Czy jesteś Człowiekiem Toksycznym?

Człowiek Toksyczny
Termin: Człowiek Toksyczny może i powinien być kojarzony ze słowami: emocjonalny wampir. Kim jest emocjonalny wampir? W ludziach jego pokroju nie ma absolutnie nic nadprzyrodzonego - przejawiają oni jedynie cechy określane psychologicznym terminem: z a b u r z e n i e o s o b o w o ś c i. Swoją niedojrzałością doprowadzają nas do skrajnych zachowań i obniżenia naszego samopoczucia. Rodzaj działań emocjonalnego wampira jest zależny od typu zaburzenia, jakie nim kieruje. Wyróżniamy typy zaburzeń:
- aspołeczne
- histrioniczne
- narcystyczne
- obsesyjno-kompulsywne
- paranoiczne

Oto test, który pomoże Ci stwierdzić, czy w środowisku życia codziennego spotykasz ludzi godnych miana emocjonalnego wampira - bądź, uwaga: czy sam nie zaliczasz się do grona osób dotkniętych zaburzeniem osobowości któregoś z podanych wcześniej typów. Należy ocenić, czy dana sugestia jest zgodna z Prawdą, czy też jest Fałszem. Oczywiste proporcje będą świadczyć o wyniku pozytywnym lub negatywnym. Najpierw jednak kilka słów o pierwszym w kolejce typie zaburzenia osobowości: Wampir Aspołeczny.
W świecie psychologii społecznej mówi się o nich pieszczotliwie: Kochane Łobuzy. Są to osoby uzależnione od poczucia podekscytowania. Twierdzi się, że choć są najmniej skomplikowanym typem wampira, to są również najbardziej niebezpieczne. Być może dlatego, że niedojrzałość, która charakteryzuje ludzi toksycznych jest u nich najbardziej wyrazistą. Aspołeczny znaczy ,,nieuspołeczniony" - a więc nieprzystosowany do warunków życia społecznego i co ważne: nie zwracający uwagi na przeciętne społeczne ograniczenia. Podobni ludzie mają największe, spośród wszystkich rodzajów wampirów, skłonności do działań niezgodnych z prawem. Uwielbiają przebywać wśród ludzi, mimo to niezwykle trudno jest im skłonić się ku jakimkolwiek zobowiązaniom. Są przekonani, że jedynym motywem działań człowieka jest dbanie o własne interesy - nawet cudzym kosztem! Egoiści, ignoranci, opryskliwi i zazwyczaj - niezwykle pociągający w zwej tajemniczej, ale destrukcyjnej postawie. Wyobraźmy sobie, że bierzemy zwyczajnego śmiertelnika: podwajamy jego poziom energii, potrajamy chęć przeżywania silnych emocji i wyłączamy zdolność do martwienia się. Większość ludzi czuła się w ten sposób najwyżej kilka razy w życiu, oni czują się tak bez przerwy - a przynajmniej skrupulatnie do tego dążą. Mamy przy nich ogromny ubaw, odchodzimy od dawnych - bezpiecznych poglądów, jesteśmy skłonni porzucić wszystko na rzecz ich i życia, które nam oferują - i zostajemy porzuceni. Aspołeczne wampiry są bowiem niczym Ferrari: niebezpieczne, diabelsko szybkie, nieziemsko drogie i seksowne.

