Wiersze

[ewusia]

heja!!! Jeśli znacie jakieś superrr wiersze różne to napiszcie pliska bo ja nieznam zbyt dużo wogule chciałabym napisać do pami.ętnika.... pozdro:* z góry thnx apa:

 

[papillon]

Poprzez wicher i słotę,
Przez bezkresną dal śnieżną,
Poprzez żar i spiekotę,
Przez pustynię bezbrzeżną,
Poprzez kry, poprzez lody,
Przez odwieczne zmarzliny,
Poprzez bagna i wody,
Nieprzebyte gęstwiny,
Poprzez leśne dąbrowy,
Poprzez stepy i knieje,
Poprzez wąskie parowy,
W których nigdy nie dnieje
I gdzie płoszą się sowy,
Gdy złe jęknie, lub strzyga,
A dźwięk słysząc takowy,
Serce w trwodze zastyga
Nie zrażony ciemności,
Który mrozi głusz dzika,
Sam na sam z samotności,
Co do szpiku przenika,
Pełen hartu i woli,
Podpierając sam siebie,
Mając zamiast busoli,
Krzyż Południa na niebie
Pokonując złe żądze,
Wietrząc wrogów w krąg wielu,
Ufny, iż nie zabłądzę
Idąc naprzód, do celu.
Drogi tej nie wytyczyły
Ni głos werbla, ni cytra,
Idę póki sił starczy,
Idę po pół litra...

(znalezione w sieci)

 

[kfiatuszek]

To mój ukochany wiersz. Mam nadzieję, że się Wam spodoba!! Napisany przez genialnego polskiego poetę - K.K.Baczyńskiego. No, to przeczytajcie


"Wiatr"

Jak wtedy jest nas wszędzie troje,
ja i ty, ja i ty,
a za oknem wiatr uchodzi pękniętym obojem,
narasta zmęczony krzyk.

Unoszą się drzewa i czarne ptaki, o szyby
biją liście czerwieńsze niż jesień.
wydęte uciekają dni i obłoki spłoszone jak ryby
w ten nasz bolesny pierwszy wrzesień.
Nie odchodź, to motyle pluszowe tak dzwonią
o te szyby umarłe, o martwy wiatr.
Chodzi za oknem upiór zabitego konia
i kaleki, o kulach nienawiści, świat.
To powietrze wezbrane od trwogi uderza,
przebacz mi świat i życie, i ten wiatr mi przebacz.

Lecą gwiazdy – jaskółki prawdziwego nieba,
rozsypują śmierć na pokoje,
umierają chwile nieostrożnych lat,
bo jak wtedy jest nas wszędzie troje,
ja i ty, ja i ty,

i wiatr.

 

[mona]

"Moja bohema"- Arthura Rimbaud'a

Włóczyłem się - z rękoma w podartych kieszeniach,
W bluzie, co już nieziemską prawie była bluzą,
Szedłem pod niebiosami, wierny ci o Muzo !
Oh! la la! co za miłość widziałem w marzeniach !

Szeroką dziurę miały me jedyne portki,
W drodze, pędrak - marzyciel, układałem wiersze,
Na Wielkiej Niedzwiedzicy miałem swą oberżę,
A od mych gwiazd na niebie płynął szelest słodki.

Słuchałem gwiazd w te dobre wieczory wrześniowe,
Siedząc na skraju drogi, i czułem, że głowę,
Jak mocne wino, rosa kroplista mi rasza.

Lub gdy w krąg fantastycznych cieni rosły tłumy
Jak gdybym lirę trącał, wyciągałem gumy,
Stopę mając przy sercu, z zdartego kamasza.

 

[pomarańczko]

" W Twoje cudne...oczy..."

W Twoje cudne, cudne, cudne oczy
kiedy patrzy: wstrzymuje się słońce,
i dziwuje się kwiat na łące
i czar idzie z niebieskich roztoczy
w Twoje cudne, cudne, cudne oczy.

W Twoje cudne, cudne, cudne oczy
kiedy patrzę, chciałbym w łzę zaklęty
po Twojej twarzy spłynąć, bogom wziętej,
i Twej piersi patrzeć się uroczej
w Twoje cudne, cudne, cudne oczy.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

 

[Afeni]

Mój ulubiony wiersz, niestety nie znam autora (znaleziony w sieci)


Moje myśli szybują wysoko z wiatrem
Wciąż szukam wszystkiego co wiąże się z Tobą
Gdy Cię nie ma, myślami odlatuje
do tych chwil, gdy jesteśmy razem...
Czuję Twój dotyk, który tak bardzo
rozpala moje ciało...
Kiedy układam się do snu czuję Twoją obecność
w pamięci mam utrwalony każdy Twój ruch, gest
najdrobniejsze rzeczy
przywołują wspomnienia o Tobie...
Chce mieć Cię zawsze blisko
nie czuć strachu, że mogę Cię stracić...

