Co kryje człowiek?

[Lisa]

"Niepewność"

Dzikość serca
mocne i gwałtowne bicie
srebro oczu
myśli głębokie
spokoju duszy
nie odnajdziesz
bo to miłość
zapukała
weszła i jeszcze nie wyszła
nie łudź się
nie ma w tym
równowagi uczuć
chyba że on pokocha
tak mocno jak ty!

 

[Lisa]

Napisany w totalnym smutku i żalu. Dedykowany wszystkim, którzy nie potrafią odnaleźć swego szczęścia z jakiś powodów.

„To koniec”

Zamknięta w czterech kątach.
myśląc o klątwach,
Na los rzuconych
I rozmyślać o godzinach niespełnionych.
To udręka,
moje serce pęka.
Rozum woła:
„Znów masz doła”.
Łzy ziemi darować?
Chcę wypłynąć, chce się ratować.
Spokojem się obdarzyć,
o miłości pomarzyć.
Koniec nadchodzi,
moje życie za drzwi wychodzi.
Nic się nie da zrobić,
tylko jego sensem się dobić.
Tak mi się wydaje.
Rozpaczy się oddaje.
Koniec końców się zbliża.
Znów rozum słowami ubliża.

 

[~CzArNa~]

"Niepewność"

Dzikość serca
mocne i gwałtowne bicie
srebro oczu
myśli głębokie
spokoju duszy
nie odnajdziesz
bo to miłość
zapukała
weszła i jeszcze nie wyszła
nie łudź się
nie ma w tym
równowagi uczuć
chyba że on pokocha
tak mocno jak ty!

ładniutki trzeba przyznać

Napisany w totalnym smutku i żalu. Dedykowany wszystkim, którzy nie potrafią odnaleźć swego szczęścia z jakiś powodów.

„To koniec”

Zamknięta w czterech kątach.
myśląc o klątwach,
Na los rzuconych
I rozmyślać o godzinach niespełnionych.
To udręka,
moje serce pęka.
Rozum woła:
„Znów masz doła”.
Łzy ziemi darować?
Chcę wypłynąć, chce się ratować.
Spokojem się obdarzyć,
o miłości pomarzyć.
Koniec nadchodzi,
moje życie za drzwi wychodzi.
Nic się nie da zrobić,
tylko jego sensem się dobić.
Tak mi się wydaje.
Rozpaczy się oddaje.
Koniec końców się zbliża.
Znów rozum słowami ubliża.

Ten też świetny
Oby dwa mi się bardzo podobają

 

[Lisa]

"Kamień"

Gdy nagle cały twój świat
umarł
kiedy wiara i nadzieja
dla ciebie nie istnieją
gdy błądzisz myślami
a smutek i łzy
twoimi przyjaciółmi
o jednym tylko marzysz
o jednym tylko śnisz
być poza...
tym wszystkim
nie mieć uczuć
stać się kolejnym kamieniem
z wielu na drodze​

 

[~CzArNa~]

No, no fajniutki trzeba przyznać

 

[Lisa]

W blasku iskr
palących od środka
uśmiech na zewnątrz
a wewnątrz
ogień ciągle palący
nie zgaśnie nigdy pierwszy
dopóki wodą
sam jego nie dotkniesz
nie pozbędziesz
w blasku tego ognia
płomyczek pali się
nadzieji!

 

[~CzArNa~]

No, no nawet nawet

 

[Lisa]

"Znowu sama"

Błądzę oczyma
wśród fal oceanu
strachu i niepewności
proszę o pomoc
samą siebie
upierając sie
że nikogo nie potrzebuję
nie wierzę sercu mnie kochającemu
nie ufam
słowom i myślom
innych ludzi
liczę tylko na siebie
dlatego znowu sama błądzę
wśród krzyków
nieufności i pogardy

 

[deora]

Ostatni wiersz bardzo dobry, przemyślany a z uczuciem.
Wydaje mi się, że każdy następny jest lepszy od poprzedniego.
Co będzie dalej?

Tu cała masa drobnych a denerwujących błędów. Nie gniewaj się, że je wytłuszczę, na błędach się uczymy:

W blasku iskr [iskier]
palących od środka
uśmiech na zewnątrz
a wewnątrz
ogień ciągle palący (tu fatalne powtórzenie palących - palący)
nie zgaśnie nigdy pierwszy
dopóki wodą
sam jego[go] nie dotkniesz
nie pozbędziesz
w blasku tego ognia
płomyczek pali się
nadzieji![nadziei]

 

[~CzArNa~]

"Znowu sama"

Błądzę oczyma
wśród fal oceanu
strachu i niepewności
proszę o pomoc
samą siebie
upierając sie
że nikogo nie potrzebuję
nie wierzę sercu mnie kochającemu
nie ufam
słowom i myślom
innych ludzi
liczę tylko na siebie
dlatego znowu sama błądzę
wśród krzyków
nieufności i pogardy

