Depresja

Hej
Jestem w depresji od kilku już misięcy.. Nie potrafię sobie znią poradzić.. Wszystko się zaczęło od rodziców, potem niezdanie do 2 liceum [ w tym roku ], ucieczka z domu, potem powrót, niby polepszenie sprawy ale znów jest to samo... miałąm poprawkę i jednak zdałam. Jestem na prochach uspakajających. Matka miała mi załatwiać psychologa...obiecała mi to..i na obiecywaniu się skończyło... ze mną jest już coraz gorzej.. Czytałam o objawach depresji i okazało się, że praktycznie wszystkie je mam czyli:
"-obniżenie nastroju (smutek, przygnębienie, przykre przezywanie ogółu wydarzeń, niemożność przezywania radości - anhedonia)
- obniżenie napędu psychoruchowego (spowolnienie myślenia, tempa wypowiedzi, poczucie obniżonej sprawności intelektu i pamięci, spowolnienie ruchowe® zahamowanie, utrata energii, siły, poczucie ciągłego zmęczenia; u części chorych zamiast zahamowania występuje niepokój ruchowy)
- zaburzenia rytmu okolodobowego (wczesne budzenie się, sen płytki, przerywany a czasem senność w ciągu dnia, wahania samopoczucia - "rano gorzej, wieczorem lepiej")
- lęk (poczucie napięcia, zagrożenia, trwożliwe oczekiwanie, niepokój manipulacyjny, podniecenie ruchowe; często lokalizowany przez chorych w okolicy przedsercowej)"
Ja już niewyrabiam niewiem co mam robić.. czuję, że potrzebuję psychologa, ale wiem, że rodzice mi w tym niepomogą bo twierdzą, że jakbym poprawiła się ze swoim zachowaniem to by było wszystko dobrze. Proszę pomóżcie. Może znacie kogoś [czyt. psychologa] albo macie jakiś adres do poradni czy psychologa w Warszawie..

... ludzie taka piękna dziewczyna jak Ty ma takie problemy :/
też nie raz jestem w "dołku" przez rodziców, szkołe itp ale jakoś wychodzę z tego. Najlepszą pomocą są przyjaciele. Spędzaj z nimi dużo czasu, mów o wszystkim, wygadaj się, a mówie Ci że pomoże !! a taki psycholog jest tylko od tego żeby mu się wygadać i bierze za to dużą kasę !!! więc przyjaciele są najlepszym rozwiązaniem :] życze powodzenia !!

KOZA-88 napisał:

... ludzie taka piękna dziewczyna jak Ty ma takie problemy :/
też nie raz jestem w "dołku" przez rodziców, szkołe itp ale jakoś wychodzę z tego. Najlepszą pomocą są przyjaciele. Spędzaj z nimi dużo czasu, mów o wszystkim, wygadaj się, a mówie Ci że pomoże !! a taki psycholog jest tylko od tego żeby mu się wygadać i bierze za to dużą kasę !!! więc przyjaciele są najlepszym rozwiązaniem :] życze powodzenia !!

[snapback]69473[/snapback]​

Kliknij aby rozwinąć...

Dziękuję za to że uważasz iż jest ładna. Niestety przyjaciele mi pomagają, ale tylko na krótko. Muszę tam iść.

... yyyyy to co to za przyjaciele że opmagają tylko na ktutko ?? :/ a Twój chłopak ??

ojjj... rzytul: .Poszukam coś o depresji jak tylko coś znajde napisze Ci.Ja też mam bardzoo często dołki ale jakiś z nich wychodze narazie nie miałam aż takiej depresji,ale postaram się coś znaleźć jak wczesniej wspominałam!!I pamiętaj dużo spotykaj się z ludźmi optymistycznie nastawionymi do świata Myśl o sobie że jesteś wyjatkową osobą,wspaniałą itd.Ruszaj się jak najczęsciej z domu.Zajmij się czymś co sprawia Ci przyjemność itp...A teraz 3mam za Ciebie kciuki i bardzooo wierzę w Ciebie czarnaaa będzie dobrze..Uwierz w to i miej nadzieję że wkońcu słoneczko pojawi się w twoim życiu B) .Pozdrawiam

czarnaaa napisał:

Dziękuję za to że uważasz iż jest ładna.