Gdy patrzysz na słońce- myśl o mnie...
Gdy patrzysz na księżyc- tęsknij za mną...
Gdy pada deszcz- pamietaj że jest mi smutno bez Ciebie...
Gdy poczujesz powiew wiatru, usłysz mój szept
KOCHAM CIĘ

 

[Carpe Diem]

Nie boję się Miłości (znalezione w sieci)

To Miłość wypaliła w mym sercu wielką dziurę,
Ale jest we mnie siła ! I mimo bólu - nie umrę.

To Miłość mnie zwabiała swym delikatnym wdziękiem,
Jak róża rozkwitała – kojąc me zmysły pięknem.

A potem ze mnie zadrwiła, na nosie mi zagrała
I omal mnie nie zabiła – lecz wiary mi nie zabrała.

Nie boję się Miłości! Wierzę, że znajdę prawdziwą,
Co serca dwa jednoczy....

Porzucę tę nieszczęśliwą.

 

[AGATKA ;)]

tylko miłośc tak fauszywie patrzy w oczy...
tylko miłośc tak gadrdzi uczuciem...
tylko miłośc daje złudne nadzieje...
tylko miłośc zabija to co najlepsze
tylko ona...
tylko ona rysuje krwią po scianach
tylko ona mogłapodciąć skrzydła aniołam..
zrównac z błotem, opuścić z pogadard, zostawić w samotności
tak łatwo jej uwierzyąłm
polehłam , zanim zdażyłąm sie naprawde zkochać...
zostałąm sama ze skrzydłami mojego aniola
który trzymał mnie przy życiu
gdyby tylko wiedział jaki był ważny...
gdyby to wiedział...

co ona robi z człowiekiem?!
tak niespodziewanie przychodzi...
tak słodko się uśmiecha...
tak szczeże patrzy w oczy
ma rózne historie, różne końce
a dlaczego właśnie do mnie
zapukaął wraz z cierpieniem, smutkiem bulem??
zostawiła znak na duszy
wyryte agrafką jego inicjały
codziennie przeprasza z enie chciaął
a i tak przeszywa całośc
podeptałą jedynie biaąłą róże
oblałą krwią duszezrobiłą głupi uśmiech
odwruciła się i poszła sobie
zostawiając pytanie czy kogoś bolałąo?

 

[kizia_mizia]

Jest takie miejsce wokół nas,
Jest czas, w którym żyjemy,
i choć on nas czasami
w drogi życia dalekie prowadzi -
ostrożności – nigdy nie zawadzi...
_________

Jest strona, która błękitem się mieni,
I dzięki niej... nawet odległość
naszych uczuć i przyjaźni nie zmieni...
bo w Niej nie ma nieporozumienia...
są jedynie małe niedopowiedzenia...

 

[vidmo1]

Jest takie miejsce wokół nas,
Jest czas, w którym żyjemy,
i choć on nas czasami
w drogi życia dalekie prowadzi -
ostrożności – nigdy nie zawadzi...
_________

Jest strona, która błękitem się mieni,
I dzięki niej... nawet odległość
naszych uczuć i przyjaźni nie zmieni...
bo w Niej nie ma nieporozumienia...
są jedynie małe niedopowiedzenia...

Jerzy Liebert
Morze i wino
Kiedyś ustami mymi Twe oczy otworzę!
Po cóż podróż daleka i głębokie morze?

Rzęsy jak ptaki lecą, aż wieczór je znuży.
W powiekach nieba toną niby w płatkach róży.

Wtedy morze fal piersią wznosi się zmęczone,
Całuje gwiazdy lekko i bierze w ramiona,

A ziemia, jak Twe usta, brzoskwinią i winem
Napełnia welon nocy, co z księżycem płynie.

Wiem, droga, że nas miłość łączy i rozwodzi,
Jak wino nas upaja i jak morze chłodzi.

Z naszych oczu, z ust biorąc odwieczną przyczynę —
Oczy tęsknią za morzem, a usta za winem.

 

[Viktoria]

Wołaj, aż ktoś usłyszy
wołaj na przekór ciszy
wołaj w świat skuty mrokiem
aż się otworzą źrenice okien.
Wołaj, zaufaj sobie
wołaj, aż ktoś odpowie
wołaj do śpiących ludzi
aż między nimi człowieka zbudzisz.