Oczywiście każdy niech wyraża emocje jak chce i jak potrafi, to tak naprawdę najmniej istotne jak, ważne, żeby ich nie stłumiać w sobie na siłę i wbrew sobie, nie być zimnym jak lód i w ogóle je mieć.
Chociaż tak trochę mnie zdziwiło, że ktoś płakał ostatni raz parę lat temu. Też z tą siłownią, że złość tam rozładowywać to jasne, ale smutku chyba bym nie umiała… ale u mężczyzn to pewnie inaczej z tym.
I tak jednak myślę, że coś w tym jest, że mężczyźni, niektórzy mają problemy, częściej niż kobiety, z radzeniem sobie z takimi uczuciami typu smutek zwłaszcza. Ten post, też coś o tym świadczy, o niepewności, „czy ja mogę płakać”, a wiadomo jak masz taką potrzebę i lepiej ci po tym to płacz, na pewno nie jest to gorszy, czy bardziej ujmujący sposób uzewnętrznienia smutku.