No i ładnie
6

 

[idi_wof]

Wiersz zainspirowany twoim podpisem kochano Zapałko1989. Na pewno nie będzie taki jak twoja piękna sygnatura

"Otchłań"
W krzywdzie urodzona,
z ludzkich łez stworzona,
w żalu i smutku zagubiona,
otchłani oddana.
Przez ciemność zabrana,
przez grzech wyzyskana,
pustką naznaczona,
przez błąd urodzona,
w otchłań bez dobroci strącona.
To ja pani wszelkiego zła.​

to jest super

 

[Lisa]

dziękuję Deora pomyślę nad poprawkami
i oczywiście Czanej i idi_wof

 

[Lisa]

Zostałeś sam na środku oceanu
wzburzonego strachu
fale są coraz bliżej ciebie
stoisz sam
zlękniony i z pustką sercu
dlatego że za bardzo ufałeś
bo za dużo patrzyłeś na innych
za bardzo chciałeś pomóc światu
teraz jesteś sam
wśród zbliżających się fal do ciebie
chcących zniszczyć życie
nikt ci nie pomoże
i nie uratuje
choć ty zawsze próbowałeś
tak boli zdrada ludzka
jak i zdrada przyjaciół.

 

[burzliwa]

ogólnie dobre.
popracuj trochę nad formą,a będzie jeszcze lepiej.
i zauważyłam kilka powtórzeń ; P
pozdrawiam.

 

[~CzArNa~]

Zostałeś sam na środku oceanu
wzburzonego strachu
fale są coraz bliżej ciebie
stoisz sam
zlękniony i z pustką sercu
dlatego że za bardzo ufałeś
bo za dużo patrzyłeś na innych
za bardzo chciałeś pomóc światu
teraz jesteś sam
wśród zbliżających się fal do ciebie
chcących zniszczyć życie
nikt ci nie pomoże
i nie uratuje
choć ty zawsze próbowałeś
tak boli zdrada ludzka
jak i zdrada przyjaciół.

Taki ... nijaki ...
Nic we mnie nie wniósł

 

[Lisa]

"Zgubiłam coś"

Rozdarta
pomiędzy przyszłością
a przeszłością
próbuje zrozumieć cel podróży
jednak gdzieś go zgubiłam
pozostał
na twardej podłodze cierpień
wchodząc w etap życia dorosłego
jak zagubione dziecko
z cichym szlochem w duszy
straciłam sens
drogi którą przechodzi każdy
jak mam odnaleźć?
radość i szczęście
miłość i uśmiech
jeśli samotna kroczę
po niepewnym gruncie
płynę przez ocean
wylanych łez
jak to pokonać?
jak utopiłam gdzieś
samą siebie!

 

[~CzArNa~]

Nooo...
Nareszcie jakiś ciekawy wiersz
Bardzo mi się podoba
Brawo Lisa...

 

[Lisa]

"Jesteś"

Jesteś
jak powietrze
które daje mi życie
jak słońce
które przynosi ciepło
jak woda
która przynosi ulgę
spragnionym ustom
jak spadająca gwiazda
spełniająca moje życzenia
jak noc
otulająca mnie do snu
jak wiatr
dotykający mej twarzy
jak radość
która sprawia
że uśmiecham się co dzień
jak nadzieja
nie pozwalająca się poddać
jak wiara
która ślepo ufa
jesteś niczym miłość

 

[deora]

Ten ostatni wiersz, mimo, że to taka wyliczanka jakich wiele - bardzo mi się spodobał, przez swoją prostotę i dyscyplinę.
Jesteś szczera w tym co piszesz - nie wątpię, ale coś Cię blokuje. Tak jakbyś się bała oceny nie wiersza, ale Ciebie - ciebie samej
przez to co i jak piszesz. Odwagi, poszukaj w sobie takich myśli (i takich tematów) o których nie chciałabyś pisać - i pisz właśnie o tym.

Pozdrawiam.

 

[Lisa]

Dla "byłej" przyjaciółki

"Brutus"

Poznałam smak krwi
na ustach
gdy wypowiadałam obietnicę
przyjaźni na wieczność
wypalono mi już ranę
ogniem na piersi
po lewej stronie
przyjaźń wydłubała mi oczy
by nie widzieć twoich złych czynów
ona urwała mi również uszy
aby nie słyszeć gorzkich słów
nie mam już głosu
żeby móc się przyznać do bólu
wiem co to za ból
w plecy nożem zadany
tak teraz już wiem
co miał na myśli Cezar
gdy umierał
ja też umarłam dla ciebie
jedynie myśli mi pozostały