odpuszczenie grzechów
- Thread starter 7Teen
- Rozpoczęty
przecajo
ja tetryk
Wybaczać MY musimy, lub raczej powinniśmy.
E
Elen
Guest
Jak zobaczylam ten naglowek, to chcialam powiedziec - Amen. 
Kto wybacza? My sami sobie najpierw, a inni nam. A Bog poprzez kaplanow (spowiedz) odpuszcza. Choc ja uwazam, ze osobista rozmowa z Bogiem (nawet w myslach), zal za grzechy jest rownie skuteczny.
Kto wybacza? My sami sobie najpierw, a inni nam. A Bog poprzez kaplanow (spowiedz) odpuszcza. Choc ja uwazam, ze osobista rozmowa z Bogiem (nawet w myslach), zal za grzechy jest rownie skuteczny.
przecajo
ja tetryk
Mam zdanie odrębne, wydaje się że Mateusz również.7Teen napisał:
Dodam, Żydzi w czasie Chrystusa wierzyli, ze tylko Bóg może odpuszczać grzechy.
(5) A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje. (6) A byli tam niektórzy z nauczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w sercach swoich: (7) Czemuż ten takie mówi bluźnierstwa? któż może grzechy odpuszczać, tylko sam Bóg? (Ew. Marka 2, Biblia Gdańska)
Jest to również widoczne w modlitwie do naszego Ojca Niebieskiego:
(2) I rzekł im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech! Święć się imię twoje; przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
(3) Chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień.
(4) I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. (Ew. Łukasza 11, Biblia Gdańska)
(5) A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje. (6) A byli tam niektórzy z nauczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w sercach swoich: (7) Czemuż ten takie mówi bluźnierstwa? któż może grzechy odpuszczać, tylko sam Bóg? (Ew. Marka 2, Biblia Gdańska)
Jest to również widoczne w modlitwie do naszego Ojca Niebieskiego:
(2) I rzekł im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech! Święć się imię twoje; przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
(3) Chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień.
(4) I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. (Ew. Łukasza 11, Biblia Gdańska)
przecajo
ja tetryk
Nieco nieścisłości się wkradło w temat, co prawda mówi o grzechach, lecz poniżej w postach już o wybaczaniu win.
Mamy oczywisty przykład jak drobna różnica stwarza wielki problem.
Mamy oczywisty przykład jak drobna różnica stwarza wielki problem.
Isen1822 napisał:
(12) Dziękując Ojcu, który nas godnymi uczynił, abyśmy byli uczestnikami dziedzictwa świętych w światłości; (13) Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swego miłego, (14) W którym mamy odkupienie przez krew jego, to jest odpuszczenie grzechów; (List do Kolosan 1, Biblia Gdańska)
Te dwa słowa są wymienialne.przecajo napisał:
Bronsky
Nowicjusz
- Dołączył
- 29 Czerwiec 2013
- Posty
- 58
- Punkty reakcji
- 8
Trzeba rozdzielić tutaj dwie rzeczy: odpuszczanie grzechów i wybaczanie win bliźniemu. To nie jest to samo. Tylko Bóg odpuszcza grzechy, nikt inny. To jest jasne i zrozumiałe, nawet ksiądz podczas spowiedzi mówi:
"Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła.
I JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY W IMIĘ OJCA I SYNA, + I DUCHA ŚWIĘTEGO."
Czyli odpuszczanie grzechów w imię BOGA a nie w imieniu własnym.
A człowiek ma prawo prosić Miłosiernego Boga o litość:
"Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: "Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!" Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony"." (Łk 18, 13-14)
Czyli szczera spowiedź, żal za grzechy i postanowienie poprawy jak i chęć wytrwania napewno zaprocentuje. Warto też przypomnieć sobie przypowieść o synu marnotrawnym.
"Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła.
I JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY W IMIĘ OJCA I SYNA, + I DUCHA ŚWIĘTEGO."
Czyli odpuszczanie grzechów w imię BOGA a nie w imieniu własnym.
