Chrześcijaninem jest ten, który wyznaje wiarę w Jezusa Chrystusa( który grzechy ludzkie odkupił swoją męczeńską śmiercią na krzyżu) jako Syna Bożego (ale zarazem człowieka), który przyjmuje głoszone przez Niego prawdy oraz zostanie z niego zmyty grzech pierworodny. Chrześcijanin przystępuje do sakramentów świętych, uznaje Jezusa jako Zbawcę, wykazuje się tzw. bojaźną Bożą i nie bluźni przeciwko samemu Bogu, jak to
robi user Radeekk. Takie jest moje zdanie, ale poczekam na inne - bo być może pomijam coś istotnego.
apa:
:niepewny: Chrzescijaninem jest człowiek pełniący wolę Bożą,nie chodzący drogą grzeszników i złych ludzi,którzy piją wino przemocy,i jedza chleb nieprawosci,inaczej nie chodząc drogą własną,a oddaną Bogu.
43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził20. 44 A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych,
którzy was prześladują; 45 tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 46 Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? 47 I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.
19 Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali7 jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna7 wzejdzie w waszych sercach. 20 To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia8. 21 Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili Boga święci ludzie9.
Tak samo Boska Jego wszechmoc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności,
przez poznanie Tego, który powołał nas swoją
chwałą i doskonałością. 4 Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali
uczestnikami Boskiej natury1, gdy już
wyrwaliście się z zepsucia [wywołanego] żądzą na świecie. 5 Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, 6 do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, 7 do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. 8 Gdy bowiem będziecie je mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. 9 Komu bowiem ich brak, jest ślepym - krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich
grzechów. 10 Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się2 umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy. 11 W ten sposób szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i
Zbawcy, Jezusa Chrystusa.