Test dla Wampira Aspołecznego:
1) Wierzy, że zasady są po to, aby je łamać.
2) Bardzo zręcznie się wykręca, żeby uniknąć robienia tego, czego nie chce robić.
3) Ma zatargi z prawem.
4) Regularnie bierze udział w niebezpiecznych przedsięwzięciach, ponieważ wywołują dreszcz emocji.
5) Potrafi być nadzwyczaj czarujący, żeby dostać to, czego chce.
6) Niezbyt dobrze gospodaruje pieniędzmi.
7) Zapala papierosa nie pytając o pozwolenie.
8) Ma jeden lub więcej nałogów.
9) Ma więcej partnerów seksualnych niż inni.
10) Rzadko się martwi.
11) Naprawdę sądzi, że niektóre problemy można rozwiązać za pomocą walki na pięści.
12) Uważa, że nie ma nic złego w posługiwaniu się kłamstwem, aby osiągnąć cel.
13) Usprawiedliwia wyrządzanie ludziom krzywdy, ponieważ uważa, że inni także by tak postępowali, gdyby mieli okazję.
14) Potrafi świadomie okazywać wściekłość, żeby ktoś inny ustąpił.
15) Nie rozumie sensu zasady: pomyśl, zanim zrobisz.
16) Wierzy, że najpierw trzeba się bawić, a dopiero potem pracować.
17) Wyrzucono go kiedyś z pracy lub odszedł pod wpływem impulsu.
18) Odmawia podporządkowania się jakimkolwiek zasadom dotyczącym stroju.
19) Regularnie składa obietnice, których nie dotrzymuje.
20) Pomimo wszystkich tych wad zaliczam go do najbardziej ekscytujących ludzi, jakich kiedykolwiek poznałem.

(Jeżeli połowa odpowiedzi była twierdząca, znaczy to, że osoba, do której w teście się odnosiliśmy, niewątpliwie cierpi na zaburzenie osobowości typu aspołecznego, jednak! - już 5 odpowiedzi ,,Prawda" zalicza tę osobę do grona wampirów emocjonalnych tego typu, bez konieczności diagnozowania zaburzenia osobowości.)

Kolejnym typem zaburzenia osobowości jest: zaburzenie histrioniczne.
Typ wampira Histrionicznego.
Mówi się, że to one są twórcami komedii muzycznej. Są mistrzami uprzejmej konwersacji sprawiając wrażenie zainteresowanych naszą osobą. O tyle, o ile wampiry aspołeczne są żądne mocnych wrażeń, tak wampiry typu histrionicznego potrzebują nieustającej aprobaty i bycia w centrum naszej uwagi. Wynalazcy plotki i doskonali gracze! Zwodzą urodą, obietnicą cudownego życia, kuszą i bywają nazbyt pobudliwe seksualnie, a to, o czym należy pamiętać: to, że wszystko, co robią stanowi wielkie ,,show" i z reguły nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Tryskają entuzjazmem, błyszczą dowcipem, zadziwiają łatwością nawiązywania kontaktów i ,,gramolenia" się w cudzą przestrzeń w sposób niezwykle głośny i nachalny. Przeważnie próbują dostarczać nam rozrywki - gdy zaś posiądą już nasze zainteresowanie, przemieniają się w prawdziwie zgorzkniałych ludzi wymuszając na nas kontynuowanie roli słuchacza i widza. Zaburzenie osobowości, jakie nakierowuje je w taki, a nie inny sposób jest zawarte, jak zawsze, w nazwie typu ich wampiryzmu: a więc zaburzenie histrioniczne. Nie bez powodu przywodzi na myśl histerię. Mylnym jest jednak przypuszczenie, że większość przypadków tego schorzenia obejmuje kobiety - równie wiele histrioników stanowią właśnie mężczyźni.
Histrionicy czują się pod jakimś względem nieakceptowalni, co wyzwala w nich burzę emocji wymagającą ogromu pocieszenia, jeżeli chce się ją uspokoić. Zmagają się ze wszystkimi (wspomnianymi w pierwszym poście) elementami zdrowia psychicznego, a więc: poczuciem kontroli, poczuciem więzi i potrzebą wyzwań. Ich przekonania i możliwości zmieniają się wraz z sytuacjami i nastrojami, zaś życie pełne jest sprzeczności. Porównuje się je do pięknych rzadkich kwiatów, którym poświęca się całą uwagę, a i tak więdną po jednym dniu. I jeżeli wampir aspołeczny to Ferrari, histrionik stanowi miniaturowy model samochodu, o ruchomych częściach, który nie służy do niczego innego, jak tylko bycia i ładnego wyglądania. Zdobywają nas przy pomocy pozorów, jakie sprawiają, wpędzając w dezorientację.

Oto test, analogiczny do poprzedniego:
1) Zazwyczaj wyróżnia się w tłumie z powodu wyglądu, stroju albo osobowości.
2) Jest osobą przyjazną, pełną entuzjazmu, gościnną i wspaniałą w sytuacjach towarzyskich.
3) Traktuje zwykłych znajomych jak bliskich przyjaciół.
4) Może okazywać niezadowolenie, kiedy zmusza się go do podzielenia się miejscem w centrum zainteresowania.
5) Często zmienia styl ubierania się i ogólny wygląd.
6) Uwielbia rozmawiać, plotkować i opowiadać historie.
7) Jego opowieści przy każdy kolejnym opowiadaniu są coraz bardziej przesadzone i dramatyczne.
8) Ma dobre wyczucie mody, ale niekiedy za bardzo troszczy się o wygląd.
9) Może się bardzo zdenerwować z powodu stosunkowo mało znaczącego afrontu.
10) Rzadko przyznaje się do gniewu, nawet jeżeli jest on dosyć wyraźnie dostrzegany przez innych.
11) Ma słabą pamięć do szczegółów życia codziennego.
12) Wierzy w nadprzyrodzone istoty, jak anioły, boginki, czy inne dobre duchy, które regularnie interweniują w codzienne życie.
13) Ma jedną lub więcej niezwykłych dolegliwości, które pojawiają się i znikają zgodnie z jakimś trudnym do ustalenia wzorcem.
14) Ma problemy z wykonywaniem codziennych obowiązków, jak robota papierkowa, sprzątanie, czy płacenie rachunków.
15) Zdarza się, że choruje, żeby uniknąć zrobienia czegoś nieprzyjemnego.
16) Gorliwie ogląda kilka telewizyjnych programów lub kibicuje drużynom sportowym.
17) Jego sposób mówienia - chociaż bardzo barwny - jest często wymijający i niejasny.
18) Potrzebuje więcej opieki niż rzadkie odmiany orchidei, ale uważa, że żyje się z nim tak łatwo jak z innym na świecie.
19) Często zachowuje się uwodzicielsko, ale może się do tego nie przyznawać.
20) Pomimo problemów, które sprawia, jest osobą rozchwytywalną i bardziej popularną, niż ktoś inny mógłby marzyć.

Typ Wampira Narcystycznego.
Cecha narcyzmu jest chyba wszystkim znajomą. W psychologii, pół żartem, mówi się, że wampiry narcystyczne mają zaburzenia natury psychologicznej, jak i - kosmologicznej. Wydaje im się bowiem, że stanowią centrum Wszechświata, wszystko zaś wokół winne jest działać na ich korzyść. Wampiry aspołeczne łakną mocnych wrażeń, histrioniczne - aprobaty, zaś wampiry narcystyczne dążą do urzeczywistniania swych fantazji odnośnie tego, iż są NAJmądrzejsze, NAJbardziej urodziwe, NAJbardziej utalentowane itd. Pewnym jest natomiast, że osoby te nigdy nie są, w oczach innych, tak doskonałymi, jak w swoich własnych. To, co potrafią najlepiej, to koncentrowanie całej uwagi na sobie i nie poświęcanie jej innym nawet w najmniejszym stopniu. Osobom trzecim może wydawać, że ludzie z tym zespołem zaburzeń zachowują się w taki, a nie inny sposób - ponieważ uważają siebie za lepszych od innych. W rzeczywistości jest to nieco bardziej skomplikowane. Ludzie im podobni nie tyle kochają siebie, co są sobą ZAABSORBOWANI. Ich sposób patrzenia na świat i pozostałych ludzi porównuje się do spoglądania przez lortnetkę. Wampiry narcystyczne patrzą na siebie przez tę część narzędzia, które POWIĘKSZA - ich i ich sprawy, natomiast na innych patrzą przez ,,szkło pomniejszające". I nie tyle uważają siebie za lepsze, co zwyczajnie o innych nie myślą - chyba, że czegoś potrzebują. Wszystko, co robią jest ,,obliczone" na wywarcie odpowiedniego wrażenia - wyimaginowanego bądź nie, lecz z pewnością tego, na którym budują swoje poczucie wartości. Ich styl życia najlepiej określić jako: konsumpcyjny. Podążają za symbolami bogactwa, statusu i władzy niemal z duchowym zaangażowaniem. Posiadają skłonności do ubogacania swych opowieści o wielkich czynach, przesadzania i wyolbrzymiania nieznacznych afrontów. Jesteśmy im potrzebni jako wyimaginowane lustro: w które patrząc, i sądząc, że odbija się w nich zachwyt, budują Siebie. Kiedy wampiry narcystyczne nie demonstrują innych swojego ,,wewnętrznego" bogactwa, zwyczajnie toną.

Test na ,,narcystyczność".
1) Osoba ta osiągnęła więcej niż większość ludzi w jej wieku.
2) Osoba ta jest głęboko przekonana, iż jest sprytniejsza, mądrzejsza albo bardziej utalentowana od innych.
3) Uwielbia współzawodnictwo, ale nie potrafi przegrywać.
4) Fantazjuje o zrobieniu czegoś wielkiego albo o zdobyciu sławy i często oczekuje, że będzie traktowana, jakby te wyobrażenia już zostały zrealizowane.
5) Osoba ta raczej nie interesuje się tym, co myślą lub czują inni ludzie, dopóki czegoś od nich nie potrzebuje.
6) Przechwala się znajomościami.
7) Bardzo ważne jest dla niej mieszkanie w odpowiednim miejscu i zadawanie się z odpowiednimi ludźmi.
8) Wykorzystuje innych, żeby osiągnąć własne cele.
9) Osoba ta jest zazwyczaj jedyna w swoim rodzaju.
10) Osobie tej często się wydaje, że proszenie jej, by wypełniała swoje obowiązki wobec rodziny, przyjaciół lub współpracowników, jest nadużywaniem jej uprzejmości.
11) Notorycznie lekceważy zasady albo oczekuje, że zostaną zmienione dlatego, że jest kimś wyjątkowym.
12) Irytuje się, gdy inni ludzie nie robią tego, czego od nich wymaga, nawet jeżeli mają dobre powody ku temu, aby nie wypełnić polecenia.
13) Osoba ta rozmawia o sporcie, sztuce i literaturze, mówiąc, co sama zrobiłaby na miejscu sportowca czy autora.
14) Uważa, żę większość krytyki na jej temat jest wynikiem zazdrości.
15) Traktuje wszystko, co nie jest uwielbieniem, jako odrzucenie.
16) Cierpi na wrodzoną niezdolność zauważania własnych błędów. W tych rzadkich przypadkach, kiedy zauważy swój błąd, może on wywołac u niej poważną depresję, nawet jeżeli jest to drobna pomyłka.
17) Osoba ta często wyjaśnia, dlaczego ludzie, którzy robią coś lepiej niż ona, wcale nie są tacy wspaniali, jacy się wydają.
18) Często narzeka, że jest źle traktowana albo nie rozumiana.
19) Ludzie albo tę osobę kochają, albo nienawidzą.
20) Chociaż ogólnie osoba ta ma zbyt wysokie mniemanie o sobie, rzeczywiście jest inteligentna i utalentowana.

Mam nadzieję, że nie zauważyliście w sobie wampira narcystycznego.

jakimś cudem (jeśli wierzyć w/w testom) nie zaliczam się do żadnego wampirka, chociaż w kilku podpunktach mogłam się dopatrzyć "prawda" no co nikt nie jest doskonały, nie?

jestem człowiekiem bardzo toksycznym czy też wampirem emocjonalnym
moje zaburzenia:
- aspołeczne i to od dawna
- histrioniczne to coś z histerią?
- narcystyczne i to bardzo

- paranoiczne - też nie wiem za bardzo co to, ale chyba mnie dotyczy

- obsesyjno-kompulsywne - nie bardzo wiem co to...

Nie mam już siły pisać dziś o zaburzeniach kompulsywnych i paranoicznych - obiecuję zrobić to jutro.

Wstępnie powiem, że zaburzenie obsesyjno-kompulsywne polega na skrupulatnym przewidywaniu WSZYSTKIEGO, planowaniu każdego szczegółu swego życia - w celu uniknięcia niespodzianek.
Natomiast zaburzenie osobowości paranoiczne obejmuje zespół tzw. ,,spiskowej wizji świata" - przejawia się nadmierną podejrzliwością, nadgorliwym poszukiwaniem dowodów czyjejś nieuczciwości.

I masz rację, Gandzia - nikt, absolutnie nie jest idealny i jest wręcz POŻĄDANYM, by być świadomym tych wad, które posiadamy. A że wampirem nie jesteś - bardzo mnie to cieszy.

Też nie jestem żadnym z wampirów, choć kilka prawd również znalazłam.

Przy tym wampirze Histriocośtasm, to zgadza mi się połowa, może jeden pkt więcej. Na pewno nie każdy człowiek to mój przyjaciel, nie wyróżniam się strojem za bardzo, może zachowaniem troszeczkę, choć nie wiem. Rozchwytywalna nie jestem. W anioły czy boginki nie wierzę ;]

Aaaaa nie wiem.

no ja tym faktem jestem bardzo zdziwiona Hekate, ale też się z tego cieszę pozdrawiam serdecznie

O mnie mozna powiedziec, ze tez wampirem nie jestem. Jak patrze na te testy to jednak .... ale to tylko testy, ktore nic nie daja.

Typ Wampira Obsesyjno-Kompulsywnego.

Posiadacze tego zaburzenia są uosobieniem powiedzenia, że: dobrymi chęciami jest droga do piekła wybrukowana. Włożą bowiem każdą cząstkę swej energii w dopilnowanie najdrobniejszych szczegółów i uniknięcie najmniejszych niespodzianek, w obliczu których nie potrafią się odnaleźć. Przyłapują nas podczas popełniania nieznacznego błędu lub odpoczywania w trakcie pracy.
Takie wampiry mają cechy charakterystyczne dla obsesyjno-kompulsywnych zaburzeń osobowości. Jest to mylącą nazwa, ponieważ odnosi się także do stanu neurotycznego charakteryzującego się rytualnym powtarzaniem pewnych czynności, np mycia rąk (kompulsje to w psychologii wewnętrzna konieczność wykonywania określonych czynności, zazwyczaj wbrew naszej woli) - co jest objawem lękowym.
Z a b u r z e n i a osobowości tego typu wywodzą się ze zmian w procesach chemicznych mózgu i są z reguły leczone farmakologicznie - natomiast o s o b o w o ś ć obsesyjno-kompulsywna to wzorzec myśli i zachowań, który w typowej postaci nie reaguje na leki, wymaga więc długotrwałej terapii. Aby tę kwestię nieco jeszcze skomplikować - zaburzenia obsesyjno-kompulsywne występują zazwyczaj u osób z tego typu osobowością.
Do cech takiej osobowości możemy zaliczyć: lęk przed zrobieniem czegoś źle, skrupulatne poświęcanie się szczegółom, przesadnie rygorystyczne przestrzeganie zasad etyki i prawa, zdolność odraczania nagrody, nawet do przyszłego życia. Osoby takie dążą do poczucia bezpieczeństwa (którego, notabene, zazwyczaj nie zdobywają), do PERFEKCJI - destrukcyjnej perfekcji, oraz nigdy nie są pewne słuszności podjętych przez siebie decyzji. Zawsze mają wrażenie, że COŚ - mogły wykonać lepiej.

Test na osobowość obsesyjno-kompulsywną:
1) Osoba ta jest pracoholikiem.
2) Odpoczywanie stanowi dla niej problem.
3) Wierzy, że istnieje właściwy i niewłaściwy sposób robienia każdej rzeczy.
4) Zazwyczaj potrafi znaleźć coś złego w tym, jak inni wykonują jakąkolwiek pracę.
5) Poświęca nieprawdopodobnie dużo czasu na podejmowanie decyzji, nawet w najdrobniejszych sprawach.
6) Kiedy już podejmie decyzję, to jej zmiana jest niemal niemożliwa.
7) Rzadko udziela prostych odpowiedzi: ,,tak" lub ,,nie".
8) Jej zwyczaj zwracania uwagi na szczegóły może być denerwujący, ale oszczędził ludziom popełniania niebezpiecznych albo kosztownych błędów.
9) Ma bardzo jasne zasady moralne.
10) Nigdy niczego nie wyrzuca.
11) Żyje w zgodzie z porzekadłem: ,,Jeżeli chcesz, żeby coś było zrobione dobrze, zrób to sam".
12) Potrafi poświęcić niemal tyle samo czasu na organizowanie pracy co na jej wykonanie.
13) Zawsze wygląda schludnie i jest dobrze zorganizowana.
14) Podczas zebrań często sugeruje działania opóźniające do czasu, kiedy zostaną uzyskane dodatkowe informacje.
15) Zapisuje wszystkie swoje wydatki co do grosza.
16) Kontroluje innych.
17) Nie uważa się za osobę kontrolującą, ale za postępującą właściwie.
18) Kiedy prosi się tę osobę o opinię na temat jakiegoś tekstu, zawsze sprawdza ortografię i gramatykę, czasami w ogóle nie komentując ogólnej wymowy.
19) Wyraża złość, zadając nieprzyjemne pytania, które uważa za zwykłą prośbę uzyskania informacji.
20) Irytuje i denerwuje tę osobę, która prosi się o odstąpienie od rutyny.
21) Często czuje się przytłoczona pracą.
22) Chociaż nigdy nie mówi tego wprost, jest oczywiste, że czuje się dumna z tego, iż pracuje ciężej niż inni.
23) Osoba ta jest tak samo dumna z doskonałej frekwencji w pracy jak ze wszystkich innych osiągnięć.
24) Ma problemy z kończeniem zadań.
25) Zgadza się na dowolnie dużo osobistych trudności, żeby dotrzymać obietnicy, i oczekuje od nas tego samego.

I ostatni - typ osobowości paranoicznej czyli:

Typ Wampira Paranoicznego:
W ogólnym mniemaniu słowo ,,paranoja" kojarzy się ze złudzeniem, iż jest się prześladowanym. W rzeczywistości opisuje ono stosunkowo prosty sposób postrzegania - skomplikowanego świata. Świata - w którym nic nie dzieje się przypadkiem, a wszystko znaczy COŚ. Paranoicy nie potrafią tolerować niejednoznaczności. Taki sposób myślenia może prowadzić do geniuszu - albo psychozy, zależności od tego jak się nim posługiwać. Osoby paranoiczne dostrzegają rzeczy, których ,,zwyczajni śmiertelnicy" nie są w stanie zobaczyć. Zasadnicze pytanie stanowi: Czy te rzeczy naprawdę istnieją?
Dawniej słowem ,,paranoja" opisywano każdy rodzaj szaleństwa, a zwłaszcza ten, którzy wiązał się z urojeniami. Największym problemem jest jednak orzec - co jest urojeniem, a co rzeczywistością. I w tej materii po dziś dzień trudno jest poruszać się nawet specjalistom, którzy nie zawsze rozumieją istotę paranoicznej osobowości. Zdolności postrzegania i wewnętrzny przymus organizowania mogą być uwarunkowane neurologicznie - bez względu jednak na to, jakie mają podstawy zawsze prowadzą do kłopotów w relacjach z innymi ludźmi. Paranoicy patrząc bowiem na drugiego człowieka widzą zbyt wiele, by mogło im to wyjść na dobre. Im - i drugiemu człowiekowi, do którego się odnoszą. Tęsknią za prostym światem, gdzie można ufać, że ludzie mają szczere intencje i faktycznie myślą to, co mówią - szczególnie na temat paranoików, którzy są wśród nich. Wampiry paranoiczne widzą bowiem kondycję ludzką ze wszystkimi jej niejednoznacznymi szczegółami. Ludzie egzystują w tym samym czasie i na wielu różnych poziomach (emocjonalnych, poznawczych). Wiele konfliktów, jakich doświadczają ludzie, można dostrzec w niewielkich wahaniach, nieznacznych zmianach wyrazu twarzy, potknięciach językowych itp. Większość z nas ignoruje te drobne sygnały, natomiast paranoicy próbują uporządkować je w przeciwstane kategorie: miłość lub nienawiść, tak lub nie, prawda lub fałsz. Tym, czego paranoicy nie widzą, to ich ich własny udział w stwarzaniu niejasności. Ce@@@ą się ogromnym brakiem zaufania, podejrzliwością i posiadaniem nieustających wątpliwości. Boją się własnej niepewności; rozpaczliwie pragną bliskości, ale boją się wieloznaczności, która wraz z nią się pojawia - wyzbywają się więc potrzeby intymności, a miłość usiłują zastąpić poszukiwaniem prawdy i czystości. Dla mnie osoboście, to najtrudniejsze ze znanych nam zaburzeń.

Test na paranoiczność:
1) Osoba ta jest nadmiernie podejrzliwa.
2) Ma bardzo mało przyjaciół.
3) Robi z igły widły.
4) Ma skłonność postrzegania wielu sytuacji jako walki dobra ze złem.
5) Sprawia wrażenie, że nigdy nie odpuszcza, gdy ktoś ją zrani albo źle potraktuje.
6) Rzadko przyjmuje to, co się jej mówi, nie zaglądając pod podszewkę.
7) Odcina się od ludzi z powodu drobnych afrontów.
8) Jest w stanie wykryć oszustwo, gdy szansa jest jeden lub dwa na milion, a czasami widzi je tam, gdzie go w ogóle nie ma.
9) Domaga się absolutnej lojalności w myśleniu i działaniu.
10) Osoba ta jest nadopiekuńcza w stosunku do rodziny albo przyjaciół.
11) Dostrzega związki między rzeczami, które większość ludzi uznałaby za nie powiązane.
12) Traktuje drobne przewinienia, np niepunktualność albo zapominanie pewnych poleceń jako oznaki braku lojalności albo szacunku.
13) Mówi prosto w oczy to, co inni mówią wyłącznie za plecami.
14) Ma poczucie humoru, ale sprawia wrażenie, że nie potrafi się śmiać z siebie.
15) Nie sposób przewidzieć, co tę osobę rozzłości.
16) Postrzega siebie jako ofiarę licznych dyskryminacji,
17) Wierzy, że zaufanie to coś, na co trzeba sobie zasłużyć.
18) Osoba ta jest znana z podejmowania nieprzemyślanych działań ,,dla zasady".
19) Często mówi o podawaniu ludzi do sądu o zadośćuczynienie za szkody.
20) Wypytuje ludzi, żeby sprawdzić ich lojalność i wierność.
21) Osoba ta kolekcjonuje drobne szczegóły, które wydają się potwierdzać jej teorię.
22) Wierzy w dosłowną interpretację Biblii lub innych tekstów religijnych.
23) Wierzy w UFO, astrologię, zjawiska parapsychologiczne lub inne rzeczy, które większość ludzi uznaje za mało prawdopodobne.
24) Otwarcie broni okrutnych i wymyślnych sposobów karania niektórych grup ludzi. Typowy komentarz może się zaczynać od: ,,Powinno się zebrać wszystkich bigotów i...".
25) Chociaż nie zawsze mam ochotę to przyznać, osoba ta czasem wprawia mnie w zakłopotanie tym, jak trafnie mnie ocenia.

