Jakieś 2 miesiące temu rozstałam się ze swoim chłopakiem. Dopiro niedawno poczułam jak mi go brak. Mam wrażenie, że go dalej kocham. Nie wiem już co robić jak poradzić sobie z bólem. Próbowałam się z nim umówić przez sms, ale nie przyszedł. Strasznie mi źle nie umiem się na niczym skupić, kłóce się z rodzicami z byle powodów, nie mam na nic siły ani ochoty. Straciłam sens życia. Najlepiej tylko bym słuchała smutnych piosenek, oglądała nasze zdjęcia i płakała. Jakieś sopsoby na wyjście z dołka albo jak mam się z nim pogodzić skoro nawet nie przyjdzie?
Bolesne rozstanie
- Thread starter JulkaX
- Rozpoczęty
M
marco9512
Guest
Nie mam żadnego pomysłu
Pomyśl logicznie. Jeżeli Ty zerwałaś to już być może ułożył sobie jakoś życie bez Ciebie. A teraz czujesz jak Ci go brak? 2 miesiące to jednak jest sporo czasu, na pewno na Ciebie nie czeka. Zrobił świństwo i sobie odpuścił jak powiedziałaś że zrywasz? Jeżeli tak to nie ma co sobie głowy zawracać, tym bardziej, że wyciągnęłaś rękę pierwsza a on to olał ;]
N
Nieprzenikniona
Guest
To po co odpisujesz, ziom?
Słuchaj, widzę, że on nie ma totalnie ochoty na pogodzenie się z Tobą. Sądzę, że nic nie wskórasz, jeśli będziesz się go prosić. Przykro mi bardzo, że się między Wami nie ułożyło, ale nie ma co go zmuszać do spotkań, skoro nie ma ochoty.
O czym byście rozmawiali? Ta rozmowa wyglądałby bardzo sztywno i sztucznie. Pora zatem pogodzić się z tym faktem, że nie wrócicie do siebie i porozglądać się za kimś innym.
Julko. Strata bliskiej osoby zawsze boli, ale nie zapominaj,ze czas zawsze zaleczy rany, nawet te głębokie. Uwierz,że złamana miłość nie oznacza straty sensu życia. Podejrzewam,ze jesteś jeszcze bardzo młodą dziewczyną, a ten chłopak to było Twoje pierwsze tak silne uczucie.
Pomyśl nad kilkoma sprawami, zadaj sobie kilka pytań: czy naprawdę znaczę tak mało, by poniżać się przed chłopakiem, który nawet nie ma w sobie na tyle dobrych manier,żeby przyjść na umówione spotkanie? Dlaczego to ja mam się płaszczyć, skoro wina leży pośrodku, a on nie wykazuje żadnej inicjatywy? Czy moje życie musi być uzależnione od jednej straconej miłości?
Tych pytań może być mnóstwo, dlatego nie bój się rozmawiać sama ze sobą.
Jemu najwyraźniej nie zależy już na Tobie i Twojej miłości. Mówisz: zrobił Ci świństwo. Czy zatem robi się świństwa komuś, na kim nam zależy? wydaje mi się,że nie.
Nie wyładowuj swoich emocji na rodzicach, oni nie są przecież niczemu winni. Kochają Cię mimo Twych wad i wybuchów, jak sama widzisz. Nie olewają Cię mimo wszystko tak, jak to zrobił i robi nadal ten chłopak.
Uwierz,że on nie jest wart Twoich zabiegów. Ceń się wyżej. Poprzeczki nie należy sobie obniżać. Zachowaj twarz moja droga, nie proś go więcej o nic. Chociaż to boli, podnieś głowę do góry i za wszelką cenę staraj się zapomnieć. Miej honor. I zachowaj zdrowy egoizm. Pozdrawiam
Pomyśl nad kilkoma sprawami, zadaj sobie kilka pytań: czy naprawdę znaczę tak mało, by poniżać się przed chłopakiem, który nawet nie ma w sobie na tyle dobrych manier,żeby przyjść na umówione spotkanie? Dlaczego to ja mam się płaszczyć, skoro wina leży pośrodku, a on nie wykazuje żadnej inicjatywy? Czy moje życie musi być uzależnione od jednej straconej miłości?
Tych pytań może być mnóstwo, dlatego nie bój się rozmawiać sama ze sobą.
Jemu najwyraźniej nie zależy już na Tobie i Twojej miłości. Mówisz: zrobił Ci świństwo. Czy zatem robi się świństwa komuś, na kim nam zależy? wydaje mi się,że nie.
Nie wyładowuj swoich emocji na rodzicach, oni nie są przecież niczemu winni. Kochają Cię mimo Twych wad i wybuchów, jak sama widzisz. Nie olewają Cię mimo wszystko tak, jak to zrobił i robi nadal ten chłopak.
Uwierz,że on nie jest wart Twoich zabiegów. Ceń się wyżej. Poprzeczki nie należy sobie obniżać. Zachowaj twarz moja droga, nie proś go więcej o nic. Chociaż to boli, podnieś głowę do góry i za wszelką cenę staraj się zapomnieć. Miej honor. I zachowaj zdrowy egoizm. Pozdrawiam
Skoro zrobił Ci świństwo to czemu Ty się teraz go prosisz o łaskę przywrócenia? Gdyby mu na Tobie zależało to by się starał a tak to widać, że się z tym pogodził i olał sprawę.
Moja rada jest taka, zamiast oglądania zdjęć i słuchania smutnych piosenek wyjdź do ludzi, po spotykaj się ze znajomymi zajmij się swoim życiem. Postaraj nie kłócić się z rodzicami bo po co psuć sobie jeszcze kontakt z nimi
Powodzenia :*
Moja rada jest taka, zamiast oglądania zdjęć i słuchania smutnych piosenek wyjdź do ludzi, po spotykaj się ze znajomymi zajmij się swoim życiem. Postaraj nie kłócić się z rodzicami bo po co psuć sobie jeszcze kontakt z nimi
Powodzenia :*
N
Nieprzenikniona
Guest
Dzieci już tak mają, że lubią się przytulać, więc nie zważaj na to. Czy mogę wiedzieć jak bardzo były te zdjęcia prywatne?
czyli takie zdjęcie jakbyście byli w jacuzzi nadzy albo cos podobnego...? :mruga:
czy takie na którym się przytulacie?
noo i najważniejsze żeby ta druga osoba potrafiła przytulić... bez tego nie ma dobrego związku? kobito, niedługo pewnie poznasz lepszego przytulaka...
czy takie na którym się przytulacie?
noo i najważniejsze żeby ta druga osoba potrafiła przytulić... bez tego nie ma dobrego związku? kobito, niedługo pewnie poznasz lepszego przytulaka...
Wiesz, każde rozstanie jakoś tam wpływa na człowieka. Nawet nie masz o co się załamywać. Jak już wielu pisało jest niedojrzały a do takiego nie ma co wracać. A jakby za miesiąc czy dwa wrzucił na neta jeszcze gorszą fotkę? daj sobie spokój i zacznij poznawać nowych chłopaków... deczko starszych ale bez przesady