Witam.
Z pewnym chłopakiem znam się od 3 lat. Poznałam go przez internet i jak dotąd utrzymujemy tylko taki kontakt (nie wliczając kontaktu poprzez smsy). Nigdy się nie spotkaliśmy, chociaż mieliśmy to w planach.
Jednakże... od jakiegoś czasu coś się między nami popsuło. On zbyt wiele ode mnie oczekuje, uważa że za rzadko rozmawiamy, na nic się nie zgadzam, nie znajduję żadnych kompromisów. On mówi, że chce uprawiać ze mną seks choć nawet nigdy się nie widzieliśmy :/ Powiedział też, że mnie kocha... Ale odczuwam, że powiedział tak tylko bo wie, że chce zrobić to z kimś, kogo kocham i kto kocha mnie. Ja nie mówiłam, że go kocham - że uwielbiam, może nawet jestem w nim zauroczona, ale nie mogę powiedzieć że go kocham, nie zobaczywszy go.
Od jakiegoś czasu ma do mnie ciągłe pretensje, nawet jak nie mogę wejść, by porozmawiać z powodów rodzinnych, mam naukę - on nie może tego zrozumieć. Bo przecież jest dla mnie ważny. Bo tak jest.... a może było... Odkąd zaczęliśmy się kłócić, nie mam już nawet ochoty z nim rozmawiać. Wiem, że gdy do niego napiszę, zawsze znajdzie jakiś powód do sprzeczki. Bo się chwile spóźniłam, bo nie pisze, bo on "zawsze wymysla tematy", bo ciągle gdzieś chodzę etc. Nie siedzę na komputerze 24/7 tak jak on, mam też swoje życie, obowiązki i chcę mieć jakieś przyjemności, a nie non stop siedzenie na kompie i nerwy, co pisać, co zrobić żeby JEMU było miło, żeby tylko nie był na mnie zły...
Mam już tego dosyć, ostatnio nie odzywałam się przez tydzień i teraz znów o to kłótnie... Przez ten tydzień było mi dobrze. Nie tęskniłam za nim tak jak wcześniej... Nie wiem co robić, mam mętlik w głowie...
Myślałam, żeby zerwać z nim kontakt zupełnie. Ale... nie jestem tego pewna. Gdy nie będę się odzywać, nie będę mogła już wrócić....
Z pewnym chłopakiem znam się od 3 lat. Poznałam go przez internet i jak dotąd utrzymujemy tylko taki kontakt (nie wliczając kontaktu poprzez smsy). Nigdy się nie spotkaliśmy, chociaż mieliśmy to w planach.
Jednakże... od jakiegoś czasu coś się między nami popsuło. On zbyt wiele ode mnie oczekuje, uważa że za rzadko rozmawiamy, na nic się nie zgadzam, nie znajduję żadnych kompromisów. On mówi, że chce uprawiać ze mną seks choć nawet nigdy się nie widzieliśmy :/ Powiedział też, że mnie kocha... Ale odczuwam, że powiedział tak tylko bo wie, że chce zrobić to z kimś, kogo kocham i kto kocha mnie. Ja nie mówiłam, że go kocham - że uwielbiam, może nawet jestem w nim zauroczona, ale nie mogę powiedzieć że go kocham, nie zobaczywszy go.
Od jakiegoś czasu ma do mnie ciągłe pretensje, nawet jak nie mogę wejść, by porozmawiać z powodów rodzinnych, mam naukę - on nie może tego zrozumieć. Bo przecież jest dla mnie ważny. Bo tak jest.... a może było... Odkąd zaczęliśmy się kłócić, nie mam już nawet ochoty z nim rozmawiać. Wiem, że gdy do niego napiszę, zawsze znajdzie jakiś powód do sprzeczki. Bo się chwile spóźniłam, bo nie pisze, bo on "zawsze wymysla tematy", bo ciągle gdzieś chodzę etc. Nie siedzę na komputerze 24/7 tak jak on, mam też swoje życie, obowiązki i chcę mieć jakieś przyjemności, a nie non stop siedzenie na kompie i nerwy, co pisać, co zrobić żeby JEMU było miło, żeby tylko nie był na mnie zły...
Mam już tego dosyć, ostatnio nie odzywałam się przez tydzień i teraz znów o to kłótnie... Przez ten tydzień było mi dobrze. Nie tęskniłam za nim tak jak wcześniej... Nie wiem co robić, mam mętlik w głowie...
Myślałam, żeby zerwać z nim kontakt zupełnie. Ale... nie jestem tego pewna. Gdy nie będę się odzywać, nie będę mogła już wrócić....