[snapback]69477[/snapback]​

Kliknij aby rozwinąć...

zdjęcie nie kłamie

KOZA-88 napisał:

... yyyyy to co to za przyjaciele że opmagają tylko na ktutko ?? :/ a Twój chłopak ??

Kliknij aby rozwinąć...

Przyjaciele czyli 2 bardzo mi pomagają. Gdy jestem z nimi to w miarę jest gotes. Dziś byłam u jednej z nich i po prostu poryczałam się jak bóbr jak zaczęłam jej wszystko opowiadać. Jak jestem w domu to jest tragicznie

anioł napisał:

ojjj... rzytul: .Poszukam coś o depresji jak tylko coś znajde napisze Ci.Ja też mam bardzoo często dołki ale jakiś z nich wychodze narazie nie miałam aż takiej depresji,ale postaram się coś znaleźć jak wczesniej wspominałam!!I pamiętaj dużo spotykaj się z ludźmi optymistycznie nastawionymi do świata Myśl o sobie że jesteś wyjatkową osobą,wspaniałą itd.Ruszaj się jak najczęsciej z domu.Zajmij się czymś co sprawia Ci przyjemność itp...A teraz 3mam za Ciebie kciuki i bardzooo wierzę w Ciebie czarnaaa będzie dobrze..Uwierz w to i miej nadzieję że wkońcu słoneczko pojawi się w twoim życiu B) .Pozdrawiam

Kliknij aby rozwinąć...

Ja teraz wole caly czas siedziec w domu. Najlepiej zamknąć się w czterech ścianach. Niemyśleć o niczym. Po prostu zapomnieć. Nie czuć bólu. Dziękuję, że poszukasz czegoś.

KOZA-88 napisał:

zdjęcie nie kłamie

Kliknij aby rozwinąć...

no fakt nie kłamie

Często mam tak, że coś mi ktoś opowiada jakąś smutną historię czy coś w tym rodzaju, a ja po prostu nic nie czuję. Mam pustkę w sobie. Żadnych uczuć. A czasem wystarczy, że jeden wyraz nie taki padnie i już po prostu łzy lecą mi strumieniem. Dosyć już mam tego wszystkiego. Dodam, że miałam dwie próby samobójcze. Tylko właśnie moi przyjaciele mnie uratowali. Boję się, że w końcu uzależnię się od proszków uspakajających. Codziennie biorę jeden, a jak po jednym się zdenerwuje to biorę następnego. Gdy wogóle ich nie biorę to mam myśli np o śmierci. Boję się, że w końcu naprawdę sobie coś zrobię z tego wszystkiego.

... ja :cenzura:e :/

KOZA-88 napisał:

... ja :cenzura:e :/

[snapback]69537[/snapback]​

Kliknij aby rozwinąć...

dokładnie

czarnaaa trzymam za Ciebie kciuki....oby udało Ci sie szybko wyjśc z tej depresji!

Też byłam w depresji..
Nie wszystkie objawy depresji mi pasują, ale większość.

Magic_Celtic napisał:

czarnaaa trzymam za Ciebie kciuki....oby udało Ci sie szybko wyjśc z tej depresji!

Kliknij aby rozwinąć...

Dzięki, ale niesądzę, żeby mi udało się szybko wyjść z niej...

Ja mam bardzo podoba sytuacje tylko ze matka chce mi zalatwic psychologa a ja sie boje ze mnie wysmieje...Mam poprawki.....żyć mi sie nie chce..oddychac.Za soba proby samobojcze ale za bardzo sie balam ....strasznie mam psychike po tym zjechana....Ale co jest najlepsze z roku na rok jest coraz gorzej...male niepowodzenie mnie do takie dola doprowadza ze nie jestem w stanie wstac w lozka.....W wakacje...nie mialam wakacji, nie wiadomo czy zdam a jesli nawet to i tak 3klasa LO i matura.TO bedzie masakra...jesli nei pojde do jakiegos specjlakisty>Tabletki uspakajace tez bralam ale moja mama sie zorientowala i pochowala wszytskie leki ! ;( NAwet nie wiem co mam ze soba zrobic....wszyscy mysla ze ja zartuje, ale ja kiedys bylam szczesliwa....smialam sie na kazdym kroku, z wszystkiego i wszystkich! A teraz??

krowusia napisał:

Ale co jest najlepsze z roku na rok jest coraz gorzej...male niepowodzenie mnie do takie dola doprowadza ze nie jestem w stanie wstac w lozka.....

