniej go na to przygotowałam ) i mi jest teraz lepiej ale Marcin przezywa to tragicznie .. coś mu na psyche siadło :/ cały czas patrzy się w ścinę lub sufit .. płacze lub leży skręcony na łóżku, nie chodzi do szkoły śnie mu się po nocy i tez dlatego nie może spać . Boję się o Niego, ja mu pisałam że jest dla mnie ważny i w ogole ale to nic nie działa.. rozmawia o tym z połową szkoły i się pyta co ma zrobić .. wynajduje jakieś głupoty, ostatnio próbował mi wmówić że ja niby go kocham bo przez 9 miesięcy naszej znajomości to musiałam się zakochać .. jest mi go szkoda jak cholera .. sama przez Niego wczoraj płakałam, bo mi tak szkoda .. Co ja mam zrobić ? wrócić do Niego i się męczyć żeby tylko mu było lepiej ? .. bo ja sobie popłacze tylko czasem wieczorem a nie tak jak On to przezywa .. czy coś innego ? proszę pomóżcie

Dodam że ja mam 14 lat a On 16 chodzimy do tej samej szkoły (przepraszam, że tak długo, ale chciałam wam to opisać )

Witaj
Widzisz trzeba pamiętać, że zauroczenie a zakochanie to dwie różne rzeczy. Zauroczenie z czasem przechodzi ale może ewoluować w zakochanie. A zakochanie w miłość. Myślę, że tak się stało z Twoim kolegą. Twoje zauroczenie przeminęło. Jest dla Ciebie dobrym znajomym a może przyjacielem.
Skąd wiesz, że Marcin leży w łóżku i cały czas patrzy w sufit, że mu się śnisz itp ?. Powiedział Ci ? dowiedziałaś się tego od jego kolegi ?.
Uważam, że nie fer postąpił radząc się całej szkoły co ma zrobić w takiej sytuacji. Chyba bardzo chce, żeby ludzie mu współczuli, że jest w takiej sytuacji. Oraz może liczy na to, że presja grupy spowoduje że wrócisz do niego.
Powinnaś z nim poważnie porozmawiać, wytłumaczyć mu dlaczego tak postąpiłaś, powiedzieć mu co czujesz. Na pewno nie powinnaś z nim być żeby Marcin się dobrze czuł. Ja na Twoim miejscu powiedział bym Marcinowi, że nie życzysz sobie żeby o Waszych prywatnych sprawach rozmawiał z osobami trzecimi.

Pozdrawiam

 

[palcek]

Nie martw się o niego,dziewczyny lubią opiekować się takimi nieudacznikami,znajdzie inną.

 

[Rashkel]

Chłopak się zakochał i tyle. W wieku 16 lat różne głupoty się popełnia i rozpowiadanie o swoich uczuciach osobom trzecim jest czasem jedną z nich. Ustalmy jedno. Minęło kilka dni, jak sama powiedziałaś. To stanowczo ZA MAŁO CZASU, by sobie powiedzieć "ta dziewczyna, która ze mną była 4 miesiące, nic dla mnie nie znaczy". Zwłaszcza jak się ma 16 lat i hormony szaleją. Po drugie, chłopak wciąż może sobie robić nadzieje (wiem ,bo sam tak mam). Czasem lepiej jest spuścić mu zimny prysznic, niż być miłą i wyrozumiałą. Na wielu wrażliwych chłopaków to drugie działa tak, jakby jeszcze mieli jakieś szanse.

W kwestii zostania przyjaciółmi, to może być różnie. Ja sam przyjaźniłem się z dziewczyną, u której nie miałem szans, a jednak stan zakochania nie umiał mnie opuścić przez dobre kilka lat. Byłem szczęśliwy mogąc się z nią widywać, a jednocześnie załamany, nie mogąc być bliżej niej. Ostatnim razem wolałem zrezygnować z przyjaźni licząc na to, że zapomnę (udałoby się, gdyby w październiku się do mnie nie odezwała).

 

[USSJ]

Sorry, ale ten gość z którym zerwałaś to nie był chłopak. Chyba oczywiste? No, nie muszę tłumaczyć.

On powinien się bardziej starać, pokazać że źle zrobiłaś że z nim zerwałaś. A on nie ma żadnego pomysłu na to żeby cię przy sobie zatrzymać, więc siada i płacze. Chce po prostu wymusić na tobie poczucie winy, bierze cię na litość. Co to za związek gdzie on byłby szczęśliwy, a ty nie? Zastanawiałaś się nad tym? Zresztą choćby nie wiem jak zależało mi na dziewczynie, i choćby udało mi się zatrzymać ją przy sobie na siłę, to nie mógłbym patrzeć jak się męczy, jak daje mi szczęście kosztem swojego.

Więc odpowiedź prosta - nie ma sensu. Nie możesz być z nikim na siłę, nie o to chodzi. Szukaj kogoś innego, a jemu w końcu przejdzie (może lepsze byłoby słowo 'jej') Dziękuje za uwagę, USSJ.

