Od 2022 roku wypalenie zawodowe będzie chorobą.

[glowonog]

I w związku z tym będzie można brać l4 na wypalenie zawodowe.

Nie wiem jak Wy, ale ja na wieść o tym już się czuję chory.

No a tak poważnie, z jednej strony popieram, bo wiem jak to jest odczuwać chroniczne zmęczenie i długotrwały stres połączone z brakiem perspektyw dalszego rozwoju i kompletny brak dostrzegania "sensu" tego co się robi. Czasem trzeba od tego odpocząć, niektórym wystarczy urlop, niektórym nie.

Jak jednak rozwiązać problem cwaniaczków fałszywie wypalonych zawodowo? Może zamiast L4 dobrym pomysłem byłaby możliwość wzięcia urlopu okolicznościowego w ilości np. 10 dni z tego tytułu? (w Skandynawii można wziąć dodatkowy urlop na depresję ze względu na to, iż jest tam ciemno przez duży okres czasu).

 

[pan k]

Uznanie wypalenia
zawodowego za chorobę
Leczy łagodnie skutki tego
Zjawiska i nie wiadomo jak
Je uznawać.
Zamiast dawać wolne
Najlepiej zlikwidować przyczynę
Jego powstania i za jego
Powstanie przyczynia się
System emerytalny który
Okrada firmy i społeczeństwo
Plus każde państwo dopłaca do
Niego i po jego likwidacji emerytura
Minimalna i ten sposób przejdzie
Na nią wcześniej a bez tego
Tyranie do śmierci.
Ta osoba cierpi na niego przez
Materializm zamiast żyć skromnie
I spokojnie.

 

[glowonog]

System emerytalny wpływa na wypalenie zawodowe, dobre xd

Nie, mój drogi. Na wypalenie zawodowe wpływa coś innego. Podam swój przykład: stanowisko decyzyjne, kilkanaście osób pod sobą, ciągłe braki kadrowe, po kilka zadań jednocześnie do realizowania i praktycznie wymóg robienia nadgodzin w liczbie kilkuset rocznie. To jest powód wypalenia zawodowego.


W poprzedniej pracy takim powodem był brak możliwości rozwoju i chroniczny stres. Na dźwięk telefonu zrywałem się z łóżka na baczność z szybkim biciem serca jeszcze pół roku po rzuceniu pracy. Pomogła zmiana melodyjki i właśnie dłuższy okres czasu.

 

[Stalowy]

Witam, Drodzy ludzie.

Cóż, wypalenie zawodowe może każdego dotknąć po iluś latach pracy.
Nawet praca w zawodzie za dobre zarobki lub bardzo dobre zarobki, może się znudzić. Można pracę oczywiście zmienić na inną, ale wtedy już mniej płatną, mniej ciekawą i bardziej stresującą, w innym zawodzie.

Różnie bywa.

 

[Elisabeth]

I w związku z tym będzie można brać l4 na wypalenie zawodowe.

Nie wiem jak Wy, ale ja na wieść o tym już się czuję chory.

No a tak poważnie, z jednej strony popieram, bo wiem jak to jest odczuwać chroniczne zmęczenie i długotrwały stres połączone z brakiem perspektyw dalszego rozwoju i kompletny brak dostrzegania "sensu" tego co się robi. Czasem trzeba od tego odpocząć, niektórym wystarczy urlop, niektórym nie.

Jak jednak rozwiązać problem cwaniaczków fałszywie wypalonych zawodowo? Może zamiast L4 dobrym pomysłem byłaby możliwość wzięcia urlopu okolicznościowego w ilości np. 10 dni z tego tytułu? (w Skandynawii można wziąć dodatkowy urlop na depresję ze względu na to, iż jest tam ciemno przez duży okres czasu).

I bardzo dobrze, robienie sobie z tego żartów podczas gdy to dawno przebadany problem jest słabe.

 

[glowonog]

I bardzo dobrze, robienie sobie z tego żartów podczas gdy to dawno przebadany problem jest słabe.

Wiesz, jak sobie najłatwiej poradzić z problemem wypalenia zawodowego?

Nie zgadniesz, ale trzeba... zmienić zawód.

 

[Stalowy]

Nikt nikogo w jakieś pracy na siłę nie trzyma.

Jeżeli komuś się znudzi praca w zawodzie, bedzie miał dosyć, to może odejść z takiej pracy i zatrudnić się gdzieś indziej, o ile dostanie gdzieś lepszą prace.
Praca, to nie jest: więzienie.

Również problemem w niektórych miejscach pracy jest: MOBBING.

Jeżeli ktoś jest dotknięty takim problemem, to już nie jest dobrze.

 

[Antkoo]

jeżeli pracodawca potrafiłby organizować pracę i zadania tak żeby niebyła to udręka psychiczna, to nie potrzeba byłoby takiego "zwolnienia"
A na razie to mamy HR które pytają jakim chciałbyś być zwierzęciem XD

 

[macfanpl]

A na razie to mamy HR które pytają jakim chciałbyś być zwierzęciem XD

coś w tym niestety jest........