Kliknij aby rozwinąć...

Ja mam tak samo.. Ja już chciałabym w końcu żyć normalnie.. zawsze uśmiechnięta, szczęśliwa.. ale wiem, że narazie to nie jest realne..

Czarnaaa - nie wygląda mi to na depresję, a raczej na newicę, wiem co piszę bo przez to przeszłam i od stycznia się leczę. Ale nerwica może wywołać depresję.
Kiedy choruje się na depresję człowiek nie podchodzi do komputera, nie ma siły wstać, umyć się, ubrać, nie wpominając o uczesaniu się czy makijażu. Depresja powoduje całkowite otępienie i obojetność. Człowiek nie wychodzi z domu, nie odbiera telefonów, płacze i czuje się niezrozumiały - to właśnie JEST depresja.

Twoje objawy są raczej oznakiem nerwicy lub początkiem depresji. w Warszawie nie brakuje darmowych ośrodków terapeutycznych, ja leczę się winnym województwie, ale mam koleżankę, która leczy depresję i nerwicę w Warszawie i bardzo sobie chwali terapeutów, zapytam o namiary i podam Ci .

Ludzie, którzy w to bagno nie wdepnęłi nie wiedzą z czym mają do czynienia. Teksty w stylu weź się w garść są najgorszymi słowami, jakie chory usłyszy, bo w depresji chodzi o to, że NIE MOŻNA wziąść się w garść i nawet przyjaciele czy rodzina nie są w stanie pomóc.

Rozumiem Cię i zdobęde dla Ciebie ten adres.

Tymczasem trzymaj się

pozdrawiam ciepło

Nie łam się i żaden psycholog Ci nie jest potrzebny. Z Twojej wypowiedzi wynika że żyć normalnie tzn. zawsze uśmiechniętym, szczęśliwym, ale wydaje mi się, że to nie do końca tak jest. W życiu są chwile gorsze i lepsze i trzeba brac z nich to co najlepsze Nie łam się na pewno sobie poradzisz z tym sama wierzę w Ciebie

xi-bit

z całym szacunkiem, obawiam się, że się mylisz. Człowiek zdrowy, który nie choruje na nerwicę lub depresję mimo wszystko pokonuje trudności dnia codziennego, osoba chora nie jest w stanie sobie poradzić. I czarnaa ewidentnie ma problem.

Hmm szczerze współczuje. Ale podziwiam Cię za to, że potrafisz o tym mówić i że chcesz iść do psychologa.
Rodzice powinni Ci pomóc... nie widzą tego co sie z Tobą dzieje ?
<3m się> >*

Hej czarna, jestem tu nowa i od razu zainteresowal mnie Twoj problem. Bardzo chce ci pomoc, a zrobic to moze tylko osoba ktora wie o co chodzi, bo sama do niedawna to przezywala. Ale przeraza mnie to, ze jestes az 6 lat mlodsza ode mnie!!! Zaczne od tego, ze zrodlem tego typu problemow jest (prawie zawsze) dom rodzinny: jak cos jest nie tak w chacie, reszta tez sie sypie. Jak sobie to uswiadomisz, juz polowa sukcesu. I blagam, zadnych antydepresantow i dopalaczy- bralam te :cenzura: prawie rok i o malo nie sfiksowalam. Dobry psycholog- owszem, ale problem i tak siedzio gleboko w Twoim umysle. Piszesz, ze nie obchodza Cie inni. Ja tez bylam zupelnie obojetna, az pewnego dnia pojelam, ze to wlasnie w trosce o innych tkwi sens wszystkiego!!! No i Twoja nadwrazliwosc: nie uzalezniaj sie tak bardzo od opinii innych, wybierz sobie garstke zyczliwych Ci ludzi, z ktorych zdaniem sie liczysz, a reszte olej. To na razie tyle. Skrotowo, ale (mam nadzieje) tresciwie i na temat. Na pewno sie jeszcze odezwe!Glowa do gory apa: