Kordian indywidualista czy bohater kierujący się dywizją: "w

Kordian indywidualista czy bohater kierujący się dywizją: "wszystko dla ojczyzny nic dla mnie" Zinterpretuj fragment Kordiana akt III scena 4 i oceń zaprezentowaną w nim postawę bohatera"

i przepraszam co teraz?
Czekasz na oklaski?
Czy może na to żebyśmy podali Ci wszystko na tacy?

Oczywiście, że nie czekam aż napiszecie mi gotowca, a ja wysłużę się Waszą pracą.... Zakładając ten temat chodziło mi o burzę mózgów co do zebrania myśli przewodnich, jakiś krótkich argumentów...

A jutro wstawię moją pracę i prosiłabym Was o Wasze sugestie, poprawki

Kinga, nie napadaj od razu.
Rukia, zaczęłam wczoraj Ci podrzucać co nieco, ale laptop mi się rozładował. Wstaw swoją pracę, w miarę możliwości czasowych postaram się coś napisać. Pozdrawiam

Jedna uwaga techniczna do autorki. Sprawdź w słowniku co to jest dewiza, a co - dywizja

Nie napadam.
Ale pisze w treści temat swojej pracy i nic poza tym.
Skąd mamy wiedzieć czego oczekuje?

Nie myślałam, że napisanie tego tematu wzbudzi w Was takie negatywne emocje. Rozumiem, że mogliście to odebrać jako olewczy stosunek autorki i chęć uzyskania czyjeś pracy bez swojego wysiłku, ale nie nie to miałam na myśli Qon przepraszam w czasie pisania pomyliłam się i w słowie dewiza zamiast e napisałam y.

Tutaj zamieszczam swoja pracę, jeżeli ktoś mimo wszystko chciałby ja przeczytać i zaproponować swoje poprawki, bądź wskazać błędy będę wdzięczna




„Kordian” jest dramatem romantycznym autorstwa wybitnego polskiego pisarza, Juliusza Słowackiego. Został wydany po raz pierwszy w 1834r. w Paryżu, ale jego oficjalna polska prapremiera odbyła się dopiero w pięćdziesiątą rocznicę śmierci twórcy. W zamyśle autora „Kordian” miał stanowić odpowiedź na trzecią część „Dziadów” Adama Mickiewicza. Aluzje Słowackiego do dzieła Mickiewicza są bardzo widoczne na przykład w postaci głównego bohatera.



Kordian jest typowym bohaterem romantycznym, u którego możemy zauważyć proces psychologicznego oraz politycznego dojrzewania. Po raz pierwszy poznajemy go jako piętnastoletniego chłopca, przeżywającego chwile zwątpienia i rozpaczy, które prowadzą go do próby samobójstwa. Następnie widzimy go po latach, jako wędrowca poszukującego wartości, które nadałyby sens jego życiu. Dopiero na szczycie Mont Blanc Kordian przeżywa wewnętrzną przemianę z kochanka kobiety staje się kochankiem ojczyzny, patriotą, buntownikiem, bojownikiem o wolność swojego narodu.



W analizowanym fragmencie bohater znajduje się w kościele św. Jana, w podziemnych lochach, gdzie toczy się tajna narada spiskowców ukrywający twarze za maskami, którzy rozważają zabicie cara Mikołaja I. Kordian, przebrany za Podchorążego, próbuje namówić do zamachu na Cara. Powołuje się na krzywdy, jakich doznała Polska od Rosji „O Polszcze, kiedy była kwitnąca, szczęśliwa”, „Ha! Carze, ty nam polską ukradłeś krainę?”, „(...) tyś ją zabił i rozdarł na ćwierci, potem kawały spadłe z gilotyny ścienic przybiłeś do trzech tronów jak do trzech szubienic” I nawołuje spiskowców do zemsty „Za to śmierć! Bo wiedziałeś kradnąc, żeś wart śmierci.” Podchorąży chce uśmiercić Cara tylko i wyłącznie dla dobra narodu, nie spodziewa się, a nawet nie chce zaszczytów. Po zwycięstwie chce się usunąć, przekazać tron narodowi. „Nie zasiądę na tronie, przy tronie, pod tronem”. Pomysłowi Kordiana sprzeciwiają się Prezes i ksiądz „Róbcie jak chcecie... Lecz ja ręce z krwi umywam.” Spiskowcy postanawiają głosować nad propozycją zamachu na cara, jednak zaledwie 5 spiskowców popiera ten pomysł, 150 jest przeciwko. Kordian jest w szoku, atakuje postępowanie Prezesa i reszty zgromadzonych. Jest rozgoryczony tym, że starsi ludzie nie mają w sobie woli walki i wychowują młodzież w duchu przyjęcia niewoli carskiej. Kordian traci wszelką nadzieję, zarzuca zgromadzonym zdradę i zrywa maskę ze swojej twarzy. Bohater cierpi z powodu zaboru jego umiłowanej ojczyzny, postanawia poświęcić się dla dobra Polski i sam zabić cara.



W postaci Kordiana zarówno postawa indywidualisty jak i bohatera patriotycznego wzajemnie się przeplatają. Po pierwsze jest to człowiek wyróżniający się z tłumu mający odmienne przekonania od innych. Po drugie chce jak najlepiej dla swojego narodu, cierpi z powodu zaboru swojej umiłowanej ojczyzny, ale nie potrafi przemienić się w prawdziwego wodza narodu, który poprowadziłby Polaków do wolności. Można powiedzieć, że jego poświęcenie i upór z jakim dążył do celu pozwala go nazwać mianem wielkiego indywidualisty, który samotnie postanowił bezgranicznie oddać się ojczyźnie.


DZIĘKUJĘ i POZDRAWIAm;*

I akapit to nie wiem co ma oznaczać, bo to nie na temat.
Dlaczego tak mało argumentów?

I akapit to miało być takie wprowadzenie do całego utworu, taki wstęp. Nie miałam więcej pomysłów, a nie chciałam pisać tego samego tylko inaczej zawartego. Ale jeżeli masz jakieś ciekawe argumenty to chętnie je poznam i wykorzystam, jeżeli byś na to pozwoliła.

Kordian to która klasa jest? Bo szukam i znaleźć nie mogę w swoich notatkach. Ułatwisz mi zadanko