 

[_Anesia_13]

Dzięki ;* Potrzebowałam takiego wsparcia, nie wiedziałam już do kogo się z tym zwrócić ;]


Ronin 20 - mówił mi to On jednocześnie płacząc, a także moja przyjaciółka z Nim na ten temat pisała

Nad przyjaciółmi myślałam, rozważałam tą decyzję .. baaardzo mi na Nim zależy ale jak na przyjacielu. Chciałabym się z Nim przyjaźnić, ale nie wiem czy On da radę ..


Najgorsze i tak są spojrzenia jego rodzeństwa .. Czy ja mogę mu jakoś pomóc w tym cierpieniu ? czy może lepiej dać mu się wyciszyć ?

 

[USSJ]

Nie. nie ma sensu, zaczniesz pomagac a on znowu zrobi sobie niepotrzebna nadzieje.

 

[_Anesia_13]

Ok Dzięki ^^

Postanowiłam spotkać się z Nim i wszystko dokładnie oraz szczerze powiedzieć. Mam nadzieję jak zrozumie.. gorzej jak zacznie płakać :/

 

[USSJ]

Ale po co? Po co mu szczerość? On nie zrozumie zwykłej rozmowy, jak cię zobaczy to znowu zacznie 'wyć'.

Nie ma sensu. Ale zrobisz jak zechcesz. On jest strasznie 'wrażliwa' i niczego dobrego tym raczej nie zdziałasz.

 

[_Anesia_13]

Tak czy siak, jak przyjdzie do szkoły to będziemy widywać się na korytarzu .. a myślę że jakieś wyjaśnienia chyba mu się należą, zresztą .. sama juz nie wiem :/

 

[touchdown]

ale "niedojdę" sobie obrałas za chłopaka beczenie faceta przy kobiecie przez kobiete jest zenujace niczym wystep polskich piłkarzy w meczu ze Słowenia

 

[_Anesia_13]

Nie no, Marcin jest ok Fajny z Niego chłopak jakich mało, aleee no jednak coś nie pykło ..:/

 

[Nieprzenikniona]

Gość jest dziwny. Powiedz mu, żeby dał sobie spokój

Czemu od razu dziwny? To, że poważnie podszedł do tej sprawy nie mówi o jego dziwności. Dziewczyna jest za młoda na związek i nie gotowa do tego. Tylko szkoda, że mu zrobiłaś nadzieję, autorko, bo widać, że się zaangażował a to wygląda tak, jakbyś się nim bawiła. Z resztą, nie dziwię się, w wieku 14 lat masz prawo do tego. Spróbuj go podnieść na duchu, ale nie wiem czy to coś da.

 

[Ronin20]

Ale po co? Po co mu szczerość? On nie zrozumie zwykłej rozmowy, jak cię zobaczy to znowu zacznie 'wyć'.

Nie ma sensu. Ale zrobisz jak zechcesz. On jest strasznie 'wrażliwa' i niczego dobrego tym raczej nie zdziałasz.

Każdy ma prawo do szczerości. Jeżeli nie wytłumaczy mu tego w szczerej rozmowie to chłopak dalej może żyć marzeniami i nie potrzebnie się nakręcać.
Jeżeli pomimo rozmowy, nic nie zrozumie to już chyba tylko czas może pomóc. Ważne jednak będzie to, że dziewczyna była fer w stosunku do niego i porozmawiała z nim.

Pozdrawiam

 

[_Anesia_13]

Z godziny na godzinę mam inne myślenie co do tego tematu

Dzięki za pomoc ^^ na pewno bardzo mi to pomogło

 

[Krzywy]

Sorry, ale ten gość z którym zerwałaś to nie był chłopak.

On powinien się bardziej starać, pokazać że źle zrobiłaś że z nim zerwałaś. A on nie ma żadnego pomysłu na to żeby cię przy sobie zatrzymać, więc siada i płacze. Chce po prostu wymusić na tobie poczucie winy, bierze cię na litość. Co to za związek gdzie on byłby szczęśliwy, a ty nie?

Więc odpowiedź prosta - nie ma sensu. Nie możesz być z nikim na siłę, nie o to chodzi.

To jest chłopcyk, a nie facet Stefan, jak jej pokaże że źle zrobiła, zrywając z nim? Po co? Kobieta to istota nieprzewidywalna, niezrozumiała i zawiła Powiedziała, że nie chce z nim być, nie ma tej "iskry" - Game Over. Czemu to mówimy o "związku" 14latki i 16latka? Zwykłe młodociane zaloty, chęć bycia z kimś W liceum inaczej patrzy się na swoje "miłości" z gimnazjum. Na studiach z dystansem i śmiechem patrzy się na "miłości" liceum itd. Przejdzie mu.

Dzięki ;* Potrzebowałam takiego wsparcia, nie wiedziałam już do kogo się z tym zwrócić ;]

Nad przyjaciółmi myślałam, rozważałam tą decyzję .. baaardzo mi na Nim zależy ale jak na przyjacielu. Chciałabym się z Nim przyjaźnić, ale nie wiem czy On da radę ..

Najgorsze i tak są spojrzenia jego rodzeństwa .. Czy ja mogę mu jakoś pomóc w tym cierpieniu ? czy może lepiej dać mu się wyciszyć ?

