Człowiek sukcesu
- Thread starter Primawera
- Rozpoczęty
Y
Yellow Jester
Guest
A ty? Bo ja nie.
A
alfabeta11
Guest
Zależy jak na to patrzeć. Niekiedy te cegły mogą uderzyć w głowę i już nie jest tak fajnie.
Z drugiej strony jeśli ktoś potrafi wszelkiego rodzaju syfy jakimi jest atakowany obrócić na swoją korzyść to jak najbardziej. Taka osoba ma przed sobą sukces...
Z drugiej strony jeśli ktoś potrafi wszelkiego rodzaju syfy jakimi jest atakowany obrócić na swoją korzyść to jak najbardziej. Taka osoba ma przed sobą sukces...
Ja się w zasadzie zgadzam. W dzisiejszych czasach większości ludzi brakuje odwagi do tego by żyć po swojemu, odejść od utartego schematu i nie przejmować się zdaniem innych. Przejmujemy się tym "co ludzie powiedzą", a jak już zdecydujemy się iść pod prąd danemu środowisku, w którym żyjemy to często nie starcza nam siły do tego by w tym postanowieniu wytrwać bo boimy się krytyki lub jesteśmy finansowo uzależnieni od innych i przez to nie możemy sobie pozwolić na samodzielność. Człowiek sukcesu to według mnie taki człowiek, który potrafi tak sobie wszystko w życiu ułożyć by żyć według własnego pomysłu i nie przejmować się zdaniem innych. To człowiek o silnym charakterze nie ulegający presji otoczenia a potrafiący podążać własną, wytyczoną przez siebie ścieżką i umiejący jednocześnie zapewnić sobie środki niezbędne do osiągnięcia swoich celów bo nie oszukujmy się, trudno być człowiekiem sukcesu nie będąc samodzielnym z finansowego punktu widzenia. Gdy jesteśmy zdani na łaskę innych (utrzymanie) to siłą rzeczy musimy się liczyć z ich zdaniem. Samodzielność, niezależność, oraz płynność finansowa to według mnie pierwszy i podstawowy czynnik w drodze do stania się "człowiekiem sukcesu". Niestety nie jest tak łatwo go osiągnąć (wegetacja od 1go do 1go to licha samodzielność), dlatego tak niewielu mamy ludzi sukcesu.
forumocnik
Nowicjusz
- Dołączył
- 19 Kwiecień 2014
- Posty
- 55
- Punkty reakcji
- 0
Świetnie tutaj pasuje przypowieść Zen "Obelgi darowane w prezencie" :Niedaleko Tokio żył wielki samuraj. Kiedy się zestarzał, poświęcił się nauczaniu młodych buddyzmu Zen. Mówiono jednak, że pomimo podeszłego wieku był w stanie pokonać każdego przeciwnika.Pewnego wieczoru odwiedził go młody wojownik zupełnie pozbawiony skrupułów. Był on również znany ze swojej techniki prowokacji. Najpierw czekał na pierwszy ruch przeciwnika, a potem dzięki wyjątkowej bystrości umysłu oceniał popełnione przez niego błędy i przypuszczał nagły kontratak. Nigdy jeszcze nie przegrał żadnej walki.Wiele słyszał o sławie samuraja i udał się na spotkanie z nim z zamiarem pokonania go i umocnienia własnej reputacji. Pomimo protestów swoich uczniów stary samuraj przyjął wyzwanie wojownika. Kiedy ludzie zgromadzili się na placu, młody człowiek zaczął obrażać starego nauczyciela.Rzucał w niego kamieniami, pluł mu w twarz, obsypywał obelgami jego i jego przodków, nie przebierając w słowach. Przez wiele godzin robił wszystko co w jego mocy, aby wyprowadzić samuraja z równowagi, ale starzec pozostał niewzruszony. Pod wieczór porywczy wojownik wycofał się, wycieńczony i poniżony. Uczniowie, rozgoryczeni faktem, że ich nauczyciel nie zdołał odpowiedzieć na wyzwiska i prowokacje młokosa, spytali:- Jak mogłeś znosić takie upokorzenia? Dlaczego nie podjąłeś ryzyka, nawet gdybyś miał przegrać tę walkę? A ty nawet nie wyciągnąłeś miecza i pokazałeś się nam jako tchórz.- Jeśli ktoś przychodzi do ciebie z podarunkiem i ty go nie przyjmujesz, to do kogo wtedy należy ten prezent? - spytał samuraj.- Do darczyńcy - opowiedzieli uczniowie.- To samo dotyczy zawiści, złości i obelg - rzekł ich nauczyciel. Jeśli nie są przyjęte, pozostają własnością osoby, która nosi je w sobie.Wysłane z ZTE V967S
Przepraszam za poprzedni post ale miałem problemy z jego edycja. Może jakiś moderator go usunąć i ten post też? (pierwszy post w Tapatalk) Wysłane z ZTE V967S
Przepraszam za poprzedni post ale miałem problemy z jego edycja. Może jakiś moderator go usunąć i ten post też? (pierwszy post w Tapatalk) Wysłane z ZTE V967S
forumocnik
Nowicjusz
- Dołączył
- 19 Kwiecień 2014
- Posty
- 55
- Punkty reakcji
- 0
Jak narazie uważam ten cytat za puste stwierdzenie. Może dlatego, że nie do końca mogę je zrozumieć i przełożyć na coś praktycznego. Pomoże ktoś to bardziej wyjaśnić?
sosenos
Nowicjusz
- Dołączył
- 30 Lipiec 2013
- Posty
- 19
- Punkty reakcji
- 1
A czemu zakładamy, że w człowieka dążącego do sukcesu ludzie będą rzucali cegłami?
A tak, jesteśmy w Polsce
Jeśli chodzi o poboczne cechy człowieka sukcesu, to mogę się częściowo zgodzić, że potrafi czyjeś przytyki zamienić w swoje atuty, ale nie traktowałbym tego stwierdzenia jako definicji.
A tak, jesteśmy w Polsce
Jeśli chodzi o poboczne cechy człowieka sukcesu, to mogę się częściowo zgodzić, że potrafi czyjeś przytyki zamienić w swoje atuty, ale nie traktowałbym tego stwierdzenia jako definicji.
