Hedonizm

Co sądzicie na ten temat ? Czy jesteście hedonistami ? Wiem, że ta postawa nie jest zbyt dobra, ponieważ nie można żyć tylko przyjemnościami ale mnie odpowiada. Czekam na Wasze wypowiedzi

Kiedyś, ba całkiem niedawno byłem wręcz skrajnym hedonistą.

A co do zagadnienia, nie potępiam, o ile wypełnia się to mądrze i z poszanowaniem podst. etyki. Tj. nie nadkładać własnej przyjemności na koszt innych, najlakoniczniej - bez skrajności.

Wszystko jest dobre jeśli robimy to z umiarem ^^ (no prawie wszystko)

AburNox napisał:

Wszystko jest dobre jeśli robimy to z umiarem ^^ (no prawie wszystko)

Kliknij aby rozwinąć...

Czy można być umiarkowanym hedonistą?
Albo częściowym ascetą?

Hedonizm - po prostu jedna z możliwych postaw życiowych, dosyć egoistyczna moim zdaniem.

Deora, jasne, że można. Nie trzeba uznawać tylko własnej przyjemności, również może to być przyjemność innych. Pozatym, cierpienie jest nie odłącznym elementem życia i nie wszyscy muszą tego unikać bo czasami fajnie jest pocierpieć ^^.
Qon, dlaczego egoistyczna ? Nie jest powiedzianie, że hedoniści mają dąrzyć tylko do własnego szczęścia.

Mimo wszystko, hedonizm to postawa skrajna, gdy poza własnymi przyjemnościami, nie zwraca się uwagi na nic i nikogo.
Dążenie do przyjemności z równoczesnym współodczuwaniem z innymi jest chyba powszechne... ale to nie hedonizm.

Mylisz się, hedonizm nie oznacza dążenia tylko do własnych przyjemności ale również to cudzych. Hedonizm to postawa według której ludzie powinni zmierzać do szczęścia swojego lub cudzego bo to jest ich głównym celem. Nie jest powiedziane, że mamy tylko sobie sprawiać przyjemność.

Ja jestem jak najbardziej za.
Jest jak dla mnie prawie wajwyższą wartością.

AburNox napisał:

Mylisz się, hedonizm nie oznacza dążenia tylko do własnych przyjemności ale również to cudzych. Hedonizm to postawa według której ludzie powinni zmierzać do szczęścia swojego lub cudzego bo to jest ich głównym celem. Nie jest powiedziane, że mamy tylko sobie sprawiać przyjemność.

Kliknij aby rozwinąć...

Ja też zajrzałam do wikipedii. Hedonizm może oznaczać jedno lub drugie p. hedonizm cyrenejski
Ale zgoda, rozmawiajmy dalej, ograniczając się do tej jego otwartej na innych postaci.

Co innego Hedonizm ze szkoły Arystypa z Cyreny, a co innego hedonizm współczesny, dziś zatracił się wątek filozoficzny, na rzecz całkowicie materialnego.

Być hedonistycznym ma w sobie dużo o ile nie sam egoizm.
Po części jestem hedonistką.

Nie koniecznie, niektórzy egoiści mogą się zachowywać jak 'pies ogrodnika', hedonizm to raczej wyklucza.

Jestem za hedonizmem...ale raczej za takim umiarkowanym niż całkowitym

Umiarkowanym? Tj selekcja przyjemności? Na jakich podstawach?

Nie zgodziłabym się z selekcją przyjemności.Dla każdego może ona oznaczać coś innego.

Pytanie było skierowane do Black, Ty Kasiu, zaś relatywizujesz hedonizm :]

Ja mam w sobie tego wiele, nawet bardzo, do tego wszystkiego bywam ta cholerna egoistka
Zdaje sobie sprawa ze to bledna droga, nie raz uslyszalam ze wylecial ze mnie caly romantyzm, ze stalam sie oziebla chociaz czesciej slychac b ylo moj smiech ,mialam przez to wiele nieprzyjemnosci ale kiedys poprostu za bardzo sie przejmowalam wszytskim i wszystkimi w okolo, doslownie, i poznałam takiego czlowieczka.

Czlowieczek ten zaimponowal mi swoja postawa zyciowa, robil rzeczy ktore by mi do glowy nie przyszly, robil to na co mial w tej chwili ochote majac w sumie gdzies cala reszte. Przynajmniej w tych mniejszych sprawach, smiaj sie co chwile z niczego, a ja z czasem zaczelam smiac sie razem z nim...
Lazilismy po lasach, przez jakies rzeki, jeziorka po jakis lakach, w sumie nie zwarzajc na nic i ten oto czlowieczek wiele mnie o zyciu nauczyl .
W sumie nauczyl ze nie mozna sie cale zycie bawic w matke terese, ze zycie mamy tylko jedno i ze trzeba dazyc do wlasnego szczescia bo ludzie maja to do siebie ze gdy sie otwieramy i chcemy im pomoc predzej czy pozniej ze tak powiem "kopia nas w du*e .

Kocham ludzi,ogolnie, kocham to ze sa, staram sie byc optymistka, ale niestety wiem,ze wieksza czesc ludzi to banda skur**synow . I ze nie mozna im ufac, wiec czesto daze do szczescia poprostu po innych. Tak jak i oni mogliby zrobic ze mna.

Czasem siebie za to nienawidze, ale tak sie poprostu nauczylam. Tak jest z pozoru latwiej, chociaz bywaja chwile ze cholernie tego wysztskiego zaluje. Znika wtedy usmiech i pewnosc siebie i budza sie wyrzuty sumienia.Kac moralny

wiec czesto daze do szczescia poprostu po innych. Tak jak i oni mogliby zrobic ze mna.

Kliknij aby rozwinąć...

Naruszajac przy tym ich wolność?

Jestem dla mnie przyjemności (i te łatwe i te trudne, w tym np. satysfakcja z ciężkiej pracy) to szczęście, a o to w życiu chodzi