Dlaczego jestem całkowitym nieudacznikiem?

[Pysia567]

Jestem kobietą. Mam 20 lat. Mieszkam w wsi. Ciągle mieszkam z rodzicami. Obecnie pracuje na zmywaku. Ukończyłam tylko technikum hotelarskie. Nie zdając matury ani egzaminu zawodowego. Nie dlatego że nie chciało mi się uczyć bo uczyłam się bardzo dużo a i tak z wszystkich przedmiotów byłam słaba a może nawet bardzo słaba. Nie zdałam już 5 razy praktycznego egzaminu na prawo jazdy. Mam tylko 158 cm wzrostu i ważę aż 57 kg. Jestem brzydka a ładnie wyglądam tylko w makijażu. Istnieje także prawdopodobieństwo że mam fobie społeczną.

 

[wiki9969]

Wiele zależy od nas samych. Nie ma wśród nas nieudaczników. Wystarczy jedynie odnaleźć własną drogę.

 

[Stalowy]

Tak, to prawda.

Dużo zależy od samych ludzi, od decyzji ludzi. Nie wszystko wprawdzie jest zależne od ludzi, bo są takie sytuacje na które ludzie wpływu nie mają i nie mogą nic poradzić, ale są rzeczy zależne od ludzi.
Pytanie, jak to się wykorzysta? Czy dobrze i mądrze, czy głupio i szkodząc sobie?
Bo można wybrać źle, a potem przez całe życie żałować, a odwrotu już nie będzie od złej decyzji.
Na każdym kroku człowiek musi myśleć i musi uważać, żeby nie zrobił głupiego błędu.

Bo takie jest życie, że łatwo się błędy popełnia, ale konsekwencje tego mogą być nieodwracalne.

Jest pełno, różnych historii ludzi, którzy popełniali w życiu różne błędy, robili głupie rzeczy, potem tego żałowali, ale już nie było odwrotu i musieli z tym dalej żyć.

Czasami jest tak, że: jeden głupi błąd popełniony zaważy na całym życiu, nie ma już od tego odwrotu, nie da się tego naprawić i to jest "ciężar", który do końca życia trzeba już dźwigać.

Życie nie jest kolorowe.

 

[Kibic Polski]

Jestem kobietą. Mam 20 lat. Mieszkam w wsi. Ciągle mieszkam z rodzicami. Obecnie pracuje na zmywaku. Ukończyłam tylko technikum hotelarskie. Nie zdając matury ani egzaminu zawodowego. Nie dlatego że nie chciało mi się uczyć bo uczyłam się bardzo dużo a i tak z wszystkich przedmiotów byłam słaba a może nawet bardzo słaba. Nie zdałam już 5 razy praktycznego egzaminu na prawo jazdy. Mam tylko 158 cm wzrostu i ważę aż 57 kg. Jestem brzydka a ładnie wyglądam tylko w makijażu. Istnieje także prawdopodobieństwo że mam fobie społeczną.

No i co z tego?
Nieudacznik to ktoś taki kto słabo się spisuje na tle innych.
Wniosek?
Są dwa:
-trzeba zmienić "tło"
albo
- trzeba zmienić "konkurencję".
Że jesteś brzydka ?
Faceci mówią że intelekt w parze z urodą nie chodzi.
Przestań się więc mazać i przeczytaj wpis gościa powyżej.
Ten to dopiero ma prawdziwy problem.
Napisał się ale w tym wpisie nawet "ćwierć rady" nie dostrzegam?
Tak naprawdę nie ma całkowitych nieudaczników.
Tylko trzeba mieć odwagę to dostrzec.

 

[Stalowy]

Dla mnie nie zawsze "nieudacznik" to ktoś, kto taki jest z własnej winy.
Łatwo ludziom zawsze przychodzi ocena innych, ale trzeba też widzieć prawdę i rzeczywistość. Niektórzy mają taki, a nie inny los nie z własnej winy.
Ale mają chęci by to zmienić, tylko potrzebują motywacji, jakiejś pomocy drugiej osoby.
Jak ktoś jest samotny i osamotniony ( a takich ludzi jest dużo w dzisiejszych czasach ), ma problemy, kompleksy, trudności i sobie nie radzi sam z tym, to potrzebuje kogoś, kto: wesprze, doradzi, poradzi i powie dobre, miłe słowo.
I ktoś zmotywuje do "działania".
Najgorsza jest w życiu chyba samotność, a jeszcze gorsze osamotnienie.
Sam wiem coś o tym, ale ja mimo to sobie potrafiłem radzić i to mnie nie załamało psychicznie. Inny by się szybko załamał i nie żyłby dalej.

 

[Gressil]

Jestem kobietą. Mam 20 lat. Mieszkam w wsi. Ciągle mieszkam z rodzicami. Obecnie pracuje na zmywaku. Ukończyłam tylko technikum hotelarskie. Nie zdając matury ani egzaminu zawodowego. Nie dlatego że nie chciało mi się uczyć bo uczyłam się bardzo dużo a i tak z wszystkich przedmiotów byłam słaba a może nawet bardzo słaba. Nie zdałam już 5 razy praktycznego egzaminu na prawo jazdy. Mam tylko 158 cm wzrostu i ważę aż 57 kg. Jestem brzydka a ładnie wyglądam tylko w makijażu. Istnieje także prawdopodobieństwo że mam fobie społeczną.

Cóż ja mam bardzo wielu znajomych którzy są starsi od Ciebie i mieszkają z rodzicami. To nie jest powód do zmartwień czy traktowania jako życiowej porażki. Czy gdybyś wyjechała dajmy na to do Poznania czy Wrocławia, pracowała w jakimś sklepie i wynajmowała pokój to byłby to dla Ciebie sukces? Jeżeli chodzi o maturę to można bez niej żyć o ile nie chcesz iść na studia. Jest wiele ścieżek kariery w której nie będzie ona Ci potrzebna. Musisz tylko wiedzieć cytując klasyka co lubisz w życiu robić i zacząć to robić. Co do wyglądu to chyba nie znam dziewczyny która uważałaby się za ładną. To chyba bolączka naszych czasów, że kobiety popadają w kompleksy przez te plastikowe manekiny z TV i Instagrama. Wszystkiego z miejsca nie zmienisz. Zacznij od podstawy czyli od pracy. Urzędy pracy oferują przeróżne kursy, rozeznaj się w okolicznym rynku kogo najczęściej szukają pracodawcy, zastanów się czy Ci się to spodoba i idź tą ścieżką. Jeżeli nie w okolicy to pomyśl o wyjedzie do większego miasta i wynajmie stancji. Kiedy już nie będziesz musiała martwić się o pieniądze zrób kolejny krok. Wiem, że to brzmi banalnie, ale taka jest prawda. Ludzie często mają tendencję to tworzenia sobie przeszkód i wyolbrzymiania ich z powodu braku pewności siebie a zazwyczaj jest tak, że wystarczy zaryzykować i okaże się, że ta kłoda która mieliśmy pod nogami okazała się tylko małym patykiem.

 

[glowonog]

Kto szuka problemów, ten je znajdzie. 20 lat to duuuzo czasu na zrobienie czegokolwiek. W wieku 21 jak rzucałem studia miałem wykształcenie średnie-techniczne i jakieś 60 zł na koncie po dojechaniu pociągiem do Wrocławia, zaklepany pokój do wynajęcia, strach, jak powiedzieć rodzicom o tym, że już nie studiuję (dodawał mi odwagi fakt, że sam na te studia zarobialem), a poza tym zero planu, tylko ogólny zarys: znaleźć jakąkolwiek pracę, by mieć pieniądze, a potem piąć się w górę.

Jesteś o rok młodsza, niż ja wtedy. Mieszkanie u rodziców pozwala na odłożenie kasy, odbicie się. Wykorzystaj tą przewagę.

 

[chrumcio]

Nieudacznikiem jest ten kto się zbyt łatwo poddaje... ot tyle w temacie.

 

[birko22]

Jeżeli czujesz się osłabiona, czujesz, że potrzebujesz z kimś porozmawiać, wiedz że rozmowa z psychologiem lub psychoterapeutą jest dobrym rozwiązaniem. Nie myśl o sobie jak o przegrywie, to nieprawda.