A człowiek ma prawo prosić Miłosiernego Boga o litość:
"Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: "Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!" Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony"." (Łk 18, 13-14)
Czyli szczera spowiedź, żal za grzechy i postanowienie poprawy jak i chęć wytrwania napewno zaprocentuje. Warto też przypomnieć sobie przypowieść o synu marnotrawnym.
przecajo
ja tetryk
Jak już zauważył Bronsky, w żadnym wypadku nie należy ich używać zamiennie.7Teen napisał:
To że ja wybaczę komuś nie jest jednoznaczne z wymazaniem/odpuszczeniem grzechu.
Obserwacja ta jest wbrew temu, co stwierdził Jezus, zobacz poniżej::przecajo napisał:
(12) i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili (Ew. Mateusza 6, Biblia Tysiąclecia)
(4) i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawinił; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie. (Ew. Łukasza 11, Biblia Tysiąclecia)
(12) I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom (Ew. Mateusza 6, Biblia Gdańska)
(4) I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A (Ew. Łukasza 11, Biblia Gdańska)
Ale zgadzam się z Bronskym, że tylko Bóg może odpuszczać grzechy / winy.
Bronsky
Nowicjusz
- Dołączył
- 29 Czerwiec 2013
- Posty
- 58
- Punkty reakcji
- 8
Słowa grzech/wina mogą być zamienne, ale nie kontekst, w którym są używane. Czym innym jest wybaczenie winy bliźniemu, czym innym jest odpuszczenie tejże winy przez Boga. Zresztą to wynika z cytatów, których użyłeś. A z nich jasno wynika, że odpuszczanie grzechów i wybaczanie win bliźniemu nie jest tym samym i nie jest używane zamiennie.
Tak, to starałem się przekazać w poście # 4 powyżej.Bronsky napisał:
Co przykuło moją uwagę, to modlitwa w Ewangelii Mateusza 6 i Ewangelii Łukasza 11, gdzie Jezus [Syn] [Słowo] uczy nas modlić się do naszego Ojca w niebie o przebaczenie naszych grzechów. Oraz fakt, co Biblia uczy, że tylko Jezus [Syn] [Słowo] może odpuszczać grzechy. Intryguje mnie to.
Jedyny racjonalnym wniosek który Mogę wyciągnąć z tego, to to, że Ojciec i Syn [Słowo] jest Bogiem.
Teraz zapytam? Czy Bóg jest obecny w świecie?
K
Kmicic_IQ130
Guest
Pan Jezus jest tak miłosierny, że przebacza wszystkie grzechy tylko ludzie nie chcą się do niego uciekać, nie wiedzą, ze jest dobry
K
Kmicic_IQ130
Guest
wyrzec się grzechu przede wszystkim. Jezus będzie się bardzo cieszył i da wiele łask, m.in. przebaczenie
E
Elen
Guest
Kmicic i ja Ci przebaczam bracieKmicic_IQ130 napisał:
Idz w pokoju. Amen.Kmicic,
Jedyny sposób w jaki możemy uciec do Jezusa jest poprzez otwarcie i czytanie treści Biblii. Jezusa nie ma już tutaj na ziemi w Jego "ziemskim ciele", raczej, On Jest obecny w świecie w formie "Słowa", czyli Biblii. Jezus w postaci "słowa" jest od wieczności, a stał się "ciałem" na ziemi na bardzo krótki okres czasu, mniej więcej 33 lat.
(1) Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.
14) A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy. (Ew. Jana 1, Biblia Gdańska)
Dodam jeszcze, ze kiedy Jezus powróci [jak obiecał], nie będzie on w "ciele", ale raczej w formie "Słowa". Dlatego wielu chrześcijan nie rozpozna Go.
Jedyny sposób w jaki możemy uciec do Jezusa jest poprzez otwarcie i czytanie treści Biblii. Jezusa nie ma już tutaj na ziemi w Jego "ziemskim ciele", raczej, On Jest obecny w świecie w formie "Słowa", czyli Biblii. Jezus w postaci "słowa" jest od wieczności, a stał się "ciałem" na ziemi na bardzo krótki okres czasu, mniej więcej 33 lat.
(1) Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.
14) A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy. (Ew. Jana 1, Biblia Gdańska)
Dodam jeszcze, ze kiedy Jezus powróci [jak obiecał], nie będzie on w "ciele", ale raczej w formie "Słowa". Dlatego wielu chrześcijan nie rozpozna Go.