Bidula, wsparcia potrzebowała... Czuję lekką irytację. Piszesz tak, jakby Cię to strasznie krzywdziło itp. z powodu tego, że tamten chłopak płacze i rozpacza (nie konieczie to prawda z tym płaczem). Zerwałaś, więc daj mu już święty spokój. Zajmij się sobą. Matka Teresa, co będzie pomagać biednym i pokrzywdzonym. Jak bym ja usłyszał takie coś od dziewczyny w takiej sytuacji, to wpierw bym ją wyśmiał a potem... wwwrrrrr. Nikt Ci nie każe palić mostów. Ale nie proponuj mu przyjaźni. To nie ma sensu. Wiem z doświadczenia i nie będę się rozpisywał. Po drugie facetowi nie są w sumie bardzo potrzebne przyjaciółki. Mężczyzna jest jak "kalkulator kieszonkowy" - prosty i logiczny. Nie potrzebuje się zwierzać, nie koniecznie lubi ciągle nawijać, a na piwo, w piłkę i inne formy rozrywki pójdzie z kumplami. Na dziołchy także

Innymi słowy, daj mu spokój i wyrywaj jakiś 13-15 latków

 

[_Anesia_13]

Taaa.. nie chodzi o to czy ja chce mu pomagać czy nie, ale jak On do mnie pisze i się żali to co mam w takiej sytuacji robić ? .. Nie wszystko jest czarne lub białe ..

A ja przez te 9 miesięcy znajomości przywiązałam się do Niego ..

 

[seto-kun]

Czemu od razu dziwny? To, że poważnie podszedł do tej sprawy nie mówi o jego dziwności.

Tak problem tkwi jednak w tym że ja bym takiego czegoś nie nazwał poważnym podejściem do sprawy. Nie no sory, klient dostał kosza. W porządku, rozumiem, jest mu smutno, jest przybity itp. Też miałem szesnaście lat. Ale nie wydzwaniałem do dziewczyny z płaczem że przez nią skręcam się właśnie w łóżku i gapię się w sufit. Gdyby gość naprawdę był "poważny" to zrozumiałby co oznacza nie kiedy dziewczyna mu mówi że "raczej nie pasują do siebie". Nie latał by z tym po szkole, nie wypłakiwał się jej przyjaciółkom itd. Facet afiszuje się ze swoim żalem, wcale bym się nie zdziwił jakby w końcu okazało się że więcej w tym aktorstwa niźli prawdy, bo liczy że dziewczyna, dręczona wyrzutami sumienia wróci do niego. W najgorszym wypadku, jeśli dziewczyna się jednak nie złamie, to może przynajmniej otoczenie przyjmie do wiadomości że to ona jest złą i niedobra bo go rzuciła i on teraz biedny jest w szoku. To jest twoim zdaniem poważne podejście do sprawy? Coś mi się nie wydaje. Jak dla mnie jest co najwyżej żałosne. Pewnie autorka była jego pierwszą dziewczyną i zniszczyła mu jakiś wielki plan albo co. Minęło dopiero kilka dni? Daj mu jeszcze kilka a znudzi mu się i ściana i sufit. I w końcu do szkoły zacznie chodzić. To że teraz pali głupa i opuścił tydzień jak dla mnie nic nie znaczy. Każdy z nas wagarował, z tych czy innych powodów. Zapewne on sobie wkręca że "nie będzie w stanie wytrzymać twojego widoku" czy coś w tym stylu. Ale i to mu przejdzie, poczekaj niech tylko wychowaczyni zadzwoni do rodziców i spyta czy wszystko z nim OK bo się w szkole nie pokazuje. Żal takich dzieci. Ale jak już mówiłem jestem w stanie go zrozumieć, jeśli faktycznie autorka była jego pierwszą dziewczyną. To że nie rozumiem jego zachowania to zupełnie inna sprawa. Każdy ma prawo do szczerości? Może i tak. ALe ja osobiście popieram zdanie USSJ. Najlepiej zostawić typa w spokoju. Gadanie z nim nie ma większego sensu bo faktycznie narobi sobie koleś znowu niepotrzebnych nadziei i znowu zacznie świrować. Ja bym go po prostu zostawił samemu sobie i poczekał aż z tego wyjdzie sam o własnych siłach. Potem, jak już zacznie się noramlnie zachowywać możesz z nim pogadać. Ale co do przyjaźni to raczej możesz zapomnieć. Ten koleś nie dojrzał jeszcze do tego żeby przyjaźnić się z byłą dziewczyną. Dla niego istniejesz tylko jako dziewczyna i jakiekolwiek bliższe stosunki między wami on będzie interpretował jako sygnał od ciebie że wciąż ma szanse. I tak się będzie toczyło to błędne koło. Chcesz to możesz spróbować z nim pogadać, ale moim zdaniem i tak nic z tego nie będzie. Co najwyżej skręci się mocniej na łóżku i może, dla odmiany, zacznie patrzyć w kąt zamiast na ścianę albo na sufit. I proszę was o jedno mówcie co chcecie, ale nie mówcie mi że zachowanie tego faceta to "poważne podejście do sprawy".