To już wszystkie typy zaburzeń osobowości.
Przypominam, że zjawiska, które opisuję: ,,emocjonalny wampiryzm", ,,pochłanianie cudzej energii" - nie mają nic wspónego z ezoteryką, magią ani obcymi kulturami. Jak mówi Albert Bernstein: ,,Zjawisko emocjonalnego wampiryzmu to tylko zaburzenie osobowości przebrane w halloweenowy kostium". Wszystko, o czym piszę opiera się na CODZIENNYCH relacjach międzyludzkich, które z kolei nie mają swych korzeni w magii, a w naszym charakterze. Który - możemy zmieniać.
Proszę, abyście potraktowali te testy jako ciekawostkę i nie sugerowali się nimi w jakiś szczególny sposób. Niech to będzie swego rodzaju "zwierciadło", które w umiarkowany sposób przybliży Nam nieco własne sposoby zachowania.

Pozdrawiam serdecznie!


Ach, i przepraszam za swoją niesłowność odnośnie dodania reszty tekstu, ale dopiero dziś udało mi się zalogować.

Lestat napisał:

O mnie mozna powiedziec, ze tez wampirem nie jestem. Jak patrze na te testy to jednak .... ale to tylko testy, ktore nic nie daja.

Kliknij aby rozwinąć...

Oczywiście, ale tak, jak mówiłam - możemy potraktować je jako ciekawostkę.
Pozdrawiam!

Wg tych testow jestem Wampirkiem Aspolecznym.. hmm... zgadzalo mi sie 14 odp na 20 czyli jakies 70%... a co do pozostalych testow to tylko po kilka odp ;p

Mi wykazało, iż jestem wampirem paranoicznym : ] .
W innych testach tylko parę podpunktów się zgadzało.

Wyszło że jestem Wampirem Paranoicznym...
Chociaż troche punktów w innych sie zgadzało...

Mówcie mi wampir histrioniczny-9 cech się zgadza, i żadna z innych grup. W życiu bym nie pomyślał że ze mnie wampir, ale jednak. Jakoś wcale mnie to nie cieszy

Powiedzmy że pół na pół wampir historyczny i narcystyczny
Ale nie bardzo wierzę w ten test, traktuję to raczej jak zabawę

jestem paraoiczno-aspolecznym narcystycznym wampirem

Witam, mam pytanie. Czy wobec takiego typu aspołecznego, trzeba zachowywać się w określony sposób, czy ta osoba może się jakoś zmienić, psycholog, praca nad sobą, cokolwiek? Będę wdzięczna za odpowiedź.

Tutaj podpadam pod Wampira Aspołecznego, ale już kilka lat temu zotałem zdiagnozowany jako osoba z syndromem Borderline...

Co do pytania, które zadał Vatis... hmm...
To jest tak, że życie jest dla nas jak aktorska gra. Nasza miłość może być głęboka i piękna jeśli wierzymy, że warto kochać (chociaż podobno istota tego uczucia pozostaje nam obca).
Praca nad sobą? To nie treningi karate - niskiego progu stresu nigdy nie zmieniisz jak w moim przypadku. Praca nad sobą polegałaby raczej na oszukiwaniu siebie...
Psycholog nie jest skuteczny kiedy pacjent przenosi problem na niego - tak jest właśnie w przypadkach osobowości aspołecznych...

Jedyne co może pomóc to zrozumienie drążącej nas na codzień pustki i samotności, morza wybaczenia i oceany cierpliwości...

ojej U mnie w teście wampira paranoicznego NIE ZGADZA się tylko punkt 23

wampirem nie jestem, ale jak już ktoś napisał nikt nie jest doskonały więc parę swoich cech też znalazłam