Bolesne miesiączkowanie-Choroba ta charakteryzuje się występowaniem bardzo silnych bólów w podbrzuszu i ogólnych dolegliwości, takich jak: osłabienie, drażliwość, utrata łaknienia, zmniejszona wydolność fizyczna, brak chęci do pracy itp. Czasem dolegliwości są tak silne, że kobieta zmuszona jest przerwać wykonywanie zajęć zawodowych lub domowych. Bolesne miesiączkowanie może mieć wiele przyczyn, m.in. endometrioza, mięśniaki macicy, stany zapalne, wady budowy macicy, jednak lekarz nie zawsze jest w stanie ustalić konkretną przyczynę.
Najczęściej choroba dotyka kobiety obciążone problemami natury psychicznej i emocjonalnej (problemy rodzinne, zawodowe, partnerskie, problemy życia seksualnego, nie spełniona chęć posiadania dziecka). U kobiet tych lekarz nie stwierdza zwykle innych konkretnych powodów bolesnego miesiączkowania.
Bolesnym miesiączkowaniem (dysmenorrhoea) określamy silne bóle podbrzusza i okolicy krzyżowo-lędźwiowej z towarzyszącymi skurczami macicy. Niekiedy dolegliwości te połączone są z bólami głowy, drażliwością, stanami lękowymi oraz nudnościami, wymiotami i biegunką. Opisany zespół dolegliwości bólowych występuje zazwyczaj pod koniec fazy wydzielniczej oraz na początku krwawienia miesięcznego.
Wyróżniamy przyczyny organiczne i czynnościowe bolesnego miesiączkowania. Do przyczyn organicznych należy zaliczyć: stany zapalne przydatków i przymacicz, niedorozwój, zmiany położenia i wady macicy, zwężenia kanału szyjki macicy, podśluzówkowe i śródścienne mięśniaki macicy oraz endometriozę. Wśród przyczyn czynnościowych wymienia się nadmierną kurczliwość mięśnia macicy i nieprawidłowe złuszczanie się endometrium, uwarunkowane czynnikami hormonalnymi, oraz czynniki psychiczne. Istotne znaczenie w patogenezie bolesnego miesiączkowania mają prostaglandyny z grupy PGF oraz prawdopodobnie niektóre leukotrieny. Wzrost stężenia estradiolu w drugiej fazie cyklu miesiączkowego stymuluje syntezę prostaglandyn odpowiedzialnych za wystąpienie zespołu bólowego.
Pierwotne bolesne miesiączkowanie zazwyczaj występuje u młodych dziewcząt kilka miesięcy po pierwszym krwawieniu miesięcznym, w momencie pojawienia się cykli owulacyjnych, co przemawia za hormonalną przyczyną dolegliwości bólowych. Wydaje się również, że istotne znaczenie ma wzmożone napięcie układu współczulnego. Zmniejszony przepływ przez macicę wywołuje niedokrwienie mięśniówki, co wyzwala produkcję hormonów tkankowych i powoduje dolegliwości bólowe. Istnieje pewien związek pierwotnego bolesnego miesiączkowania z nieprawidłowym położeniem macicy. W nadmiernym przodozgięciu macicy kąt nachylenia macicy w stosunku do szyjki jest ostry. Załamanie się jamy trzonu w stosunku do kanału szyjki utrudnia odpływ krwi miesiączkowej, co sprawia, że kilka godzin przed rozpoczęciem się krwawienia pojawiają się silne bóle skurczowe w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, które utrzymują się w pierwszym dniu miesiączki. Podobne dolegliwości występują w tyłozgięciu macicy. Położenie to może być wrodzone lub występuje u dziewcząt o wiotkich mięśniach i małym napięciu tkanek. Zwykle jest to wolne tyłozgięcie, ale może też być wynikiem przebytego stanu zapalnego przydatków i wyrostka robaczkowego. Zastój żylny w tyłozgiętej macicy wpływa na obfitość i czas krwawienia miesiączkowego, które może się przedłużać nawet o kilka dni.
tyle znalazłam, bol w takim razie nie musi byc tylko przy owulacji
Skoro organizm dał mi juz taki dar wczuwania sie we własny cykl.
