Zmiany przed śmiercią

[damroka]

Popełniłabym samobójstwo. Dlaczego ma mnie niby choroba zniszczyć?!

Też nie kminię takiego rozumowania. A niby co w tym takiego, że choroba? To jakaś plama na honorze? Rozumiem, że gdybyś miała np. sparaliżowana leżeć na łóżku do końca życia, to byłoby to zrozumiałe, ale co za różnica czy umrze się miesiąc wcześniej czy miesiąc później? :niepewny:

 

[Łapa]

Najmądrzej byłoby wykorzystać zupełnie te ostatnie dni. I się pożegnać z bliskimi. Tak było by najmądrzej, ale mam wrażenie, że gdybycoś takiego mi się przytrafiło, kompletnie bym się załamała...

 

[damroka]

Najmądrzej byłoby wykorzystać zupełnie te ostatnie dni. I się pożegnać z bliskimi. Tak było by najmądrzej, ale mam wrażenie, że gdybycoś takiego mi się przytrafiło, kompletnie bym się załamała...

Dokładnie. Ale coś mi się wydaje, że dla większości ludzi wizja nadchodzącej śmierci rozsądek wyklucza :/

Natomiast gdy czytałam ten temat, nasunęła mi się pewna refleksja. Przypomniała mi ona scenę z, debilnego przecież, filmu o Batmanie, gdzie Joker snuł swoją psychopatyczną refleksję "When everything goes according to the plan..." Chodzi mi konkretnie o to, że gdyby średnia wieku człowieka wynosiła 300 lat, to pewnie każdy kto dowiedziałby się, że zostało mu 80, przestałby przejmować się gonieniem za sprawami, które przecież w obliczu śmierci nie są ważne, jak kariera i całe 80 lat przehulałby na przyjemnościach. Ewentualnie załamałby się, że tak mało czasu było mu dane. My nie mamy szczęścia żyć 300 lat i 80 lat to dla nas całe, i to całkiem długie, życie. Względna kwestia. A przecież skoro i tak ma się zakończyć, to może warto je przehulać?

 

[szagatka]

pezet - gdyby miało nie byc jutra. polecam, tak apropo zadumy nad smiercia

 

[Caleb]

Rozliczyłbym się z wszelkimi sprawunkami, długami, dużo bym imprezował i w miarę możliwości spokojnie czekał na koniec. Jeśli choroba byłaby nieuleczalna starałbym się przyjąć postawę, że skoro to nieuniknione nie ma sensu gdybać i się rozczulać. Miesiąc życia można jeśli się zechce o wiele produktywniej i ciekawiej spędzić niż rok.

 

[Neurofotoreceptoreplotyka]

rzucialbym szkole, zebrala wszystkie pieniadza jakie mam i ruszyla w swiat. przestalabym sie bac, zyla nie zwazajac na konsekwencje. i codziennie zarla czekolade, niech mi rosnie dupa.

 

[damroka]

codziennie zarla czekolade, niech mi rosnie dupa.

ooo tak to byłby pozytyw

 

[blackcoffee90]

http://www.audio20.pl/details/251034/Pezet...4%87+Jutra.html

 

[Raoul D]

Spotkałbym się z ludźmi mi bliskimi, napisał testament, kupiłbym litr tequili, wypiłbym i palnąłbym sobie w łeb.
Tak sądzę nie przeżywając takiej sytuacji, a gdyby naprawdę mnie to dotknęło to nie wiadomo co bym zrobił.

 

[Kavc96ddjf1802]

Pragnę podzielić się z wami pewnym artykułem, który pasuje do tematu.
Oto bezpośredni link do strony z artykułem :

http://www.sports.pl/hokej/artykul.asp?Artykul=38043

Ogromny hart ducha i pasja... Wielki szacunek dla tego pana !

 

[Arina]

Spędziłabym ten czas nie tracąc ani jednej minuty. Żyła bym pełnią życia. Najwięcej czasu spędzałabym z Synem. Poszła do fotografa i zrobiła zdjęcie naszej trójki póki jeszcze żyłabym, by syn miał na pamiątkę.

 

[Natalee]

Pożyczka w Providencie :lol:
To byłby najpiękniejszy miesiąc mojego życia. Spróbowałabym wszystkiego.

 

[Arina]

Tylko nie w providencie, oni są jak mafia, po śmierci dręczyliby twoją rodzinę.

 

[bajkaa]

Czerpałabym z życia co najlepsze. Czerpie z życia co najlepsze ..

 

[SAG]

Hm.
Ciekawe pytanie.
Zmieniła bym pewnie swoje nastawienie do świata,zaczęła bym się cieszyć z małych rzeczy.
Pogodziła bym się z ważnymi dla mnie osobami.

 

[rodri]

Ciężko powiedzieć, gdyż nie wiadomo, jak zareagowałaby na to psychika. Jeśli mógłbym racjonalnie myśleć, to przez pierwsze dni na pewno piłbym na umór, aby zalać smutki. Co dalej? Kontynuował to, co zacząłem, nie ma sensu zmieniać się na ostatnie dni swojego życia. Przecież nie istniejemy tylko po to, aby postępować moralnie w ostatnie dni swego bytu, ale przez całe życie. W planowo, ostatni dzień, pożegnałbym się z bliskimi i na tym zakończył swój żywot, oczywiście o ile "przepowiednia" by się sprawdziła. Aha, jeszcze jedno. Do tego końcowego dnia, nie powiedziałbym nikomu o tym, co mnie spotka. Nie nawidzę, gdy ktoś okazuje mi współczucie, sztucznie się przy mnie zachowuje, a tak by na pewno było, gdyby ktoś się o tym dowiedział.

 

[proxy92]

Hmm ja jakbym się dowiedział, że umieram, bardzo byłbym zadowolony, ponieważ tylko mi i innym by ulżyło tak naprawdę. Skończyły by się wszystkie problemy, trudności życiowe, zero zmartwień itd

 

[diabelek19]

pfff i tak bym nie zdążyła nic naprawić. Pożegnałabym się z rodziną, odwiedziła swoich dawnych znajomych, zakopała dawny topór wojenny z niektórymi i czas by mi się już skończył

 

[maciej293]

Mi przychodzi na myśl tylko powiedzenie pewnej dziewczynie z którą mi nie wyszło wszystkiego tego co do niej czuje a potem umierałbym spokojny...

 

[Atryda]

Mi przychodzi na myśl tylko powiedzenie pewnej dziewczynie z którą mi nie wyszło wszystkiego tego co do niej czuje a potem umierałbym spokojny...

Powiedz to Jej koniecznie, co masz do stracenia.