Hyhy, wypracowania to ja Ci akurat nie napiszę, ale podpowiem co powinieneś zamieścić (moim zdaniem oczywiście).
Zaczęłam pisac sama co powinienes zamieścić w tym wypracowaniu. Trzeba pomagać innym rozwijać umiejętność samodzielnego pisania tekstów podpowiadając jak rozwiązać, a nie rozwiązując, ale nie chce mi się aktualnie pisać, więc podaję znaczenie podanego przez Ciebie cytatu znalezione na jakże przydatnej stronie www.google.pl.
"...Uczucia po światowych opadały drogach,
gorzkie pocałowanie kobiety - kupiłem
wiara dziecinna padła na papieskich progach..."
W Londynie zauważa zmaterializowanie świata, oraz wykorzystanie snobizmu arystokratów przez sprytnego dozorcę. W dalszej kolejności igranie z prawem przez bankruta. To, co wydało mu się najgorsze to fakt, że wszystko można kupić. Czy to "krzesła w parlamencie" czy "groby w Westminsterze". Nie ma już żadnych głębszych wartości, a wszystko na świecie jest na sprzedaż. Potem w Dover, czytając "Króla Leara" Kordian uświadamia sobie, jak wielka jest przepaść między światem poezji a zakłamaną rzeczywistością. Kolejnym rozczarowaniem jest idealizowana przez romantyków miłość. Jakże zawiedziony musi być Kordian, kiedy zauważa, że to, co do tej pory słyszał o miłości, to puste frazesy, nic nie warte słowa, a jedyną niezachwianą wartością są pieniądze, gdyż za nie można posiąść także kobietę. Przy następnej wizycie - tym razem na audiencji i papieża w Watykanie- bohater jest już inny. Energiczny, gwałtowny, uparty. Brak w nim tej melancholii, którą znamy ze scen poprzednich. Na ręce papieża składa ziemię z ojczystego kraju, z prośbą o jej poświęcenie. Ten wymiguje się jak tylko może, proponując Kordianowi zwiedzanie Rzymu i innych miejsc. Chce także, by wysłuchał występów artystycznych w "chorze Bazyliki" co w kontekście błagania Polaka o "łzę jedną" brzmi ironicznie. Karze także Polakom "modlić się, czcić cara i wierzyć" oraz ostrzega ich przed ideami jakobińskimi. Świadczy to albo o nie rozumieniu papieża za co właściwie giną Polacy, albo o jego wyrachowaniu cynizmie i celowym fałszowaniu historii.
Epilog sceny u papieża wskazuje na bezskuteczność idei męczeństwa w wyrachowanym świecie polityki, co jest oczywistą polemiką z ideą mesjanizmu Adama Mickiewicza.
(praca ma mieć minimum 250 słów).